Jutro Niedziela – III Wielkanocna C

PUNKT WYJŚCIA

III Niedziela Wielkanocna rok C, Niedziela inaugurująca Tydzień Biblijny • KOLEKTA: Modlimy się abyśmy ciesząc się z odzyskanej godności przybranych dzieci Bożych i z ufnością oczekiwali chwalebnego dnia zmartwychwstania • KOLOR: biały • CZYTANIA: Dzieje Apostolskie 5, 27b-32. 40b-41; Psalm 30; Księga Apokalipsy 5, 11-14; Ewangelia wg św. Jana

• CHMURA SŁOWA •

•

PIERWSZE CZYTANIE

Kiedy Bóg mówi… • Dz 5,27b-32.40b-41

„Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi” – odpowiada Piotr arcykapłanom tłumacząc, dlaczego Apostołowie nie respektują ich zakazu

KSIĘGA: Dzieje Apostolskie • AUTOR: Łukasz • CZAS POWSTANIA: ok. 80 r.

KATEGORIA: wydarzenie • MIEJSCE AKCJI: Jerozolima, Sanhedryn • CZAS AKCJI: rok 33, po zmartwychwstaniu i Zesłaniu Ducha Świętego

PIERWSZE CHWILE KOŚCIOŁA • Podobnie jak tydzień temu, usłyszymy fragment z 5 rozdziału Dziejów Apostolskich (z tej księgi pochodzi każde pierwsze niedzielne czytanie w Okresie Wielkanocnym). Pamiętamy, że pierwszych dwanaście rozdziałów poświęconych jest historii Kościoła w Jerozolimie oraz misji Piotra • Oprócz entuzjazmu głoszenia Ewangelii i rodzącej się na oczach wspólnoty Kościoła, apostołowie doświadczali też trudności i prześladowań.

PRZEŚLADOWANIA • W ubiegłą niedzielę słyszeliśmy opis rodzącej się wspólnoty Kościoła (>>II Niedziela Wielkanocna). Po tamtym fragmencie następuje opowiadanie o reakcji pełnych zawiści arcykapłanów i saduceuszy, którzy wtrącili Apostołów do więzienia. Stało się tak dlatego, iż arcykapłani zakazali apostołom przemawiać i nauczać w imię Jezusa (>>Dz 4, 18) • Nastąpiło jednak cudowne uwolnienie – w nocy Anioł Pański otworzył bramy więzienia i wyprowadziwszy ich, powiedział: “Idźcie i głoście w świątyni…” (>>Dz 5, 17-20) • Kiedy więzienie zastano puste, wszczęto poszukiwania. Wkrótce znaleziono ich nauczających w świątyni. Przyprowadzono ich przed Sanhedryn (>>Dz 5, 17,21-27). Właśnie w tym momencie rozpoczyna się pierwsze czytanie.

PRZESŁUCHANIE APOSTOŁÓW • Czytanie stanowi relacja z krótkiego przesłuchania Apostołów. Pominięta jest relacja o Gamalielu (>>CZY WIESZ, ŻE). Usłyszymy najpierw • zarzut arcykapłana, potem • odpowiedź Piotra,  następnie • decyzję Sanhedrynu • Zwróćmy uwagę na  • fakt, że z punktu widzenia prawa Sanhedryn miał słuszny zarzut: apostołowie czynili wbrew zakazowi, oraz na • odpowiedź Piotra, dlaczego w tym wypadku apostołowie nie posłuchali arcykapłana.

NAJWAŻNIEJSZE WERSETY

Odpowiedź Piotra na zarzut o złamanie zakazu: Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi

Piotr głosi krzyż Jezusa: Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa, którego straciliście, przybiwszy do krzyża

Reakcja Apostołów po przesłuchaniu: cieszyli się, że stali się godni cierpieć dla imienia Jezusa

LINKI

• Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa, którego straciliście, przybiwszy do krzyża. Bóg wywyższył Go na prawicę swoją jako Władcę i Zbawiciela, aby dać Izraelowi nawrócenie i odpuszczenie grzechów (Dz 5, 28?)

