fot. Proelio/Instagram.com
„Mój syn żył niespełna dobę, ale to był bezcenny czas”. Lekcja miłości od rodziców Karola
"Karol nie cierpiał, a dotyk nie sprawiał mu bólu. Zrozumieliśmy, że jedyne czego mógłby od nas teraz oczekiwać to poczucie bezpieczeństwa – dziecko potrzebuje czuć bliskość mamy i słyszeć głos taty".
Historia Karolka opisana jest w książce pt. „Każde życie jest cudem”. Znajduje się w niej także 35 poruszających opowieści osób, które urodziły się z różnymi wadami rozwojowymi na podstawie których jeszcze niedawno kwalifikowano w Polsce do aborcji. Te historie zawierają nie tylko piękne przesłanie pro-life podkreślając wartość i sens życia każdego człowieka, ale to także świadectwa ogromnej miłości rodzicielskiej, świadectwa nawrócenia i Bożej miłości.
Czytaj także >>> „Każde życie jest cudem”. Poznaj wyjątkową książkę-cegiełkę, pełną „świadectw miłości”
Kiedy Pani Agata zaszła w ciążę nic nie wskazywało, że może być coś nie tak. Jednak w 18 tygodniu ciąży okazało się, że jej synek jest „bezczaszkowcem” i że nie będzie dane mu przeżyć nawet kilku dni. Przypuszczano, że umrze jeszcze w brzuchu mamy lub tuż po urodzeniu.
Aborcja dla lekarza to była jedyna opcja. Przekonywał nas, iż trzeba „to” usunąć i sam, znajdując się w podobnej sytuacji, nie kazałby swojej żonie donosić „takiej ciąży”. Mówił także, że wyrządzam sobie krzywdę i oboje z mężem jesteśmy sadystami, skazującymi własne dziecko na okrutne konanie na naszych oczach, bez możliwości uśmierzenia jego bólu – wyznała Pani Agata.
„Nie ma mowy o aborcji”
Lekarz, gdy informował Panią Agatę o sytuacji, widział tylko jedno wyjście z sytuacji: aborcję. Nie poinformował o możliwych wyjściach, ani o istnieniu insyttucji hospicjum perinatalnego. Przemilczał fakt, że ciąża nie zagrażała życiu mamy i można ją było spokojnie donosić.
Przeczytaj również
-
Adrianna Borek o chorobie Joanny Kołaczkowskiej: „Modlimy się”
-
Dzieci książęcej pary przystąpiły do Pierwszej Komunii Świętej. „Przyjęli ten sakrament z wiarą i szacunkiem”
-
Tego nie wiedziałeś o Leonie XIV! Poznaj ciekawostki o nowym papieżu
-
Abp Galbas wyświęcił siedmiu nowych diakonów. „Nie macie być jak paw”
-
„Po górach dolinach, rozlega się dzwon…” Ta pieśń pachnie majem! [WIDEO]
-
Konklawe-niespodzianka. Ks. Śliwiński: „Jest jeden klucz do tej tajemnicy”
-
Leon XIV poznał Jana Pawła II. Niesamowite zdjęcie sprzed lat
-
Jak będzie wyglądała inauguracja pontyfikatu nowego papieża?
-
Halinka Mlynkova: Mój syn jest największym fanem Jezusa
-
Maciej Jachowski: niech Zmartwychwstanie stanie się symbolem siły, nadziei i nowego początku
-
Wylosuj cytat z Pisma Świętego!
-
Ile potrwa konklawe? “Czas zaczął się skracać”
-
Kardynałowie na konklawe. 10 największych faworytów medialnych
-
Życie pod dyktando innych? To nie jest twoje powołanie!
-
Dlaczego Franciszek w ostatnim swoim nagraniu dał nam właśnie takie zadanie?
Ostoją w tamtym czasie był dla Pani Agaty mąż, który wspierał ją na każdym etapie ciąży. Mąż powiedział wtedy, że nie ma mowy o aborcji i nie pozbędziemy się tego dziecka, bo ono ani przez chwilę nie przestało być przez nas chciane oraz kochane – napisała Pani Agata.
„Nie oddałabym tych chwil za żadne skarby”
Lekarz nie miał racji. Poród odbył się w 39. tygodniu ciąży, a dziecko Pani Agaty nie cierpiało, dotyk nie sprawiał mu żadnego bólu. Zrozumieliśmy, że jedyne czego mógłby od nas teraz oczekiwać to poczucie bezpieczeństwa – dziecko potrzebuje czuć bliskość mamy i słyszeć głos taty. Choć teoretycznie miał żyć przez około trzy godziny, był z nami niemal całą dobę. Nie oddałabym tego czasu za żadne skarby. Nie spaliśmy ani chwili, po prostu się przytulaliśmy. Te chwile zostaną z nami na zawsze, bo mamy zdjęcia i pamiątki po Karolu, czyli pudełko wspomnień.
Poza niezwykłymi wspomnieniami, miłością, która pozostała po Karolu, zostało także uczucie między małżonkami, które po tych wydarzeniach wzmocniło się. Od tamtych chwil wiedzą, że mogą na sobie liczyć w każdej chwili i przetrwają wszystkie trudy życia. Życzę każdej kobiecie takiego męża, w którym zawsze znajdzie oparcie, ponieważ lekarze mówiący o aborcji, jak o najlepszym rozwiązaniu, nie pomagają, lecz zostawiają matkę samą z jej dramatem.”
„Moje ciało – mój wybór”. Czy aby na pewno?
Kiedyś wydawało mi się, że jest tak, jak krzyczą uczestnicy Strajku Kobiet: „Mój wybór, moje ciało”. Życie to zweryfikowało. Mój syn żył niespełna dobę. Ale to był bezcenny czas. Choć gdyby nie mój mąż, ta historia mogłaby mieć smutny finał. To on powiedział, że nie ma mowy o aborcji.
Świadectwo pochodzi ze strony Fundacji Grupa Proelio
KUP KSIĄŻKĘ TUTAJ >>>
kw/Proelio/Instagram.com/Stacja7
