
Poznaj kłamcę metodą FBI
Po oczach, mimice twarzy czy choćby ułożeniu rąk można stwierdzić, że ktoś kłamie. Oczywiście nie każde poniżej opisane zachowanie czy gest musi od razu oznaczać, że mamy do czynienia z oszustem... W światowym bestsellerze „Mowa ciała” agent specjalny FBI Joe Navarro zdradza sekrety komunikacji niewerbalnej. Oto kilka sposobów na to, jak rozpoznać kłamcę.

OKO
Jeśli ktoś podczas rozmowy pociera oko, odwraca wzrok lub unika patrzenia na nas – może to oznaczać, że kłamie. Gest taki możemy częściej zauważyć u mężczyzn niż u kobiet. Panie są bardziej subtelne – delikatnie dotykają miejsce pod okiem.
Przeczytaj również

DŁONIE
Pocieranie ciała w okolicach skroni, szyi, ściskanie twarzy, gładzenie dłonią głowy. Oznacza to dyskomfort psychiczny rozmówcy. Nieczyste zamiary wprawiają kłamcę w podenerwowanie. Dłonie mimowolnie zaczynają dotykać okolic twarzy i głowy.

UŚMIECH
To tak zwana dobra mina do złej gry. Często kłamca chce zakamuflować swoje oszustwo… uśmiechem. Nieszczery możemy łatwo rozpoznać – brwi są podciągane do góry, a wargi w kierunku uszu.

GARBIENIE SIĘ
Kiedy jesteśmy pewni tego, co mówimy, zazwyczaj siedzimy prosto. Taka postura świadczy bowiem o poczuciu bezpieczeństwa. Kiedy ludzie są nieszczerzy to podświadomie mają skłonność do garbienia pleców albo zapadają się w fotelu „jakby próbowali uciec od tego, co zostało powiedziane”. To również tak zwany żółwi odruch – wciskanie głowy między ramiona.

WZROK
Amerykański lekarz Milton Erickson odkrył m.in., że w zależności od tego czy mówimy prawdę czy fikcję – patrzymy w różnych kierunkach. Osoba, która kłamie będzie patrzeć w lewo i w dół.

DOTYK
Wszelkie ograniczenie dotyku jest również jedną z oznak oszustwa, ale czasem dotyk jest stosowany przez ludzi szczerych dla podkreślenia wypowiedzi słów.

SYNCHRONIA
Synchronia to brak zbieżności pomiędzy wypowiadanymi stwierdzeniami a zachowaniem niewerbalnym. Jeśli ktoś nam coś potwierdza, powinien równocześnie przytaknąć głową. Takie zachowanie nie może wystąpić z opóźnieniem. Navarro podaje takie przykłady: „Brak synchronii ujawnia się, kiedy ktoś mówi: „nie zrobiłem tego” i jednocześnie kiwa głową potakująco. Podobnie, gdy człowiek słyszy pytanie „czy skłamałby pan na ten temat?”, a jego głowa wykonuje nieznaczny potakujący ruch, kiedy z jego ust pada odpowiedź „nie””.

GESTY
Kłamcy nie podkreślają swoich wypowiedzi gestami. Oszust zastanawia się co i jak powiedzieć. Jak skłamać, by wyszło to wiarygodnie. Kłamcy nie analizują tego jak będą prezentować swoje kłamstwa. Rzadko podkreślają swoje wypowiedzi tonem głosu czy gestem dłoni. Gesty rąk uzupełniają szczere wypowiedzi i odczucia. Oszuści kontrolują wyraz twarzy. Brak tu spontaniczności.