Mk 8,31-33: I zaczął ich pouczać, że Syn Człowieczy musi wiele wycierpieć, że będzie odrzucony przez starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie, że zostanie zabity, ale po trzech dniach zmartwychwstanie. A mówił zupełnie otwarcie te słowa. Wtedy Piotr wziął Go na bok i zaczął Go upominać. Lecz On obrócił się i patrząc na swych uczniów, zgromił Piotra słowami: “Zejdź Mi z oczu, szatanie, bo nie myślisz po Bożemu, lecz po ludzku”

JESZCZE O PIERWSZYM CZYTANIU

Co zadecydowało o tym, że • pierwsi chrześcijanie nie zostali wchłonięci przez judaizm i • zachowali swoją tożsamość wobec tak wielu różnych wyznań?

• Kościół jak ziarno gorczycy • Chrześcijaństwo było wówczas zaledwie kroplą w morzu innych wielkich starożytnych religii i filozofii. Bardziej niż rozłożyste, potężne drzewo przypominało wówczas ziarenko gorczycy, najmniejsze ze wszystkich nasion. Musiało także określić swoją rolę i pozycję wobec Prawa, świątyni i religii żydowskiej, za której część było wciąż uważane.

• Bardziej słuchać Boga • Piotr miał wszelkie podstawy, aby sądzić, że tragiczna historia Mistrza może powtórzyć się także w przypadku jego i jego najbliższych. Wcześniej został przecież wraz z innymi apostołami uwięziony przez saduceuszów, zazdrosnych o tłumy słuchające Dobrej Nowiny o Jezusie. Piotr był gotów postawić na szali własne życie i bezpieczeństwo. Także teraz, sprowadzony ponownie przed Sanhedryn, trzyma się mocno Słowa Bożego, oznajmiając: Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi

• Dar Ducha • Piotr jest również pewien, że posłuszeństwo Słowu sprawia, że uczeń Jezusa nigdy nie jest sam. Nawet stając naprzeciw silniejszym od siebie, całemu pogańskiemu światu, ma przy sobie obecność Ducha Świętego, dar dla tych, którzy słuchają Słowa. W jego mocy i obecności można odważnie dawać świadectwo o Panu.

Siłą pierwszych chrześcijan było przylgnięcie do Słowa Bożego.

CZY WIESZ, ŻE…

Czytanie pomija ciekawy wątek dotyczący Gamaliela (>>Dz 5,34-39) • Gamaliel, faryzeusz, jako jedyny z Sanhedrynu zareagował inaczej niż pozostali (wpadli w gniew i chcieli ich zabić): gdy zabrał głos, zaproponował zasadę: puśćcie ich! Jeżeli bowiem od ludzi pochodzi ta myśl czy sprawa, rozpadnie się, a jeżeli rzeczywiście od Boga pochodzi, nie potraficie jej zniszczyć. I dodał ostrzeżenie: I oby się nie okazało, że walczycie z Bogiem • Według relacji Łukasza, Sanhedryn usłuchał Gamaliela i puścił Apostołów wolno, zamiast srogo ukarać

Wybierz 02, aby zobaczyć tekst psalmu

(Ps 30,2.4-6.11-13) REFREN: Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś

Sławię Cię, Panie, bo mnie wybawiłeś i nie pozwoliłeś mym wrogom naśmiewać się ze mnie. Panie, mój Boże, z krainy umarłych wywołałeś moją duszę i ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu.

Śpiewajcie psalm wszyscy miłujący Pana i pamiętajcie o Jego świętości. Gniew Jego bowiem trwa tylko przez chwilę, a Jego łaska przez całe życie.

Wysłuchaj mnie, Panie, zmiłuj się nade mną, Panie, bądź moją pomocą. Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament, Boże mój i Panie, będę Cię sławił na wieki.

