Roman
Zając

zobacz artykuly tego autora >

Greckie słowo „apoklypsis” to po prostu objawienie, odsłonięcie tego co zakryte, zdjęcie zasłony. Dlatego na przykład ujawnienie taśm kompromitujących jakiegoś polityka, moglibyśmy nazwać jego apokalipsą, co zgrabnie łączyłoby oba znaczenia.

Jak wiadomo ostatnią księgą Nowego Testamentu jest Apokalipsa św. Jana, czyli inaczej mówiąc Objawienie św. Jana. W tym wypadku tytuł wskazuje również na przynależność tej księgi do gatunku literackiego zwanego apokaliptyką. W tamtym czasie krążyło wiele różnych apokalips, zarówno chrześcijańskich jak i żydowskich, które cieszyły się wielką popularnością. Utwory te, pisane ku pokrzepieniu serc, ukazywały ostateczną interwencja Boga, Jego sąd, unicestwienie zła, ukaranie złoczyńców i wreszcie nastanie nowego świata, czyli królestwa Bożego. Inne opisywały pozaziemską podróż jakiegoś wizjonera, który został wzięty do świata niebiańskiego i poznał jego tajemnice.

W Apokalipsach jednego i drugiego rodzaju roiło się od symboli, potworów, tajemniczych liczb i niejasnych aluzji.

Poznaj więcej apokaliptycznych symboli:

Roman Zając

Biblista i demonolog, absolwent Instytutu Nauk Biblijnych KUL, autor książki „Szatan w Starym Testamencie”, publikuje głównie w pismach „Któż jak Bóg”, „Egzorcysta”, „List”, „Biblia krok po kroku”

Zobacz inne artykuły tego autora >

Szukasz wartościowych treści?

Zapisz się na cotygodniowy newsletter Stacji7