Piosenka pt. ,,Tylko mnie poproś do tańca”, to kompozycja Wandy Żukowskiej do słów Bogdana Olewicza, która powstała w 1978 roku. Często słyszy się, że pary młode wybierają ten utwór na swój pierwszy taniec. Utwór jednak oddaje zupełnie inną, wyjątkową rzeczywistość.
Piosenkę napisał Bogdan Olewicz, który jest autorem wielu piosenek, a także dziennikarzem. Powiedział kiedyś, że utworem pt. „Tylko mnie poproś do tańca” próbował dotknąć istoty kobiecości w twórczości, aż po Matkę Bożą i śmierć, która też jest przecież rodzaju żeńskiego, gdy życie jest nijakie. Powiedział także, że artystka Anna Jantar chciała pokazać, że gwiazda muzyki rozrywkowej, muzyki pop, ma prawo śpiewać również to, co jej leży na duszy.
POSŁUCHAJ>>> „Dziwny jest ten świat”. Piosenka, która nie straciła na aktualności
„Piosenka wymagająca innej interpretacji”
„Tylko mnie poproś do tańca” to wyjątkowy utwór, który tak naprawdę jest swego rodzaju rozmową, dialogiem z Panem Bogiem. To prośba o nadanie sensu życia, istnienia. Wyjątkową warstwę liryczną utworu doceniło wielu fanów artystki, jednak nie wszyscy rozumieli nowe jej oblicze. Koniec końców piosenka przyjęła się i dziś uchodzi za jedną z najbardziej znanych melodii w wykonaniu Anny Jantar.
Anna Jantar o swojej wyjątkowej piosence powiedziała: Kiedy usłyszałam melodię tego utworu, dosłownie zafascynowała mnie ona. Poprosiłam wówczas Bogdana Olewicza o tekst, a on znakomicie utrafił w jej klimat. Powstała w rezultacie piosenka dramatyczna, zupełnie inna od tych, które śpiewałam dotychczas, wymagająca też innej interpretacji.
Przeczytaj również
Posłuchaj piosenki i wsłuchując się w jej tekst, wyobraź sobie, jak gdybyś rozmawiał z Panem Bogiem!
Ty tylko mnie poproś do tańca – tekst piosenki
Ty – co za nic garść marzeń mych masz,
Za nic masz,
Tak krótko trwa życie moje.
Ty – co dni w rok nie zliczasz, ty wiesz ,
Czy ty wiesz,
Co to jest strach?
U schyłku dnia ty nie chodzisz spać,
A ja się boję.
Coraz bliżej kroki słyszę,
Jedną chwilkę, jeszcze tylko…
Tylko mnie poproś do tańca
Ja na nic więcej nie liczę,
Od krańca świata do krańca,
Od piekła do nieba bram.
Tylko mnie poproś do tańca,
Jakbyś mnie kochał nad życie,
Ja ci z nadziei różańca odpust dam.
Tylko mnie poproś do tańca,
Dopóki młoda godzina,
Pożółknie zegara tarcza,
Zanim wybije mój czas.
Tylko mnie poproś do tańca,
W którym się życie zatrzyma,
Ta płyta chociaż już zdarta,
Jeszcze gra.
Ty – co sny nam układasz do gry,
Myśli me znasz
I za nic masz szanse moje.
Ty- co słońca rozwieszasz, ty wiesz,
Dobrze wiesz,
Wszystko ma kres!
Czy boisz się?
Raz wysłuchaj mnie,
Nie myśl o sobie.
Tylko mnie poproś do tańca,
Ja na nic więcej nie liczę.
Od krańca świata do krańca,
Od piekła do nieba bram.
Tylko mnie poproś do tańca,
Jakbyś mnie kochał nad życie,
Ja ci z nadziei różańca odpust dam.
Tylko mnie poproś do tańca,
Dopóki młoda godzina,
Pożółknie zegara tarcza
Zanim wybije mój czas.
Tylko mnie poproś do tańca,
W którym się życie zatrzyma,
Ta płyta chociaż już zdarta,
Jeszcze gra…
tylesloncawcalymmiescie.blogspot.com, kw/Stacja7