•

PSALM

Z Krainy umarłych • Ps 30, 2.4.5-6.11.12a.13b

W psalmie odnajdujemy zwycięstwo Chrystusa nad śmiercią. Równocześnie doświadczenie apostołów, świadków Zmartwychwstałego pośród niebezpieczeństw

PSALM 30 • AUTOR: anonimowy lewita (wg starożytnej tradycji – Dawid) • CZAS POWSTANIA: przedwygnaniowy

CUDOWNE OCALENIE • Dziękczynienie po śmiertelnym niebezpieczeństwie – tak zatytułowany jest Psalm 30 w Biblii Tysiąclecia. Należy do gatunku modlitwy dziękczynienia jednostki (hebr. todah). Psalmy tego typu wykonywano w świątyni jerozolimskiej, dziękując Bogu za cudowną interwencję, składając Mu ofiarę i ucztując z bliskimi • Mówi o doświadczeniu człowieka cudem ocalonego od śmierci, który dziękuje Bogu za wybawienie. Jakiego  niebezpieczeństwa uniknął? Z treści psalmu tego nie wiemy dokładnie, może było to • zagrożenie zewnętrzne, np. od ludzi (Nie pozwoliłeś mym wrogom naśmiewać się ze mnie) • może groźna choroba (Tyś mnie uzdrowił) • a może też choroba duchowa (Z krainy umarłych wywołałeś… Ocaliłeś mi życie spośród schodzących do grobu).

GORSZE NIŻ ŚMIERĆ • Wysłuchamy fragmentów Psalmu 30. Wybrano te wersety, które nawiązują do tematu Liturgii Słowa. Pokazują, że istnieje jeszcze inna śmierć, gorsza. Człowiek, w pełni sił i zdrowia, w rzeczywistości może błądzić w krainie umarłych. Ale Bóg i z takiej śmierci wybawia • Dlaczego akurat psalm 30 został wybrany? Z jednej strony, odnajdujemy w nim zwycięstwo Chrystusa nad śmiercią. Z drugiej, przypomina sytuację pierwszych chrześcijan, którzy z powodu wyznawanej wiary nieustannie znajdują się w niebezpieczeństwie śmierci.

NAJWAŻNIEJSZE WERSETY

Doświadczenie psalmisty, które stało się udziałem apostołów: Nie pozwoliłeś mym wrogom naśmiewać się ze mnie

I jeszcze inne, po zmartwychwstaniu Jezusa:  Zamieniłeś w taniec mój żałobny lament

Wybierz 02, aby zobaczyć tekst II czytania

Czytanie z Księgi Apokalipsy św. Jana Apostoła

(Ap 5,11-14)

Ja Jan ujrzałem, i usłyszałem głos wielu aniołów dokoła tronu i Zwierząt, i Starców, a liczba ich była miriady miriad i tysiące tysięcy, mówiących głosem donośnym: Baranek zabity jest godzien wziąć potęgę i bogactwo, i mądrość, i moc, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo. A wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i na morzu, i wszystko, co w nich przebywa, usłyszałem, jak mówiło: Zasiadającemu na tronie i Barankowi błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc, na wieki wieków! A czworo Zwierząt mówiło: Amen. Starcy zaś upadli i oddali pokłon.

Zmartwychwstał Chrystus, który wszystko stworzył i zlitował się nad ludźmi.Oto Słowo Boże

•

DRUGIE CZYTANIE

Liturgia nieba • Ap 5,11-14

Przez uchylone bramy nieba wpatrujemy się – wraz ze świętym Janem – w liturgię niebiańską.

KSIĘGA: Apokalipsa • AUTOR: Jan • CZAS POWSTANIA: ok. 54-60 r. (prześladowania w czasach Nerona) lub ok. 81-96 r. (prześladowania za czasów Domicjana).

KATEGORIA: wizja apokaliptyczna

APOKALIPSA JANA • Nazwa tej księgi nie ma nic wspólnego z katastroficznym znaczeniem, jakie zapisało się w pop-kulturze. “Apokalipsa” oznacza dosłownie: ‘odsłonięcie, zdjęcie zasłony, objawienie’. Autorem Apokalipsy jest Jan (>> 1,1; 22,8), który przebywa na wygnaniu na wyspie Patmos • Czy to Jan Ewangelista? Uważa tak tradycja apostolska. Ale naukowcy wymieniali też: Jana Chrzciciela, Jana Marka, nieznanego proroka palestyńskiego Jana, czy Jana Prezbitera z Efezu. Za autorem czwartej Ewangelii przemawiają tematy łączące Apokalipsę z Ewangelią: • Jezus Logos (Ap 19,13; J 1,1,14) • żywa woda (Ap 7,17; J 7,38) • Niewiasta (Ap 12,1; J 19,26), czy motyw  • Baranka.

