Jutro Niedziela – VI Wielkanocna A
W naszym sercu toczy się proces Jezusa. Jak w sądzie – jest też Adwokat.
Polub nas na Facebooku!
PUNKT WYJŚCIA
SZÓSTA NIEDZIELA WIELKANOCNA • rok A • KOLOR SZAT: biały • KOLEKTA: Modlimy się, aby misterium paschalne przemieniało nasze życie • CZYTANIA: Dzieje Apostolskie 8, 5–8. 14–17 • Psalm 66, 1–3a. 4–7a. 16. 20 • Pierwszy List św. Piotra 3, 15–18 albo 4, 13–16 • Ewangelia wg św. Jana 14, 15–21
CHMURA SŁOWA

STO SŁÓW
W przestrzeni naszej wiary, naszej modlitwy, naszego pojmowania Boga Duch Święty jest chyba najmniej obecny. Od dziś liturgia chce nam pomóc w odsłonięciu tej wielkiej Tajemnicy: naszego nieodłącznego towarzysza, którego nazwy i roli Parakleta nie oddaje do końca żadne polskie słowo: ani „pocieszyciel”, ani „adwokat”, ani „rzecznik”.
Już apostołowie (patrz: PIERWSZE CZYTANIE) wkładali ręce, aby wierzący mogli otrzymać Ducha Świętego. To znane nam bierzmowanie. A Jezus (patrz: EWANGELIA) mówi o Duchu jako o kimś, kto jest z nami na zawsze, kimś nieustannie działającym.
Nasze serce to sala sądowa, w której toczy się proces wyboru lub odrzucenia Jezusa. Jego adwokatem jest Duch Święty. Wstawia się za Jezusem, by to On zwyciężył.
•
PIERWSZE CZYTANIE
Pierwsze bierzmowanie • Dz 8, 5–8. 14–17
Samaria przyjęła chrzest i Słowo Boże. Przybywają tam apostołowie, Piotr i Jan, aby udzielić jeszcze jednego daru: Ducha Świętego.
KSIĘGA: Dzieje Apostolskie • AUTOR: Łukasz • CZAS POWSTANIA: ok. 80–85 r. • KATEGORIA: wydarzenie • MIEJSCE: Samaria • CZAS: ok. 33 r. •BOHATEROWIE: Filip, Piotr, Jan, inni
POCZĄTKI KOŚCIOŁA • Usłyszymy dwa fragmenty z 8 rozdziału Dziejów Apostolskich – drugiej księgi św. Łukasza opisującej początki Kościoła. Dotyczą one wydarzeń w Samarii: owoców pracy apostołów Filipa, Piotra i Jana. Warto poznać szerszy kontekst ich pobytu w tym mieście.
FILIP W SAMARII • Pierwszy fragment następuje zaraz po opisie męczeńskiej śmierci Szczepana. To jego ukamienowanie i związane z nim wydarzenia spowodowały wyjazd Filipa z Jerozolimy. W tym dniu wybuchło wielkie prześladowanie w Kościele jerozolimskim – informuje Łukasz. – Wszyscy, z wyjątkiem Apostołów, rozproszyli się po okolicy Judei i Samarii. Działo się tak m.in. z powodu Szawła: niszczył Kościół, wchodząc do domów, porywał mężczyzn i kobiety i wtrącał do więzienia. To dlatego Filip znalazł się w Samarii: z powodu prześladowania w Jerozolimie. Ale – jak precyzuje autor w zdaniu poprzedzającym pierwsze czytanie – Ci, którzy się rozproszyli, głosili w drodze słowo.
NAŁOŻENIE RĄK • Drugi fragment jest natomiast częścią wątku dotyczącego mieszkańca Samarii, Szymona, który zajmował się czarną magią. Wprawiał innych w podziw swoimi magicznymi sztuczkami. Lecz gdy mieszkańcy Samarii wskutek działalności Filipa przyjmowali chrzest – uwierzył i on • We fragmencie następującym po pierwszym czytaniu – opowiadającym o tym, jak Piotr i Jan bierzmowali – dowiadujemy się, że Szymon przyniósł pieniądze, aby i on mógł ten dar otrzymać. Oczywiście został za to upomniany, ale od jego imienia pochodzi słowo symonia – handel świętymi rzeczami.
Szersza analiza czytania dostępna jest w najnowszej, książkowej wersji cyklu “Jutro Niedziela”, TUTAJ oraz w wersji EBOOK.
•
PSALM
Zadziwiające dzieła • Ps 66, 1–7. 16. 20
Bóg zwycięża. Psalm 66 przypomina dzieła Pana, dokonującego „zadziwiających rzeczy” i przypomina: „Sławcie Go”.
PSALM 66 • AUTOR: anonimowy lewita • CZAS POWSTANIA: Czasy powygnaniowe (po 586 r.)
