Fot. Lednica2000/YouTube

4 czerwca 2022

Abp Ryś na Lednicy: Duch uzdalnia do budowania jedności i z tym posyła nas na krańce świata

"Przekazać komuś wiarę, nie odznacza dać mu do ręki katechizm i nauczyć kilku pytań i odpowiedzi. Przekazać wiarę, to prowadzić go do wspólnoty wierzących. Ofiarować mu to doświadczenie jedności, wspólnoty w Duchu Świętym. Z tym jesteśmy posłani na krańce świata" - mówił abp Ryś podczas Mszy św. na Spotkaniu Młodych Lednica2000.

Redakcja portalu LEDNICA

 

Odległości, które są większe niż odległości geograficzne

Na początku homilii abp Ryś nawiązał do tegorocznego hasła spotkania „Na krańce świata” i wyjaśnił, że nie chodzi tu o odległość geograficzną. Iść na krańce świata oznacza iść daleko i nie chodzi tu o geografię. Dzisiejsze czytania pokazują, że są odległości większe niż geograficzne. Odległości trudniejsze do przebycia i być może te odległości Pan nam zadaje.

Wskazał na sytuacje, w których choć wydaje nam się, że jesteśmy z kimś blisko, żyjemy z kimś na co dzień – tak naprawdę jest nam do siebie bardzo daleko. Pewnie masz takie doświadczenie – jesteś z kimś bardzo blisko – z ojcem, mamą, bratem, kolegą. Niby jesteście tuż obok, a nie możecie znaleźć wspólnego języka. Niby wyznajemy tę samą wiarę, ale nawet te same słowa znaczą dla kogoś coś innego – potrafimy się między sobą spierać, kłócić kto ma rację. Niby jesteśmy blisko, ale mamy doświadczenie wielkiej odległości między nami i wraca to pytanie – dacie się Jezusowi posłać, by przebyć tę odległość? Krańce świata mogą być bardzo blisko i naprawdę znaczą coś więcej niż odległość na mapie – mówił abp Ryś.

Abp Ryś wyjaśniał także z czym iść na krańce świata. Z czym nas Duch posyła? Z doświadczeniem jednoczenia z Bogiem i zjednoczenia całego rodzaju ludzkiego. Apostołowie głosili wielkie dzieła Boga. Wychwalasz Boga, to znaczy zapominasz o sobie. Nie o Ciebie chodzi, chodzi o Boga. Bóg jest Panem! I z tego rodzi się doświadczenie jedności. Jeśli to Jezus odbiera chwałę, jeśli ja nie jestem tak ważny, to wtedy zaczynam rozmawiać z kimś jego własnym językiem.

„Rozwalają wspólnotę ci, którzy wprowadzają jednolitość”

Nawiązując do biblijnej Wieży Babel wyjaśniał, że mówienie tym samym językiem i tworzenie jednolitości nie zbuduje prawdziwej wspólnoty. Wszyscy mieli jeden język, bo mieli narzucony jeden język, bo musieli być wszyscy tacy sami, idealnie tacy sami, jednolici. I ta jednolitość doprowadziła ich do rozpadu (…) A ci, którzy są zebrani w Jerozolimie mówią wszystkimi językami pod słońcem i mają doświadczenie wspólnoty. To jest niezwykła lekcja – mówił.

Wspólnotę tworzy Duch Święty, ponieważ szanuje różnorodność tych, którzy są w Jerozolimie. Apostołowie odkrywają tę różnorodność jako wartość, dlatego z każdym mówią jego własnym językiem. Dlatego powstaje wspólnota – gdzie potrafisz uszanować drugiego w jego odrębności, wrażliwości, jego sposobie myślenia, w jego języku, wrażliwości religijnej, pobożności. Tak się tworzy wspólnota. Rozwalają wspólnotę ci, którzy próbują narzucić jednolitość, jednakowe formy, jednakowe myślenie. Duch nas uzdalnia do budowania jedności – z tym nas posyła na krańce świata, z doświadczeniem wspólnoty, z zaproszeniem do wspólnoty. Nie z racją, nie z doktryną. Nauka jest ważna, nauczanie jest ważne, ale jest na służbie miłości, na służbie doświadczenia rzeczywistej wspólnoty. Przekazać komuś wiarę nie odznacza dać mu do ręki katechizm i nauczyć kilku pytań i odpowiedzi. Przekazać wiarę, to prowadzić go do wspólnoty wierzących. Ofiarować mu to doświadczenie jedności, wspólnoty w Duchu Świętym. Z tym jesteśmy posłani na krańce świata – mówił abp Ryś.

To może oznaczać, że potrzebujesz pójść do kogoś i powiedzieć: przepraszam. To może oznaczać, że musisz powiedzieć: pomyliłem się, zraniłem cię, nie tak chciałem, daj mi jeszcze jedną szansę. A może potrzebujesz powiedzieć: chcę cię jeszcze raz posłuchać, powiedz coś do mnie w swoim języku, chcę cię słuchać, zrozumieć o co ci chodzi, chcę wejść w twój świat. Może to oznacza posłanie na krańce świata! – wyjaśniał.

Na koniec homilii odbyła się modlitwa o Ducha.

„Na krańce świata”. Jak przebiegła sobota na Polach Lednickich?

Od rana na Polach Lednickich rozbrzmiewała muzyka, nie brakowało śpiewów i tańców, kompozycji choreograficznych i baletu.

Po południu o swoim życiu i doświadczeniu wiary opowiadał Jan Mela, niepełnosprawny polski podróżnik i działacz społeczny, który jest najmłodszym w historii zdobywcą obu biegunów i pierwszym niepełnosprawnym, któremu się to udało. Podkreślał, jak ważna w życiu jest obecność innych ludzi wokół nas. Zachęcał, aby nie być biernym, ale aktywnie uczestniczyć w życiu, przełamywać swoje słabości.

O godz. 17.00 nastąpiło oficjalne otwarcie Lednicy. Rozpoczął je hymn „trzeciego tysiąclecia”, do którego muzykę skomponował Wiesław Wolnik, a słowa napisała Agnieszka Chrostowska.

W swoim powitaniu Prymas Polski zwrócił się ze szczególnym pozdrowieniem do młodzieży ukraińskiej, życząc Ukrainie i całemu światu pokoju. Z kolei abp Stanisław Gądecki, wygłosił krótkie rozważanie na temat tegorocznego hasła o wychodzeniu „na krańce świata”. Wspomniał o. Jana Górę, „który puścił w ruch ten wielki ruch lednicki, który istnieje do dzisiaj i który istnieje mimo jego śmierci”. Podziękował o. Tomaszowi Nowakowi OP, który podjął się poprowadzić dalej Lednicę. Przewodniczący Episkopatu podziękował wielu osobom ze Stowarzyszenia lednickiego, które zaangażowało się w przygotowanie dzisiejszego spotkania.

W związku z trwającym dziękczynieniem za beatyfikację kard. Stefana Wyszyńskiego podczas wydarzenia obecne są jego relikwie. Symbolem tegorocznego Spotkania Młodych jest różaniec z lednickim krzyżem i rybką. O północy zebrani przejdą przez Bramę-Rybę. O godz. 22 zostaną odtworzone na telebimie słowa pozdrowienia papieża Franciszka, skierowane do organizatorów i uczestników Lednicy przez Ojca Świętego podczas ostatniej audiencji środowej.

Pierwsze spotkanie lednickie odbyło się 2 czerwca 1997 r. Pomysłodawcą spotkań na Polach Lednickich był zmarły w grudniu 2015 r. dominikanin o. Jan Góra.

zś,KAI/Stacja7