NIEBIAŃSKA LITURGIA • Czwarty i piąty rozdział Apokalipsy Jana opisują liturgię, celebrowaną w Królestwie Boga • W czwartym rozdziale Jan ogląda tron i zasiadającego na nim Boga, otoczonego siedmioma Duchami i Czterema Istotami, które symbolizują całe stworzenie. Oddają one pokłon Stwórcy • W rozdziale piątym, apostoł ogląda wizję Baranka, odbierającego z rąk Przedwiecznego Księgę, symbolizującą losy i historię świata. Na jego widok Cztery Istoty i Starcy upadają na twarz, a spośród obłoków kadzideł wznosi się pieśń na cześć zabitego i zmartwychwstałego Chrystusa oraz Ojca.

PIEŚŃ ZBAWIONYCH • Usłyszymy zatem opis liturgii niebiańskiej: po pieśni stworzenia (>>Ap 4), słuchamy pieśni zbawionych. Intonują ją istoty żyjące, starcy i niezliczony tłum odkupionych. którzy śpiewają na cześć Baranka • Warto wiedzieć, że całe stworzenie, symbolizowane jest przez Cztery Istoty. Starcy symbolizują patriarchów, sprawiedliwych, lud kapłański.

NAJWAŻNIEJSZE CYTATY

Zachęta do napisania apokalipsy: Co widzisz, napisz w księdze

Moc w słabości: Baranek zabity jest godzien wziąć potęgę i bogactwo, i mądrość, i moc, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo

JESZCZE O DRUGIM CZYTANIU

Przez uchylone bramy nieba wsłuchujemy się razem z Janem w liturgię niebiańską.

ŚPIEW • Nieprzeliczone głosy układają się w pieśń uwielbienia za dzieła, których Ojciec dokonał w Jezusie: Baranek zabity jest godzien wziąć potęgę i bogactwo, i mądrość, i moc, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo

GEST • Do Baranka należy ostatecznie wszelkie panowanie w tym i przyszłym świecie. Wszelkie stworzenie zegnie swoje kolana przed Ojcem i Synem, przed siedzącym na tronie i Barankiem

SŁOWO BOŻE • W wizji Janowej pieśń uwielbienia pieczętuje słowo Amen. Wypowiadają je cztery zwierzęta. Już wczesna tradycja apostolska (św. Ireneusz) widziała w nich symbol czterech ewangelistów – Mateusza, Marka, Łukasza i Jana • Słowo Boże pieczętuje i potwierdza pieśń uwielbienia. W nim zawiera się nowa pieśń zbawionych, której uczymy się już dziś, żeby pewnego dnia zaintonować ją przed tronem Boga i Baranka.

Wybierz 02, aby zobaczyć tekst Ewangelii

Słowa Ewangelii według świętego Jana

(J 21,1-19)

