„Chcesz pokoju, szykuj się do wojny – mówi stare przysłowie”. W obecnym kontekście trzeba do niego dodać… „i strasz klasę polityczną, że wojna wybuchnie za 2 lata”. Tajemnicą poliszynela jest, że niewiele osób wierzy w to, że NATO zostanie zaatakowane za 24 miesiące. Sporo ekspertów tworzy jednak tak pesymistyczne diagnozy, aby zmobilizować klasę polityczną do wielkich reform zwiększających nasze bezpieczeństwo. Zagrożenie jest realne, ale racjonalnie jest je nieco wyolbrzymiać, bo może w końcu rządy wezmą się do roboty.
PRZECZYTAJ>>> Grozi nam wojna. Czy polscy politycy to rozumieją?
Z podobną tajemnicą poliszynela mamy do czynienia w opiniach na temat stanu polskiego Kościoła. Nastał klimat tworzenia apokaliptycznych wizji jego zepsucia. Mówiąc brzydko, opłaca się podkręcić tezę, a może i czasem podać jakąś niepotwierdzoną informację czy wręcz plotkę, która stawia Kościół w mocno niekorzystnym świetle. Im więcej krytyki bowiem, tym hierarchowie jeszcze bardziej poczują, że trzeba w końcu coś w Kościele zmienić.
Tendencja ta dotyka również katolickich publicystów. Kryzys Kościoła jako instytucji jest głęboki, nie znaczy to jednak, że w każdej diecezji panują sosnowieckie standardy, a każdy hierarcha zachowuje się jak Sławoj Leszek Głódź.
ZOBACZ>>> Nawet dramat śmierci przestał być chroniony
Przeczytaj również
-
Francja pokazuje drogę polskiemu Kościołowi
-
Bolesna porażka Lewicy. Wybory samorządowe to nie arena walk światopoglądowych
-
Miesiąc po wyborach, Kościół nie upadł
-
Nawet dramat śmierci przestał być chroniony
-
Grozi nam wojna. Czy polscy politycy to rozumieją?
-
Księża potrzebni od zaraz
-
Syndrom JPII. Dlaczego Mazurek i Terlikowski skreślają abp. Wojdę?
-
Kościół rozstał się z pięknem?
-
Dobre chęci aktywiszczy
-
„Gwarantowana wolność kobiet do skorzystania z aborcji”
-
Znieczulone dusze, Tolkien i Wielki Post
-
Rozliczyć i zamknąć przeszłość
-
Tłusty czwartek stracił sens
-
Ludzie w habitach. Hejt, na który jest zgoda
-
WOŚP a Kościół. Prawda czasu i prawda ekranu
Myśli te przebiegały mi przez głowę, gdy czytałem najnowsze badania CBOSu dotyczące religijności Polaków. Każdy tego typu sondaż badający postawy lub opinie zwykle jest lekturą mocno przygnębiającą. Zawsze się do niej zmuszam i czynię to z odrobiną nadziei, że w końcu pojawi się gdzieś informacja, która nieco rozjaśni ciemne barwy, których zwykle używamy do malowania sytuacji Kościoła. I oto jest. Pierwsze od dawna badanie, które pokazuje, że nie jest wcale z polską religijnością i tradycyjnym polskim katolicyzmem tak źle, jak często możemy to usłyszeć.
Czytam, że 72% Polaków zachowuje post w Wielki Piątek, ponad połowa przystępuje do wielkanocnej spowiedzi świętej, 49% osób zaczyna w Środę Popielcową post. I najważniejsze: „O ile więc w okresie 2020-2022 nastąpiły duże spadki w zachowywanych przez Polaków praktykach wielkopostnych i wielkanocnych o charakterze religijnym, o tyle w ostatnich dwóch latach zmiany są niewielkie, a w przypadku niektórych praktyk w ogóle nie występują”.
Oto więc otrzymujemy pierwsze badanie społeczne, w którym możemy przeczytać o tym, że motory sekularyzacyjne – przynajmniej jeśli chodzi o religijne spędzanie okresu Wielkiego Postu i Świąt Wielkiej Nocy – wyhamowują. Dobra informacja.
Być może powoduje mną zbyt wielka nadzieja mająca swoje źródło w atmosferze oktawy Świąt Zmartwychwstania, ale pokuszę się o jeszcze jedną optymistyczną prognozę. A może jest tak, że nadchodzące piłowanie katolików, jakiego spodziewamy się ze strony rządu Donalda Tuska, będzie miało paradoksalny efekt?
CZYTAJ>>> Księża potrzebni od zaraz
Może wywołanie tematu aborcji, nie daj Bóg cofnięcie reform sprzed 3 lat, a do tego walka z klauzulą sumienia i – dajmy na to – likwidacja Funduszu kościelnego oraz lustracja finansów wszystkich diecezji, wzbudzą wśród polskich katolików nową energię, która okaże się jakimś zaczątkiem zmiany?
Mówi się, że Kościół zawsze traci na sojuszu tronu z ołtarzem. Może to oznacza również, że piłowanie katolików przez władzę wyjdzie paradoksalnie tym pierwszym na dobre? Wszak tylko ziarno, które obumrze, wyda owoc obfity, a Pan Bóg pisze prosto po krzywych liniach.
OPINIE STACJI7 to wartościowe komentarze do aktualnych wydarzeń, przygotowane przez grono doświadczonych publicystów.
W stałym dwutygodniowym rytmie piszą dla nas:
w poniedziałki – Tomasz Krzyżak,
we wtorki – Agata Puścikowska,
w środy – Marcin Makowski,
w czwartki – Konstanty Pilawa,
w piątki – Aneta Liberacka.
