„Hosanna”. Utwór idealny na Niedzielę Palmową

Gdy powstawała „Hosanna” towarzyszyła mi myśl o fragmencie Słowa Bożego, gdy Jezus wysyła uczniów, by przygotowali Paschę (Mk 14, 12-16). Zapowiada, że spotkają człowieka niosącego dzban wody i mają iść za nim. Ten człowiek to dla mnie ktoś, kto niejako „dźwiga” dzban swojego chrztu, swojego chrześcijaństwa. Ono mu ciąży, a Jezus chce przyjść do niego, tam ustanowić Eucharystię i stamtąd wyjść na krzyż, który jest wolnością, wstępem do nieba” – powiedział o utworze „Hosanna” Jakub Blycharz – autor słów i muzyki wspomnianej pieśni.

Cała treść „Hosanny” jest przesiąknięta prawdą krzyża, z którego płynie życie, przemiana starego człowieka w nowego, dłużnika w usprawiedliwionego, niewolnika niosącego dzban swojego chrztu w sługę, który jest wolny, bo naśladuje w swojej służbie ukrzyżowanego Pana” – dodał Jakub Blycharz.

„Hosanna” idealnie wprowadza w Niedzielę Palmową i cały okres Wielkiego Tygodnia. Utwór ten znalazł się na płycie zespołu NiemaGOtu pt. „ITO”. Posłuchajcie!

Tekst pieśni

[REFREN]
Hosanna Synowi Dawida,
hosanna na wysokości! [x4]

[1.] „Nazbyt wielka kara ma, bym niósł ją.” – rzekł Kain do Boga,
i choć trwoga przeszła Pana, On kielich ten wziął,
by na Krzyżu cierpieć winy nasze i za nie skaranie.
Chryste, Panie! W Tobie grzech nasz bieleje nad śnieg!

[2.] W ranach Twoich, Jezu, nasze zdrowie, w Twym ciele nam życie;
jedzcie i pijcie Ciało, Krew, które daje nam Pan!
Śmierć zapłatą jest za grzechy, którą Bóg w krzyżu uiścił,
przez co ziścił wolą swą, aby życie nam dać.

[3.] Ciebie, który nie zaznałeś grzechu, Bóg grzechem uczynił,
by ten, kto zawinił, sprawiedliwy przez wiarę się stał.
Nie ma teraz potępienia dla tych, co jedno są w Tobie,
skoroś w grobie swym po czasy wsze złożył nasz grzech.

[4.] Tyś, na krzyżu wisząc, przyjął naszych niemocy przekleństwo,
by błogosławieństwo, coś od Ojca otrzymał, tchnąć w nas.
Tyś, bogatym będąc, wziął na siebie nasz brak i ubóstwo,
by Twe mnóstwo mogło naszym udziałem się stać.

[5.] Ciebie okryliśmy wstydem swoim, odzialiśmy hańbą,
a Tyś za nią z mocą wezwał do chwały swej nas.
Razem z grzechem niech na zawsze zginie w nas stary ów człowiek,
aby Tobie cześć oddało to, co nowe w nas.

[6.] Syn Człowieczy musi być wydany i ukrzyżowany,
lecz trzeciego dnia zmartwychwstanie!