Skąd się wzięły roraty?

fragm. książki “Przyjdź, Panie Jezu!”

Nie jest łatwo odpowiedzieć na pytanie, jakie były początki rorat, ponieważ niewiele o nich wiemy. Powstały na ten temat bardzo różne hipotezy. Jedna z nich mówi, że roraty zostały zapoczątkowane w XIII wieku przez cystersów ze Śląska. Być może podpatrzyli oni gdzieś taką formę mszy, a może została ona przez nich stworzona z racji czci żywionej do Matki Najświętszej? W każdym razie msza o Najświętszej Maryi Pannie, którą wprowadzili w okresie Adwentu, w XIV wieku była już odprawiana w całej Polsce, a na XVI wiek przypada kulminacja jej rozwoju.

Sama nazwa „roraty” pochodzi od pierwszych słów introitu Rorate caeli – jak śpiewamy w pieśni tradycyjnej: „Spuśćcie nam rosę na ziemskie niwy”. Był taki moment w historii, kiedy celebrowano tę mszę codziennie, a działo się tak w katedrze na Wawelu. Dopiero w XX wieku za sprawą kard. Stefana Wyszyńskiego zwyczaj ten został ujednolicony dla całej Polski i celebrowanie tej mszy ograniczono  do Adwentu.

Warto tu również wspomnieć o formularzu mszy ku czci Najświętszej Maryi Panny w Adwencie. Jeśli  popatrzymy na ten formularz, to zobaczymy bardzo duże podobieństwo do formularza na uroczystość Zwiastowania. Dlaczego? Może dlatego, że uroczystość Zwiastowania była obchodzona w Adwencie, 18 grudnia. To był jeden z dni Suchego Tygodnia adwentowego, który był pierwotnym przygotowaniem do Bożego Narodzenia. Z czasem formularz mszy o Zwiastowaniu  był używany każdego dnia od 18 grudnia do Bożego Narodzenia. I stąd mogła się wytworzyć taka praktyka, żeby codziennie w tych dniach odprawiać mszę o Najświętszej Maryi Pannie, która została rozciągnięta, chociażby w Polsce, na cały okres Adwentu.