PSALM DZIĘKCZYNIENIA • Psalm 66 należy do gatunku indywidualnych psalmów dziękczynienia (todah). Wyrażają one radosną wdzięczność człowieka, którego modlitwa została wysłuchana. W ich korpusie często znajdujemy wspomnienie nieszczęścia, choroby, wrogów oraz wybawienia od nich, które sprawia, że na ustach wierzącego rozkwita pieśń uwielbienia.
DLA LITURGII • Psalm został ułożony z myślą o liturgii żydowskiej. Ujawnia to jego struktura: w pierwszej części do głosu dochodzi głównie druga osoba liczby mnogiej, druga jest w liczbie pojedynczej. Przewodniczący liturgii zachęca: Przyjdźcie i słuchajcie mnie wszyscy, którzy boicie się Boga, opowiem, co uczynił mej duszy. Psalmy tego typu towarzyszyły ceremoniom wypełnienia złożonego ślubu czy składaniu ofiary dziękczynnej w świątyni.
CUDA DZIŚ • Wysłuchamy pierwszej połowy psalmu i dwóch wersetów pochodzących z drugiej. Psalmista wzywa do zachwytu nad dziełami Bożymi i jego działaniem w historii • Zwróćmy uwagę na wspomnienie przejścia przez Morze Czerwone i rozstąpienia się wód Jordanu. Cuda znane z przeszłości powracają w życiu wierzącego, który ufa Słowu Boga. Zauważmy, że podobnych znaków Bożej mocy i miłości doświadczają uczniowie Jezusa głoszący Ewangelię.
•
DRUGIE CZYTANIE
Do prześladowanych • 1 P 3, 15–18
Prześladowanych chrześcijan Piotr wzywa do łagodności, czystego sumienia oraz do umiejętności „uzasadnienia nadziei”.
KSIĘGA: Pierwszy list św. Piotra • NADAWCA: św. Piotr lub uczeń Piotra • ADRESACI: chrześcijanie w Poncie, Galacji, Kapadocji, Azji i Bitynii • CZAS POWSTANIA: 60–90 r. • MIEJSCE POWSTANIA: Rzym
OSTATNI FRAGMENT • Kończymy wielkanocną lekturę pierwszego z dwóch listów św. Piotra, skierowanego do nawróconych chrześcijan zamieszkujących Azję Mniejszą • Dwa tygodnie temu słyszeliśmy zachętę skierowaną do niewolników. Taka jest bowiem specyfika listu: zawiera przesłania Piotra do chrześcijan dotyczące różnych konkretnych sytuacji życiowych.
CIERPIĄ DLA SPRAWIEDLIWOŚCI • Tym razem usłyszymy słowo Piotra do prześladowanych. Kto zaś wam zaszkodzi, jeżeli gorliwi będziecie w czynieniu dobra? – pyta Piotr w wersecie poprzedzającym drugie czytanie, po czym kontynuuje: – Ale jeżelibyście nawet coś wycierpieli dla sprawiedliwości, błogosławieni jesteście. I cytuje Izajasza: „Nie obawiajcie się zaś ich groźby i nie dajcie się zaniepokoić”.
PRZEŚLADOWANI • Warto zwrócić uwagę na trzy rzeczy, o które apeluje Piotr do prześladowanych: • uznanie świętości Jezusa • gotowość uzasadnienia nadziei • zachowanie czystego sumienia.
Szersza analiza czytania dostępna jest w najnowszej, książkowej wersji cyklu “Jutro Niedziela”, TUTAJ oraz w wersji EBOOK.
•
EWANGELIA
Parakletos • J 14, 15–21
Jezus zapowiada swoje odejście, powtórne przyjście i obiecuje: Nie zostawię was sierotami. Zapowiada też „innego Parakleta”.
EWANGELISTA: św. Jan • CZAS POWSTANIA: ok. 80 r.• KATEGORIA: mowa • MIEJSCE: Jerozolima, Wieczernik • CZAS: ok. 33 r. • KTO MÓWI: Jezus • SŁUCHACZE: apostołowie • WERSJE: brak
OSTATNIA WIECZERZA • Czeka nas kolejny fragment relacjonujący Ostatnią Wieczerzę wg św. Jana, podobnie jak w zeszłym tygodniu – z 14 rozdziału • Przypomnijmy: opis Ostatniej Wieczerzy przewija się u św. Jana przez pięć rozdziałów (13–17), rozpoczyna się od • umywania nóg, zawiera: • zapowiedź zdrady Judasza oraz innych uczniów • pożegnanie z uczniami i zapowiedź powtórnego przyjścia, potem • modlitwę arcykapłańską.
ODEJDĘ I PRZYJDĘ POWTÓRNIE • Jezus zapowiada swoje odejście i powtórne przyjście, czyli paruzję. Pojawia się jeszcze jedna zapowiedź, na czas między odejściem a powtórnym przyjściem. Jezus zapowiada Parakleta, Ducha Prawdy, który będzie z wierzącymi na zawsze.
Szersza analiza Ewangelii dostępna jest w najnowszej, książkowej wersji cyklu “Jutro Niedziela”, TUTAJ oraz w wersji EBOOK.