
Apostoł, który zginął okrutną śmiercią męczeńską. Jaki był św. Bartłomiej?
Podczas powoływania go na apostoła, Jezus miał o nim powiedzieć: „To prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu”. Święty Bartłomiej, syn rybaka, jeden z dwunastu apostołów, który ruszył głosić Chrystusa światu. Zginął okrutną śmiercią męczeńską, poprzez odarcie ze skóry… Kim był święty Bartłomiej?
Święty Bartłomiej, w Ewangelii świętego Jana, występujący jako Natanael, urodził się w I wieku w Kanie Galilejskiej. Był synem rybaka, dzięki czemu miał serce czyste oraz wiarę w duszy. Większość informacji o nim pochodzi z czasów bycia apostołem.
„To prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu”
Jezus powołał świętego Bartłomieja mówiąc: Oto prawdziwy Izraelita, w którym nie ma podstępu.
Zaskoczony tymi słowami Natanael zapytał Chrystusa, skąd Ten go zna, na co Jezus odrzekł: Ujrzałem cię stojącego pod drzewem figowym, zanim cię zawołał Filip. (J 1, 47-49)
Po powołaniu Bartłomieja na apostoła, Jezus wysłał go, aby ten głosił Jego imię w różnych państwach. Cichy i pokorny Natanael wykonał powierzoną mu misję z niezwykłą skrupulatnością, następnie wrócił do ukochanego Mistrza. Niedługo po tym, Jezus został pojmany i ukrzyżowany. Wydarzenia te apostoł spędził na żarliwej modlitwie, a jego twarz cała zalana była łzami. Zmartwychwstanie tchnęło w Bartłomieja ogromną radość i wiarę na nowo. Był to najwspanialszy cud, którego doświadczył. Dało mu to nowe pokłady siły, które wykorzystywał w następnych latach swojej apostolskiej posługi.
Po Wniebowstąpieniu Jezusa, Bartłomiej ruszył ponownie w świat, by głosić Dobrą Nowinę. Według źródeł miał dotrzeć nawet do Indii. Działał prawdopodobnie także na terenie Likoanii, Mezopotamii i Etiopii. Dotarł również do Armenii.
Przeczytaj również
CZYTAJ: Św. Wacław. Męczennik, opiekun ubogich, oddany władca
Cud w pogańskiej świątyni
W armeńskim mieście Albanopol, apostoł dokonał cudu w największej pogańskiej świątyni, gdzie czczony był pogański bożek Astarot, który miał przepowiadać przyszłość lokalnej ludności. Gdy tylko święty Bartłomiej przekroczył próg świątyni, figura zamilkła. W ten dzień apostoł uleczył wielu chorych i opętanych. Wśród nich znalazła się nawet córka króla Polymiusza, którą apostoł uwolnił od szaleństwa. Dzięki tym wydarzeniom nawrócił się cały dwór królewski, ludność miasta i mieszkańcy innych dwunastu armeńskich miast. Święty Bartłomiej ochrzcił nawróconych i wyświęcił kapłanów. W Armenii powstał Kościół Chrystusowy, a król Polymiusz stał się pierwszym biskupem w kraju.
To spowodowało złość pogańskich kapłanów, którzy nie mieli już żadnej władzy. Święty Bartłomiej został podstępnie pojmany. Poganie obdarli apostoła ze skóry, następnie ukrzyżowali go do góry nogami. Według przekazów, święty nie zaprzestał głosić Słowa Bożego, przez co został ścięty. Śmierć apostoła datuje się na 71 rok.
Święty trzymający swoją skórę
Święty Bartłomiej przedstawiany jest ze ściągniętą swoją skórą, w rękach trzyma księgę lub nóż. Nad osobliwym przedstawieniu świętego odbyło się wiele dyskusji. Przez wieki był on niezwykłą inspiracją dla malarzy, poetów, a nawet kaznodziejów. Jednym z najciekawszych nawiązań do ogromnego cierpienia apostoła są piętnastowieczne Kazania gnieźnieńskie, w których zdzieranie skóry z ludzkiego ciała zostało porównane do regeneracyjnego zrzucania skóry przez węża. Symbolicznie skóra ukazana jest jako odzienie, które ubiera człowieka w jego grzechy – by umrzeć dla Chrystusa, trzeba je zrzucić z siebie. Tak, jak tego dokonał święty Bartłomiej.
W Kazaniach gnieźnieńskich czytamy:
A takież my zdrzućmy z siebie starą skórę, toć jest nasze grzechy, a jedzmy teże gorskie korzenie, toć jest iżbychom na tem to świecie niektorą mękę prze miłego Krysta cirpieli na naszem ciele.
A toć święty Bartłomiej jest on to był uczynił, iżci on skórę z swego ciała przez miłego Krysta dał jest był obłupić.
Patron introligatorów, rzeźników i cierpiących na choroby skóry
Święty Bartłomiej jest patronem introligatorów, rzeźników, garbarzy, piekarzy, właścicieli winnic, krawców, rolników, tynkarzy, pasterzy, a nawet siodlarzy.
Oręduje chorym na konwulsję, nerwicę oraz cierpiącym na choroby skóry.
Modlitwa do świętego Bartłomieja Apostoła
O, Bartłomieju, w niebiosach jaśniejesz wśród Apostołów; wysłuchaj teraz tej pieśni i przyjmij nasze modlitwy. Na Ciebie z wielką miłością Jezus skierował swe oczy bo widział w Tobie człowieka o sercu szczerym i czystym. Głoszony słowem proroków, przez długie wieki wzywany, objawił Mesjasz się tobie, a Tyś Go przyjął z radością. Pomiędzy Panem a Tobą zawarte ścisłe przymierze: po trudach drogi krzyżowej otrzymasz w niebie nagrodę. Chrystusa, Władcy wszechświata jesteś Apostołem oraz przyjacielem; dla Mistrza żyjesz, a ludzi przez Mistrza życie umacniasz. Wszechmogący Boże, utwierdź w nas szczerą wiarę, która łączyła świętego Bartłomieja Apostoła z Twoim Synem, i spraw za jego wstawiennictwem, aby Twój Kościół stał się dla wszystkich narodów sakramentem zbawienia. Niech Bóg, którego wielbimy, przez Twoje wielkie zasługi wprowadzi nas do ojczyzny i wiecznym szczęściem obdarzy. Amen.
Źródła: biografia24.pl, parafiawsola.pl, niezłasztuka.net, debowiec.ejp2.pl
Aleksandra Pawlikowska/Stacja7