To moje zadanie jako ojca i męża
Żyjąc w Kalifornii, przez kilka miesięcy pracowałem w kuźni artystycznej. Na własnej skórze poznałem trud wykuwania ze stali narzędzi, rzeźb, drzwi, poręczy, ogrodzeń czy balustrad. To niesamowita sztuka nadawania niepozornemu, czasem wręcz zardzewiałemu żelastwu zupełnie nowego życia i blasku. Wszystko to wymaga ciężkiej pracy oraz wiedzy, aby rozgrzany do czerwoności pręt, pod setką uderzeń młota zadawanych w odpowiednim punkcie i momencie, z odpowiednią siłą, precyzją, a czasem najwyższą delikatnością, przybrał oczekiwany kształt.
Podobnie jest z wychowaniem dzieci. Dzieciństwo to jedyny i niepowtarzalny okres, podczas którego możemy je wyposażyć w pokłady dobra, miłości i mądrości na całe życie. To czas, gdy stal jest rozgrzana do czerwoności i możemy ją dowolnie formować. To czas, którego rodzic nie może zmarnować, bo on już nigdy nie wróci. Któż nie chciałby dla siebie, dla swojej rodziny, dla swoich dzieci tego, co najlepsze? W prowadzeniu rodziny ku Bogu widzę moje zadanie jako ojca i męża. Chciałbym nauczyć dzieci radości z życia z Bogiem w dni powszednie i w niedzielę, na co dzień i od święta.
„Moim obowiązkiem, jak każdego taty, jest domowa katecheza”
Żeby świętowanie się udało, trzeba wiedzieć: co i dlaczego świętujemy. Pomocą i przewodnikiem jest Słowo. Choć dobrze wiem, że moim obowiązkiem, jak każdego taty, jest «domowa katecheza», to przyznaję, że czasem i mnie samemu trudno połączyć kropki, aby zrozumieć dlaczego słowa Pisma podczas liturgii zestawione są akurat w ten sposób. Czy pierwsze czytanie łączy się z Psalmem, a drugie z pierwszym i z Ewangelią?
Przeczytaj również
-
„Fiat” Bogu mówi nie tylko Maryja, ale również Jezus
-
Uczył, jak wybierać Chrystusa. 8 lat temu zmarł o. Jan Góra OP
-
Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP
-
Jutro Święto – Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych
-
Dzieliło ich wszystko. Połączył Chrystus. Św. Piotr i Paweł – filary Kościoła
-
„Niepełnosprawność Józia nie zrobiła ze mnie niepełnosprawnego ojca”. Konrad Grzybowski o ojcostwie
-
„Te czułe, bezpieczne ręce ojca czuję na sobie zawsze, kiedy coś mi dolega”. Wanda Półtawska i jej niezwykła więź z ojcem
-
Jutro Święto – Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa
-
Jutro Święto – Nawiedzenie Najświętszej Maryi Panny
-
Ma 90 lat i… właśnie obronił doktorat z teologii!
-
Jutro Niedziela – V Wielkanocna A
-
„Bóg zamienił moją nienawiść do taty we współczucie”. Wzruszające rozważanie drogi krzyżowej
-
Prezentacja książki „Jutro Święto”. Spotkanie autorskie już dziś
-
Papież zadzwonił do młodego wdowca i ojca trójki dzieci. „Były to słowa dające nadzieję”
-
Tajemnicza „katalyma”. Gdzie urodził się Jezus?
Do tego te pytania zadawane przez dzieci… choć wcale nie od święta: Tato, czyli w końcu Trzech Króli czy Święto Objawienia Pańskiego? A ilu tych króli było naprawdę i czy faktycznie mieli korony? Dlaczego w Boże Ciało tyle chodzimy? Tato, daleko jeszcze? A dlaczego w Wielki Piątek to wszystko trwa tak dłuuuugo, skoro nawet nie ma Mszy Świętej?
ZOBACZ: Wojciech Modest Amaro: „Być dobrym ojcem, to zaprzeć się samego siebie”
Zostanie z tego coś ważnego…
Jak to wszystko wytłumaczyć, zaciekawić, nie zniechęcić, nie zanudzić? Oto jest pytanie… i oto odpowiedź, zyskana dzięki zawodowcom autorom książki „Jutro Święto”. Słowo poznane wcześniej, dzień przed niedzielą, albo przed świętem, daje nam czas na poznanie, zrozumienie, „przegadanie” i w ten sposób przygotowanie się do prawdziwego świętowania, nie tylko ciałem, ale umysłem, sercem i duszą.
Gdy udaje się w naszej rodzinie, to zauważyłem, że dzieci są bardziej zainteresowane tym, co później słyszą podczas liturgii. A gdy po powrocie do domu jeszcze porównamy to, czego doświadczyliśmy w Kościele, z tym, o czym rozmawialiśmy wcześniej, to gwarantuję, że coś ważnego zostanie… I w dzieciach, i w nas samych.
Powyższy tekst Tomasza Wolnego jest wstępem do książki „Jutro Święto”