Jezus ukazał się znowu nad Morzem Tyberiadzkim. A ukazał się w ten sposób: Byli razem Szymon Piotr, Tomasz, zwany Didymos, Natanael z Kany Galilejskiej, synowie Zebedeusza oraz dwaj inni z Jego uczniów. Szymon Piotr powiedział do nich: Idę łowić ryby. Odpowiedzieli mu: Idziemy i my z tobą. Wyszli więc i wsiedli do łodzi, ale tej nocy nic nie złowili. A gdy ranek zaświtał, Jezus stanął na brzegu. Jednakże uczniowie nie wiedzieli, że to był Jezus. A Jezus rzekł do nich: Dzieci, czy nie macie nic do jedzenia? Odpowiedzieli Mu: Nie. On rzekł do nich: Zarzućcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie. Zarzucili więc i z powodu mnóstwa ryb nie mogli jej wyciągnąć. Powiedział więc do Piotra ów uczeń, którego Jezus miłował: To jest Pan! Szymon Piotr usłyszawszy, że to jest Pan, przywdział na siebie wierzchnią szatę - był bowiem prawie nagi - i rzucił się w morze. Reszta uczniów dobiła łodzią, ciągnąc za sobą sieć z rybami. Od brzegu bowiem nie było daleko - tylko około dwustu łokci. A kiedy zeszli na ląd, ujrzeli żarzące się na ziemi węgle, a na nich ułożoną rybę oraz chleb. Rzekł do nich Jezus: Przynieście jeszcze ryb, któreście teraz ułowili. Poszedł Szymon Piotr i wyciągnął na brzeg sieć pełną wielkich ryb w liczbie stu pięćdziesięciu trzech. A pomimo tak wielkiej ilości, sieć się nie rozerwała. Rzekł do nich Jezus: Chodźcie, posilcie się! Żaden z uczniów nie odważył się zadać Mu pytania: Kto Ty jesteś? bo wiedzieli, że to jest Pan. A Jezus przyszedł, wziął chleb i podał im - podobnie i rybę. To już trzeci raz, jak Jezus ukazał się uczniom od chwili, gdy zmartwychwstał. A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci? Odpowiedział Mu: Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego: Paś baranki moje. I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie? Odparł Mu: Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego: Paś owce moje. Powiedział mu po raz trzeci: Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie? Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: Czy kochasz Mnie? I rzekł do Niego: Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham. Rzekł do niego Jezus: Paś owce moje. Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz. To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to rzekł do niego: Pójdź za Mną!

Oto słowo Pańskie

•

EWANGELIA

Nad Jeziorem Galilejskim • J 21,1-14

Po raz trzeci Jezus ukazał się Apostołom w ich rodzinnych stronach. To ciekawe, że u Jana dopiero po zmartwychwstaniu Piotr słyszy “Pójdź za mną”

EWANGELISTA: św. Jan • CZAS POWSTANIA: ok. 90 r. KATEGORIA: wydarzenie

MIEJSCE: Galilea, Jezioro Tyberiadzkie • CZAS: ok. 33 r., po Zmartwychwstaniu • BOHATEROWIE: Jezus, Piotr, Tomasz, Natanael, Jakub, Jan i dwaj inni • WERSJE: brak

PIERWSZE ZAKOŃCZENIE • Zeszłotygodniowe opowiadanie o objawieniu Jezusa zmartwychwstałego w pierwszym i ósmym dniu tygodnia, popularnie zwane “Niewierny Tomasz” (>>II NIEDZIELA ZWYKŁA) to tak zwane pierwsze zakończenie ewangelii św. Jana. Oznacza to, że w tym miejscu – według pierwotnego zamysłu – miała kończyć się Ewangelia św. Jana.

EPILOG • Jednak rozdział 21 to dodany przez samego Jana lub jednego z jego uczniów epilog. Zawiera ostatnie z trzech ukazań się Jezusa zmartwychwstałego w Ewangelii wg św. Jana. Przypomnijmy, pierwszą, która ujrzy Pana, jest • Maria Magdalena. Następnie Jezus  • ukazuje się dziesięciu (nie ma wśród nich już Judasza) zamkniętym w Wieczerniku z obawy przed Żydami i obdarza ich swoim Duchem • Umieszczone w epilogu trzecie objawienie się Zmartwychwstałego ma miejsce – w przeciwieństwie do poprzednich – nad Jeziorem Genezaret. Jezus • spotyka Piotra, Natanaela oraz synów Zebedeusza wraz z innymi uczniami.

W GALILEI • Ksiądz będzie miał do wyboru krótszą bądź dłuższą wersję Ewangelii. Dłuższa zawiera dodatkowo – poza opowiadaniem o cudownym połowie – rozmowę z Piotrem, podczas której Jezus trzykrotnie zadaje mu pytanie o miłość • Zwróćmy uwagę na ten dialog (jego dokładna analiza >> JESZCZE O EWANGELII).

NAJWAŻNIEJSZE CYTATY

Jezus o śmierci Piotra: Zaprawdę, zaprawdę powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz».

