Leon Leyson urodził się w wielopokoleniowej rodzinie żydowskiej w polskiej wsi – Narewce, jako najmłodsze z piątki dzieci państwa Leysonów. Jego spokojne dzieciństwo przerwała okrutna II wojna światowa, która rozpoczęła się, gdy ten miał zaledwie 10 lat. Jako 13-latek, trafił z rodziną do obozu koncentracyjnego KL Plaszow, znajdującego się w Krakowie. Niemcy rozpoczęły bestialską operację zwaną “ostatecznym rozwiązaniem kwestii żydowskiej”. Po likwidacji krakowskiego getta, Żydzi stanęli w centrum obozowego piekła. Wśród nich był przerażony, niski i wychudzony Leon Leyson.
Jak relacjonował później, w momencie przekroczenia bramy obozowej poczuł, że to koniec jego drogi. Miejsce przepełnione było przeraźliwymi krzykami ludzkimi oraz nieznośnym ujadaniem psów. Obóz przepełniało bestialstwo SS-manów, którzy bez żadnych ogródek znęcali się nad więźniami.
Czytaj także >>> Jako 7-latek przeżył Rzeź Woli. „To były 3 godziny umierania”. Niezwykłe świadectwo ks. Kicmana
Obozowa fabryka szczotek
Leona Leysona zaciągnięto do pracy w fabryce szczotek do włosów. Drewno wykorzystywane do produkcji było twarde i trudno się na nim pracowało. Nie lada wyzwaniem zatem było prawidłowe zmontowanie. Pewnego dnia do chłopca podszedł oficer SS. Z pogardą powiedział, że jak tylko zobaczy krzywo zmontowaną szczotkę, bez wahania strzeli mu w głowę. Mały Leon jednak był tak bardzo zaangażowany w pracę, że na jego szczęście nie zarejestrował słów SS-mana. Dopiero po zakończeniu zmiany, leżąc na pryczy dotarło do niego, że otarł się o śmierć. Powiedział, że trząsł się z przerażenia całą noc.
Przeczytaj również
-
Warmia i Mazury. Tam nabierzesz… duchowych sił!
-
Agnieszka Chylińska: Boże, przytul mnie [VIDEO]
-
Dalsze losy Apostołów. Andrzej – Apostoł Słowian
-
Dalsze losy bohaterów „The Chosen”. Szymon Piotr
-
Imię na bierzmowanie. Jak je wybrać?
-
Jedna z najstarszych książek na świecie trafiła na sprzedaż. Zawiera Księgę Jonasza i list św. Piotra
-
Litania loretańska z nowymi wezwaniami
-
11 nowych księży wyświęcono w bazylice watykańskiej
-
Tysiąc młodych obejrzało wyjątkowy musical o Janie Pawle II. Na scenie pojawili się znani artyści
-
Powołania 2.0
-
Narkotyki – duży, cichy problem wśród młodzieży. „Zaczynają w wieku 15-16 lat”
-
Modlitewnik dla dzieci. Uwaga! Tego prezentu dziecko nie odłoży na półkę
-
Apostołowie w „The Chosen” kontra fakty biblijne
-
Prezent na Komunię. Co kupić dziecku komunijnemu?
-
Jan Kobuszewski: To Bóg daje najważniejsze wsparcie
Drewniana skrzynka
Ojciec i brat Leona pracowali w fabryce Schindlera. Praca tam była wybawieniem od nieznośnej obozowej rzeczywistości. Pracowników traktowano z godnością i szacunkiem. Na prośbę ojca, Oskar Schindler umieścił na liście swoich pracowników Leona i jego matkę. Wszystko dobrze się układało do momentu, gdy okazało się, że ktoś skreślił nazwisko chłopca. Dla trzynastolatka oznaczało to pozostanie w obozie.
W dzień wydzielenia pracowników na podstawie listy do fabryki, Leon chciał pożegnać się z matką, więc stanął w kolejce. Postanowił spróbować szczęścia i podszedł do koordynującego całą akcją SS-mana. W swojej dziecinnej naiwności powiedział, że ktoś skreślił jego nazwisko z listy i zaczął opowiadać o pracującej w fabryce swojej rodzinie. Ku jego zaskoczeniu, przerażający SS-man wskazał mu ręką gdzie ma pójść i Leon cudem opuścił teren obozu. Trafił do fabryki Schindlera i tam pracował na 12-godzinnych nocnych zmianach. Był tak mały, że aby dostać kontrolerów maszyn, musiał stawać na drewnianej skrzynce.
Po latach wspominał Schindlera jako człowieka, który troszczył się o swoich pracowników, mimo to, że w świetle ówczesnego prawa, Żydzi nie mogli być po ludzku traktowani. Podkreślał, że dla właściciela fabryki najważniejszą wartością było ludzkie życie, dlatego starał się z całego serca wyrwać z nazistowskiego piekła jak największą liczbę osób. Schindler nazywał chłopca „Małym Leysonem”. Troszczył się o niego na każdym etapie pracy. Leon Leyson, jak wiele innych pracowników fabryki zawdzięczają Oskarowi Schindlerowi życie.
PRZECZYTAJ>>> „Moim marzeniem jest, aby pamięć stała się ostrzeżeniem dla świata”. Historia Ireny Sendlerowej
Piekło w obozie KL Plaszow
Katorżnicza praca, przemoc, wszechobecna śmierć to codzienna, obozowa rzeczywistość. Niemcy utworzyli obóz koncentracyjny KL Plaszow w 1943 roku na terenie dwóch krakowskich żydowskich cmentarzy. Przyjmuje się, że przez cały czas jego istnienia, w sumie więziono tam 35 tysięcy osób. W miejscach egzekucji: C-dołek i H-górka zginęło przeszło 8 tysięcy ludzi.
W 1943 roku na terenie obozu Niemcy stworzyli zbiorową mogiłę, w której pochowano ponad 2 tysiące ofiar z likwidacji getta krakowskiego. W ciągu roku, w tym samym miejscu odbywały się masowe egzekucje, przez co szacuje się, że łącznie zostało tam pochowanych około 3 tysięcy osób.
Do jednych z najbardziej przerażających wydarzeń w obozie należy ekshumacja i zbezczeszczenie zwłok, które znajdowały się w zbiorowej mogile. W 1944 roku Niemcy obawiając się nakrycia ich bestialstwa, tuż po tym jak świat dowiedział się o radzieckiej zbrodni katyńskiej, zdecydowali się na nieludzkie działanie. Oficerowie SS wydali rozkaz na wykopanie i spalenie zwłok, żeby zatrzeć ślady zbrodni. Zajęli się tym żydowscy więźniowie. Podczas tych wydarzeń ciała ofiar zostały sprofanowane. Wyrwane złote zęby przetopiono, a prochy rozsypano po całym terenie obozu.
Aleksandra Pawlikowska/Stacja7
