Nasze projekty
Reklama
fot. Girolamo Pesci/Wikimedia Commons

Św. January. Męczennik, którego krew przelewa się do dziś

Ścięto mu głowę, ponieważ odmówił składania czci rzymskim bogom za cesarza Dioklecjana. Pobożna niewiasta zebrała do flakonika jego krew, która do dziś w jego wspomnienie liturgiczne się upłynnia.

Jedni uważają, że to tylko oliwa zmieszana z woskiem i barwnikiem. Inni – że to płyn tiksotropowy, mający właściwości samoistnego zmieniania stanu skupienia. Dla wielu jest to jednak kolejne niewytłumaczalne zjawisko, z jakim często mamy do czynienia w przypadku świętych. I choć Kościół dotychczas nie wydał oficjalnego stanowiska potwierdzającego prawdziwość cudu, nie sprzeciwia się miejscowemu zwyczajowi katedry w Neapolu, aby fakt wystąpienia niezwykłego zjawiska celebrować z nabożeństwem.

Zanim przejdziesz do czytania dalszej części tekstu, chcemy zaproponować Ci pewną wyjątkową przyjaźń. Wyjątkową, bo ze św. o. Pio! Z pewnością doskonale go znasz, ale jest okazja, by poznać go jeszcze lepiej! Wszystko to za sprawą książki pt. „Uzdrów mnie”, która zawiera wybór listów Ojca Pio do zaprzyjaźnionych adresatów, głównie córek duchowych, poszukujących wsparcia w cierpieniu ducha i ciała, kryzysie relacji z bliskimi, osamotnieniu i trudnościach ze zrozumieniem woli Bożej.

Kup książkę tutaj >>>

Reklama

Kim był św. January?

January był biskupem starożytnego Benewentu, rówieśnikiem takich świętych jak Kosma i Damian, Zuzanna, Chryzogon czy Małgorzata. Tak jak i oni padł ofiarą prześladowań religijnych chrześcijan za cesarza Dioklecjana – jednych z najkrwawszych w historii Kościoła. Ponieważ tak jak oni nie chciał też zgodzić się na złożenie publicznej ofiary pogańskim bożkom, został skazany na pożarcie przez dzikie zwierzęta. Wskutek wsparcia, jakim obdarzyli go przed urzędnikami wysoko postawieni bracia w wierze, kara została zamieniona na ścięcie. Ci, co się za nim wstawiali także padli jej ofiarą.

Biskupa Januarego i jego towarzyszy ścięto publicznie 19 września 305 r. Według podań jedna z pobożnych niewiast miała zebrać krew tryskającą z odciętej głowy biskupa do flakonika i obok jego kości dostarczyć jedną z ważniejszych relikwii.

Reklama

Nie znamy dokładnie losów flakonika od czasu zebrania krwi do momentu odnotowania faktu przechowywania go w katedrze w Neapolu od roku 1389. To zatem aż tysiąc lat nieudokumentowanej historii. Można jednak założyć, że skoro wtedy z taką czcią zaczęto pisać o cudzie św. Januarego, mógł on być obserwowany przez lud Neapolu również wcześniej.

Czytaj także >>> Powtórzył się cud św. Januarego

Co się dzieje?

Reklama

Cud św. Januarego, jak określa się niezwykłe zjawisko zachodzące z relikwią jego krwi nawet kilka razy w ciągu całego roku, polega na upłynnieniu skrzepu przechowywanego w szczelnie zamkniętej ampułce. Przez większą część roku relikwia jest „ciałem stałym”, ale w niektóre dni, takie jak liturgiczne wspomnienie św. Januarego, przybiera postać płynną. Raz dzieje się to bardzo szybko, innym razem zajmuje nawet kilka dni. Raz polega na zwykłym upłynnieniu, kiedy indziej zaś towarzyszy temu wręcz bulgotanie – poruszanie się cieczy zawartej w ampułce.

Ponieważ zjawisko występuje dość regularnie, otaczane jest niezwykłą celebracją. Czekaniu na cud towarzyszy modlitwa z udziałem licznych wiernych, gdy zaś do cudu dojdzie – wybucha prawdziwe święto, z towarzyszeniem nawet wojskowych wystrzałów.

Co to znaczy?

Choć obecnie kapłani przed tym przestrzegają, sami neapolitańczycy od zawsze traktowali fakt wydarzenia się cudu św. Januarego jako rodzaj wróżby, zapowiadającej dobre lub złe wydarzenia dla miasta i okolicy. Kilka razy rzeczywiście zdarzyło się, że w roku, w którym cud się nie zdarzył wybuchł pobliski Wezuwiusz (1944), albo II wojna światowa (1939), epidemia cholery (1973) czy trzęsienie ziemi (1980). Mieszkający przez lata w Neapolu polski pisarz Gustaw Herling-Grudziński pisał nawet, że całe to miasto żyje „między cudem i wulkanem”, sugerując, że są lata, iż przed nieszczęściem nawet January nie może miejscowych ustrzec.

Nawróceni w połowie

Cud nie wydarzył się jednak również w 2016 r., ale nic strasznego nie nawiedziło miasta po tym zdarzeniu. Opiekujący się kaplicą z relikwiami św. Januarego ks. Vincenzo De Gregorio uspokajał wtedy wiernych: „Nie możemy myśleć o katastrofach. Jesteśmy ludźmi wiary i to co musimy, to stale się modlić”.
Cud zdarzył się natomiast „nieterminowo” w marcu 2015 r., gdy katedrę neapolitańską odwiedził papież Franciszek. Krew świętego upłynniła się wtedy jednak cząstkowo, co Franciszek skomentował żartując: widocznie nawróciliśmy się dopiero w połowie, skoro św. January jest z nas tylko w połowie zadowolony”.

 

Reklama

Najciekawsze artykuły

co tydzień w Twojej skrzynce mailowej

Raz w tygodniu otrzymasz przegląd najważniejszych artykułów ze Stacji7

SKLEP DOBROCI

Reklama

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
WIARA I MODLITWA
Zatrudnij nas - StacjaKreacja