Nasze projekty
Fot. The Yuri Arcurs Collection/ Freepik

Miłość na wzór Jezusa

Święty Jan powtarza przykazanie miłości Boga i bliźniego. A jednak brzmi inaczej niż w Starym Testamencie, bo chodzi o kochanie innych miłością Jezusa, nie własną.

Reklama

Dla Jana wspólnota uczniów Chrystusa to przede wszystkim wspólnota Miłości. Uczniowie Zmartwychwstałego kochają miłością, która pochodzi od Niego i która przekonuje ich, że są Bożymi dziećmi.

ZOBACZ>>> Hymn o miłości św. Pawła. „Miłość nigdy nie ustaje”

Przykazanie miłości

Kochać Boga znaczy pełnić jego przykazania, które streszczają się w tym, żeby wierzyć w imię Jego Syna i miłować się wzajemnie – uczy Jan (1 J 3,18–24). Apostoł powtarza w swoim liście słowa Jezusa o największym przykazaniu, którym jest miłość wobec Boga i bliźniego.

Reklama

Jezus daje je swoim uczniom w Ewangelii Jana: Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie (👁 J 13,34).

ZOBACZ>>> Jak czytać psalmy? Wskazówki

Stare czy nowe?

To przykazanie z jednej strony stare, ponieważ znajdujemy je już w Starym Testamencie: Nie będziesz szukał pomsty, nie będziesz żywił urazy do synów twego ludu, ale będziesz miłował bliźniego jak siebie samego. Ja jestem Pan! (👁 Kpł 19,18). Z drugiej strony w stare przykazanie miłości Jezus wnosi radykalną nowość.

Reklama

Po pierwsze, rozszerza definicję braci i sióstr na wszystkich, także na naszych nieprzyjaciół (👁 Mt 5,44). Po drugie, nie wymaga od nas niczego więcej, jak tylko kochania innych jego miłością: Jak Mnie umiłował Ojciec, tak i Ja was umiłowałem. Trwajcie w miłości mojej! (J 15,9).

Jeśli relacja z Bogiem jest autentyczna, zawsze będzie jej towarzyszyć miłość na wzór Pana potwierdzona czynem i Prawdą.

CZYTAJ>>> Miłość. Jan Paweł II dla średnio zaawansowanych

Reklama

Miłość mówi do serca

Jan mówi o tym, że miłość Jezusa uspokaja czy też zdobywa, przekonuje nasze serca. O czym myśli apostoł?

Po pierwsze, że miłość, praktykowana czynem i Prawdą, na wzór Jezusa, jest naszą obroną wobec serca, które wyrzuca nam grzechy i niedoskonałości. To sugerowałyby kolejne wersy: A jeśli serce oskarża nas, to przecież Bóg jest większy niż nasze serca i zna wszystko. Umiłowani, jeśli serce nas nie oskarża, to mamy ufność w Bogu (1 J 3,20–21). Jan może myśleć o miłości, która uspokaja nasze serca (Biblia Tysiąclecia), daje nam odpocząć od ciągłego myślenia o swoich błędach i upadkach, odwraca
nas od neurotycznego skupienia na sobie, a zwraca ku Bogu i bliźnim.

Po drugie, Jan może mieć także na myśli coś więcej. Miłość na wzór Jezusa sprawia, że stajemy się jak Syn, czynimy to, co się Bogu podoba, i pełnimy Jego przykazania. Ona przekonuje nasze serca, czyli wlewa w nie pewność, że jesteśmy ukochanymi dziećmi naszego Ojca w niebie. On nie odmówi nam niczego, o cokolwiek Go poprosimy w imię Syna (1 J 3,22).

Analiza pochodzi z książki „Jutro Niedziela” na rok B

Reklama

Najciekawsze artykuły

co tydzień w Twojej skrzynce mailowej

Raz w tygodniu otrzymasz przegląd najważniejszych artykułów ze Stacji7

SKLEP DOBROCI

Reklama

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
WIARA I MODLITWA
Wspieraj nas - złóż darowiznę