Bł. Anna Katarzyna Emmerich to niemiecka mistyczka, stygmatyczka i wizjonerka katolicka, która została beatyfikowana przez papieża Jana Pawła II.
Pisarz Clemens Brentano spisał wizje Anny Katarzyny Emmerich, m.in. wizję Męki Pańskiej, wypełniając czterdzieści tomów szczegółowymi scenami i fragmentami uzupełniającymi opowieści z Nowego Testamentu i o życiu Maryi Panny.
I tak powstała książka „Żywot i bolesna męka Pana naszego Jezusa Chrystusa i Najświętszej Matki Jego Maryi”. To właśnie tym dziełem inspirował się Mel Gibson tworząc kultowy film „Pasja”.
CZYTAJ>>> Mel Gibson o „Pasji”: Nie ma bardziej heroicznej opowieści o Miłości
„Stał po lewej stronie ulicy piękny dom…”
W zapiskach błogosławionej znajdziemy szczegółowy opis spotkania Jezusa ze św. Weroniką, która w zapiskach widnieje pod imieniem „Serafia”. Oto fragmety jej zapisków w tłumaczeniu Wojciecha Galanta:
Przeczytaj również
-
„Krzyżu Chrystusa bądźże pozdrowiony” w wykonaniu Piotra Cugowskiego
-
Ta, która spotkała Go pierwsza. Maria Magdalena w „The Chosen” i „Pasji”
-
Zmartwychwstanie w minutę i dwadzieścia sekund. Niezwykła scena w „Pasji” Mela Gibsona
-
„Powstaję tylko wtedy, gdy uwalniasz mnie od grzechów”. Franciszek napisał rozważania drogi krzyżowej [tekst]
-
To była ostatnia Droga Krzyżowa Jana Pawła II. Rozważania do niej napisał kard. Ratzinger
-
Droga Krzyżowa w murach dawnej katowni. „Tego trzeba doświadczyć”
-
Papież napisał rozważania do tegorocznej Drogi Krzyżowej w Koloseum
-
Tego nie wiedziałeś o postaciach z „Pasji”
-
Wielki Post z „Pasją”: Dobry łotr – „kanonizowany” przez samego Jezusa
-
Droga Krzyżowa Ludzi Pracy przejdzie ulicami Warszawy
-
„Po śladach więźniów obozu koncentracyjnego”. Niezwykła Droga Krzyżowana na Majdanku
-
„Spotkanie z Bożą miłością, które wyzwala siłę”. Weź udział w Ekstremalnej Drodze Krzyżowej
-
„By pokutować i wynagradzać za grzechy”. Tłumy mężczyzn na drodze krzyżowej ulicami Krakowa
-
Tomasz Wolny wyruszył na Ekstremalną Drogę Krzyżową. „Kolejny raz 40 km”
-
Wielki Post z „Pasją”: Św. Weronika – cicha bohaterka
„Mniej więcej na dwieście kroków od bramy, przy której Jezus niedawno upadł, stał po lewej ulicy piękny dom, oddzielony od niej dziedzińcem, na który wchodziło się tarasem po schodach (…). Gdy orszak dom ten mijał, wybiegła z niego naprzeciw zażywna matrona, prowadząca za rękę dziewczynkę. Matroną była Serafia, żona Syracha, jednego z członków Wielkiej Rady, której dzisiejszy uczynek miłosierny miał zjednać przyszłe imię Weronika od słów vera icon – prawdziwy wizerunek.
Czytaj także >>> Scena spotkania Jezusa i Szatana w Ogrodzie Oliwnym w „Pasji” Gibsona. Będziesz zaskoczony symboliką
„Pozwól mi otrzeć oblicze Pana mego!”
Serafia przygotowała w domu wyborne wino zaprawione korzeniami z tą myślą pobożną, że pokrzepi nim Pana podczas okropnej Drogi krzyżowej. W bolesnym oczekiwaniu nie mogła się doczekać tej chwili, więc już przedtem wybiegła raz z domu i starała się dostać do Jezusa. Chodziła koło orszaku w zasłonie na twarzy, prowadząc za rękę małą dziewczynkę, którą przyjęła na wychowanie, bo nie miała własnych dzieci (…).
Widząc, że orszak się zbliża, wybiegła na ulicę z chustą przewieszoną przez ramię. Była z nią owa dziewczynka, może dziewięcioletnia, niosąca pod okryciem dzbanuszek z winem. Pachołkowie idący na przedzie chcieli ją odpędzić, ale na próżno. Miłość ku Jezusowi i litość wezbrały w sercu Serafii, zapomniała o wszystkim i gwałtem zaczęła się przeciskać przez motłoch, żołnierzy i siepaczy, a za nią biegła dziewczynka, trzymając się jej sukni. Docisnąwszy się do Jezusa, upadła przed Nim na kolana, podniosła chustę rozpostartą do połowy i rzekła błagalnie: Pozwól mi otrzeć oblicze Pana mego!
Czytaj także >>> Łza Boga w „Pasji” Mela Gibsona. Co symbolizuje?
„Ujął Jezus chustę lewą ręką, przycisnął ją dłonią do krwawego oblicza…”
Zamiast odpowiedzi ujął Jezus chustę lewą ręką, przycisnął ją dłonią do krwawego oblicza, przesunął nią po twarzy ku prawej ręce i zwinąwszy chustę obiema rękami oddał ją z podzięką Serafii. Ta ucałowała ją, wsunęła pod płaszcz i wstała z ziemi. Trwało to wszystko zaledwie dwie minuty.
Śmiały postępek Serafii zaskoczył żołnierzy i siepaczy, a motłoch zaczął się cisnąć bliżej, by zobaczyć całe zajście, skutkiem czego musiano na chwilę wstrzymać pochód i to umożliwiło Weronice podanie chusty. Lecz szybko ochłonęli siepacze i żołnierze ze zdumienia. Gdy dziewczynka podniosła nieśmiało wino, by podać je Jezusowi, odepchnęli ją, zaczęli łajać i lżyć. Nadbiegli wnet faryzeusze, rozgniewani przerwą w pochodzie, a jeszcze bardziej tym aktem publicznej czci oddanej Jezusowi. Siepacze zaczęli na nowo szarpać i bić Jezusa, co widząc, Serafia uciekła z dzieckiem do domu”.
Czytaj także >>> Szatan w „Pasji” Gibsona
Jakie były dalsze losy Weroniki?
Według Anny Katarzyny Emmerich, Serafia była krewną Jana Chrzciciela, a po Wniebowstąpieniu Chrystusa należała do świadków składających zeznania cesarzowi Tyberiuszowi na temat śmierci i zmartwychwstania Jezusa.
W czasie rozmowy z cesarzem pokazała mu chustę z odciśniętym obliczem Jezusa, która w cudowny sposób uzdrowiła go z choroby. Później Serafia wróciła do Jerozolimy i w czasie prześladowania chrześcijan została osadzona w więzieniu, gdzie poniosła śmierć głodową.
Na podstawie tekstu autorstwa Romana Zająca Wielki Post z „Pasją”: Św. Weronika – cicha bohaterka