Jezus powołuje Piotra: Pójdź za Mną

JESZCZE O EWANGELII

PO ZDRADZIE • Piotr to apostoł, którego Pan postawił na czele Dwunastu i który przez swoją zdradę i niezrozumienie Mistrza najdotkliwiej go zawiódł. Czy można sobie wyobrazić, że Piotr stanie się jeszcze jego świadkiem?

CIEMNA NOC • Widzimy Piotra pośrodku jego nocy ciemnej, oddalenia od Jezusa. Z głębokim przeświadczeniem, że zawiódł Mistrza powraca do Galilei, żeby znowu zająć się łowieniem ryb (>> J 21,1-3). Czy wraca po prostu do dawnego życia, od którego kiedyś powołał go Jezus, czy też zgodnie ze Słowem Pana wraca do Galilei, aby tam oczekiwać na dalsze znaki (>> Mt 28,10)? Trudno pojąć to, co dzieje się w jego duszy. Piotr nosi w sobie jeszcze ranę zdrady, której sam nie potrafi sobie wybaczyć. Bez zagojenia tej rany, nie będzie potrafił zdobyć się na świadectwo o Jezusie.

KOCHASZ DO KOŃCA? • Jezus, stając przed Piotrem, nie pyta o przyczyny zdrady. Rozpoczyna dialog od pytania o miłość: Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci? • Jezus pyta o miłość do końca, agape, miłość, która oddaje swoje życie za ukochaną osobę • Piotr odpowiada: Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham. Kocha Jezusa, ale miłością przyjaciela (fileo)

DRUGIE PYTANIE • Mistrz nie daje za wygraną. Pyta ponownie o miłość do końca, agape: Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie? • Także na to pytanie Piotr odpowiada miłością przyjaciela (fileo): Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham.

MIŁOŚĆ NIEDOSKONAŁA • Za trzecim razem Jezus modyfikuje pytanie: Szymonie, synu Jana, czy kochasz (fileo) Mnie? • Wystarcza mu niedoskonała, oparta bardziej na przyjaźni niż na miłości pełnej poświęcenia relacja z Piotrem.

LECZENIE SERCA • Jezus potrójnym wyznaniem miłości leczył serce Piotra z potrójnej zdrady i zaparcia się. Przyjął jego niedoskonałą miłość • Na tę chwilę musi ona wystarczyć, jednak nie jest to jeszcze jej ostatnie słowo. Pewnego dnia Piotr dojrzeje do oddania swojego życia za Jezusa: Gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz

CZY WIESZ, ŻE…

153 oznacza liczbę znanych ówcześnie narodów pogańskich • Nieudany całonocny połów, dzięki obecności Pana, który o brzasku staje na brzegu jeziora, zamienia się w połów tak obfity, że uczniowie doskonale zapamiętali tę liczbę. Mamy w niej symboliczną zapowiedź ich misji, dotrą wkrótce do każdego narodu z Dobrą Nowiną.

TWEETY

STO SŁÓW

Ten szczegół jest charakterystyczny: o ile u Mateusza, Marka i Łukasza Piotr słyszy od Jezusa Pójdź za Mną na początku Jego działalności, nad Jeziorem Genezaret, u Jana – nie. Jan przesuwa ten moment na samo zakończenie swej Ewangelii, gdzie Zmartwychwstały ukazuje się swym uczniom w ich rodzinnych stronach, tam, skąd ich powołał.

To tam mówi do Piotra: Pójdź za mną. Nie przed, ale po trzyletnim towarzyszeniu, pełnym niesłuchania i niezrozumienia, czym jest misja Mesjasza, po niezwykłej formacji zakończonej trzykrotnym zaparciem się Piotra, w końcu, po zmartwychwstaniu. W tym samym miejscu, nad Jeziorem Galilejskim.

Bardziej słuchać Boga niż ludzi – oświadcza arcykapłanom Piotr (I CZYTANIE). Teraz i on głosi krzyż Chrystusa, widząc jak słuchacze zakazują mu tego – tak jak on kiedyś tego zakazywał samemu Jezusowi.

Jezioro Genezaret. To tam się wszystko zaczęło. I tam, po doświadczeniu swej zdrady, cierpienia Jezusa i zmartwychwstania, Piotr był już zupełnie innym człowiekiem