Wojna w Ukrainie trwa już pełne dwa lata. Przed dwoma laty Polacy ruszyli z gigantyczną akcją pomocy dla uciekających z ogarniętego działaniami wojennymi kraju. To pospolite ruszenie widoczne było na każdym kroku. Pomagały liczne organizacje pozarządowe, Kościoły i związki wyznaniowe, samorządy i miliony Polaków na własną rękę. Dziś pomoc ta ma już wymiar zdecydowanie mniejszy, ale wciąż trwa. Wiele organizacji poinformowało w tych dniach o tym, ile środków w ramach swoich działań wydały na pomoc dla Ukraińców. Tylko z danych Caritas wynika, że w 2023 roku pomoc ta wyniosła 150 mln zł. Pieniądze na kontach Caritas oraz innych pomagających nie biorą się z kosmosu. To w zdecydowanej większości dobrowolne wpłaty pochodzące od Polaków. To znak, że nie zapominamy o potrzebujących i wciąż czujemy potrzebę pomagania.
Z drugiej jednak strony coraz silniej przebijają się w debacie publicznej antyukraińskie fobie. W mediach społecznościowych kolportowane są grafiki zachęcające do wyrzucenia Ukraińców z Polski. Na rolniczych protestach pojawiają się antyukraińskie hasła. W internecie krążą listy polskich firm, które kupiły na Ukrainie płody rolne, które następnie przetworzyły i sprzedają w naszych sklepach – na czym tracą rolnicy polscy. A w związku z tym należy te firmy bojkotować. W rozmowach prywatnych coraz więcej osób narzeka na roszczeniowe postawy sąsiadów ze Wschodu, na to, że wypchnęli Polaków z rynku pracy, itp. Te pogarszające się nastroje widać w sondażach. Po obu stronach granicy. Z badania CBOS wynika np. za dalszym przyjmowaniem uchodźców z Ukrainy opowiada się 69 proc. Polaków (spadek o 7 proc.), przeciwko jest 25 proc. badanych (wzrost o 6 proc.). To najniższe poparcie od początku wojny. Z kolei przeprowadzone właśnie przez grupę Rating badania na Ukrainie wskazują, że choć Polska wciąż pozostaje krajem przyjaznym dla większości Ukraińców, to jednak pozytywna ocena spadła z 94 proc. do 79 proc. w porównaniu z 2023 rokiem.
PRZECZYTAJ TEŻ: Polski rolnik wzywa Putina na pomoc? Tak wygląda wojna informacyjna Kremla
Wśród Polaków mamy dwie – sprzeczne ze sobą postawy. Pomocową, za którą stoi odpowiedzialność za tego gdzieś daleko, który potrzebuje pomocy oraz tego, którego do siebie przyjęliśmy. Wykluczającą, wynikającą – jak się wydaje – z ochrony naszych interesów narodowych.
To, że tego typu postawy pojawią się można było przewidywać. To całkiem normalne, że w pewnym momencie pojawia się zmęczenie, irytacja, rodzą się konflikty. Jak nie dać się skłócić w tej sytuacji? Jak nie dać się podzielić? To jest wyzwanie dla nas wszystkich – dla mediów, dla polityków, dla samorządów. Bo entuzjazm opada, a pomagać jednak trzeba. Na politykę rządu, czy Unii Europejskiej, która – co dziś wydaje się dziwne – w ramach działań pomocowych otworzyła rynki dla Ukrainy – na czym, co jest oczywistością, tracą rodzimi rolnicy – specjalnie wpływu nie mamy. Co nie oznacza jednak, że nie powinno to nas obchodzić. Tak samo jak powinno nas obchodzić to, że Ukraina jest buforem dla całej Europy – a w pierwszej kolejności dla Polski – przed ewentualną agresją Putnia, o której eksperci od bezpieczeństwa mówią coraz głośniej.
Przeczytaj również
-
Sprawa bp. Mendyka. Nikt nie mówi o zwycięstwie sprawiedliwości
-
Bp Kawa: w Rosji zapanowała jakaś zbiorowa katastrofa moralna
-
Franciszek apeluje o natychmiastowe zawieszenie broni w Strefie Gazy. „Wojna zawsze niszczy”
-
Księża potrzebni od zaraz
-
Na „odwadze białej flagi“ wygrywa tylko Rosja
-
Kard. Parolin: pierwszym warunkiem negocjacji rosyjsko-ukraińskich jest zaprzestanie agresji
-
Nuncjusz apostolski w Kijowie: Papież chce dialogu, a nie uległości
-
Watykan tłumaczy słowa Franciszka ws. Ukrainy. „Wzywa do odwagi negocjacji”
-
Polski rolnik wzywa Putina na pomoc? Tak wygląda wojna informacyjna Kremla
-
„Nienawiścią nie obronimy naszej Ojczyzny”. Rocznica odprawienia przez ks. Popiełuszkę pierwszej Mszy św. za Ojczyznę
-
Marcin Kwaśny nagrał rozważania Drogi Krzyżowej. „Niezwykle przejmująca”. Posłuchaj!
-
Red. Krzyżak o zmianach w polskich stolicach metropolitalnych: Papież może nas zaskoczyć
-
Rozliczyć i zamknąć przeszłość
-
Kard. Zuppi w Warszawie: zawsze trzeba ratować każde zagrożone życie
-
Prawo do zabijania
Trudno jest to wszystko ze sobą pogodzić. Aczkolwiek nasze postawy powinny zmuszać nas do głębokiej refleksji. Bo przecież gotowość do udzielania pomocy drugiemu człowiekowi, którą wciąż jednak w sobie mamy, kłóci się z postawami wykluczającymi. Istotny problem pojawi się wtedy, gdy te drugie zaczną przeważać nad pierwszymi. W zasadzie będzie to oznaczało odrzucenie całej Ewangelii – podstawy życia chrześcijan, za których jednak – mimo słabszych związków z Kościołem instytucjonalnym – wciąż wielu z nas się uważa.
Jest wyjściem z tej zagmatwanej sytuacji pozostawienie wielkiej polityki politykom i nie zamykanie się na drugiego człowieka. Zbyt wielu wciąż potrzebuje naszej pomocy, naszego wsparcia, zwyczajnego gestu solidarności i miłosierdzia.
