Jedzenie jest jednym z głównych tematów w Piśmie Świętym. Od Księgi Rodzaju, gdzie Bóg mówi: „Oto wam daję wszelką roślinę przynoszącą ziarno po całej ziemi i wszelkie drzewo, którego owoc ma w sobie nasienie: dla was będą one pokarmem” (Rdz 1, 29), aż po Apokalipsę, gdzie mowa jest o „drzewie życia, rodzącym dwanaście owoców” (Ap 22, 2), Biblia pełna jest wzmianek na temat pożywienia. Samych tylko biblijnych fragmentów mówiących o czynności jedzenia jest około 700, nie licząc wzmianek o piciu i pokarmie. Wskazuje to na rolę, jaką jedzenie odgrywa w codziennym życiu człowieka. Jedzenie było, jest i nadal będzie jedną z głównych kwestii, które zaprzątają człowiekowi głowę. Człowiek pierwotny jadł, żeby żyć. Człowiek współczesny, bardzo często żyje, żeby jeść. Pozostaje pytanie: Jak będzie z człowiekiem w przyszłości? Kiedy św. Paweł stanął na Areopagu w Atenach zwrócił uwagę słuchaczom na jeden, zdaje się wyjątkowy, ołtarz. Ołtarz z napisem: „Nieznanemu Bogu”. Wydaje się, że dziś możemy temu bóstwu nadać imię: „Smakosytość”. Dla wielu, świętowanie, radowanie się czy nawet odpoczynek kojarzy się głównie z jedzeniem.
Dajcie im jeść…
Czy zatem jesteśmy ofiarami kultu jedzenia? Ale jeść przecież trzeba! Tak trzeba! Tylko, że tak jak do wszystkiego, tak i do jedzenia trzeba podejść z przysłowiową „głową”. Co jeść, ile jeść i jak jeść? Surowe, gotowane, smażone czy pieczone? Co może jeść dziecko, a co dorosły? Co powinien jeść chory, a jakiego jedzenia unikać zdrowy, by nie stał się chory?
Tylko, że jest jeszcze jedna ważna kwestia! Nie tylko ciało potrzebuje zdrowego i pełnowartościowego pokarmu. Duch ludzki też. „Nie samym chlebem żyje człowiek, lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych”. (Pwt 8,3). Nasze relacje, więzi, pragnienia, wiara, nadzieja i miłość też potrzebują sił. Skąd je brać? Ze źródła. Tym źródłem jest osobista modlitwa, czyli spotkanie z Bogiem. Tym źródłem jest Jezus Chrystus. Potrzebujemy zapatrzenia się i zasłuchania w Tego, Który najlepiej wie, czego nam potrzeba i chce nam to dać. Gdzie odzyskać równowagę na duszy i na ciele? Gdzie na nowo rozpocząć odzyskiwanie zdrowia duchowego i cielesnego?
Przeczytaj również
-
Czy w piątek po Wielkanocy obowiązuje post?
-
Śródpoście. Jak przeżywasz swój Wielki Post?
-
Czy jedzenie mięsa w piątek to grzech? I czy trzeba się z tego spowiadać?
-
Ks. Sawielewicz: Bóg działa, jak chce i kiedy chce
-
Symbole Wielkiego Postu
-
Rzeczy, z których możesz zrezygnować w Wielkim Poście, a które nie są słodyczami
-
Kogo nie obowiązuje post ścisły?
-
„Prochem jesteś i w proch się obrócisz”. Skąd wzięły się Środa Popielcowa i Wielki Post?
-
Dlaczego tłusty i dlaczego czwartek?
-
Święto Głupców. Zapomniane zwyczaje karnawału
-
W piątek po Bożym Narodzeniu obowiązuje post, ale nie wszędzie. Są dyspensy
-
Dziś uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP. Czy obowiązuje post?
-
Dziś dzień postu, modlitwy i pokuty w intencji pokoju w Ziemi Świętej
-
Dziś dzień postu i modlitwy w intencji pokoju w Ziemi Świętej i Ukrainie
-
17 października dniem postu i modlitwy o pokój w Ziemi Świętej
Módl się i… jedz
Doskonałym miejscem na to są Rekolekcje z Postem Daniela, które za cel stawiają odnowę codziennego duchowo-cielesnego życia. Każda sesja ma swój temat i specyfikę. Bardzo wiele osób na początku pobytu mówi, że przyjechało na post, by zrzucić wagę i oczyścić organizm, ale pod koniec pobytu, mówią, że byli na rekolekcjach z postem. Zasłyszane treści stały się dla nich cennymi wskazówkami na dalsze życie. Połączenie ze sobą rekolekcji i diety warzywno-owocowej daje niezwykłe efekty i pozwala z ogromnym pokojem serca powrócić do swojej codzienności.
Rekolekcje z Postem Daniela to propozycja stosunkowo niedawna – przynajmniej jeśli chodzi o jej aktualną formę, chociaż jej geneza jest biblijna. Znajdujemy ją w pierwszym rozdziale Księgi Daniela. Metoda ta – przez dziesięć dni w chrześcijańskiej przestrzeni modlitwy i rekreacji spożywać tylko warzywa i owoce według zaleceń dietetycznych – jest kierowana do szczególnej grupy odbiorców oraz ma konkretne przeciwwskazania.
Dbaj o higienę psychiczną
Dobre samopoczucie fizyczne zawdzięczamy utrzymywaniu aktywności fizycznej. Istnieje prosta zasada, która pozwoli nam pozostać w dobrej formie na długie lata: co najmniej 3 razy w tygodniu ćwicz przez co najmniej 30 minut. Na samopoczucie fizyczne wpływa też odporność naszego organizmu i nie nadużywanie leków, czyli utrzymaniu na wysokim poziomie bariery immunologicznej (odpornościowej).
Nie można także zapomnieć o higienie psychicznej. Dobre samopoczucie psychiczne powinno odpowiadać zasadzie „w zdrowym ciele zdrowy duch”. Unikaj stresów, świadomie wybieraj pozytywne podejście do życia i optymistyczne myślenie. Większość zmartwień i stresów generujemy sobie sami poprzez skupianie się na problemach i lękach. Modlitwa i zaufanie Bogu to odwaga w myśleniu, pokonywaniu własnych blokad psychicznych, nawyków i oczekiwanie od życia zawsze najlepszego.
Redakcja Centrum Animacji Misyjnej
● Ikona. Szczególny sposób modlitwy
● Wincenty Pallotti. Święty, który ożywiał wiarę
● Dieta dla ciała, post dla duszy
● Jak zmienić negatywne myślenie w pozytywne?
