2020-07-25

Jutro Niedziela – XVII zwykła A

Na tym polega mądrość: wybrać jedno i najważniejsze. A potem to realizować.

ks. Przemysław
Śliwiński

zobacz artykuly tego autora >

ks. Marcin
Kowalski

zobacz artykuly tego autora >

PUNKT WYJŚCIA

SIEDEMNASTA NIEDZIELA ZWYKŁA • rok A • KOLOR SZAT: zielony • KOLEKTA: Modlimy się, abyśmy dobrze używali rzeczy przemijających i ubiegali się o dobra wieczne • CZYTANIA: Pierwsza Księga Królewska 3, 5. 7–12 • Psalm 119 (118), 57 i 72. 76–77. 127–128. 129–130 • List do Rzymian 8, 28–30 • Ewangelia wg św. Mateusza 13, 44–52

CHMURA SŁOWA

STO SŁÓW

Wbrew pozorom jest coś, co łączy wszystkie trzy czytania dzisiejszej Liturgii Słowa. W pierwszym czytaniu Salomon prosi o słuchające serce zdolne rozdzielać dobro od zła. Od „rozdzielania” pochodzi słowo „mądrość”. W drugim czytaniu św. Paweł nawiązuje do idei predestynacji: polegała ona na rozdzieleniu nas na tych, którzy z góry przeznaczeni są do dobra, i tych, których przeznaczeniem jest zło. Święty Paweł koryguje ten pogląd: zaproszeni do dobra są wszyscy, a to, dokąd pójdziemy, jest już w naszych rękach.

Dobrze ilustruje to dzisiejsza Ewangelia. We wszystkich przypowieściach istotą jest rozdzielenie, osąd, wybór oraz jego aktywna realizacja.

Najkrócej mówiąc, chodzi o wybór priorytetu, a potem jego realizację. Na tym polega mądrość.

Wybierz 02, aby zobaczyć tekst I czytania

Czytanie z Pierwszej Księgi Królewskiej

(1 Krl 3, 5. 7–12)

W Gibeonie Pan ukazał się Salomonowi w nocy, we śnie. Wtedy Bóg rzekł: «Proś o to, co mam ci dać». A Salomon odrzekł: «O Panie, Boże mój, Ty ustanowiłeś królem Twego sługę w miejsce Dawida, mego ojca, a ja jestem bardzo młody i nie umiem rządzić. Ponadto Twój sługa jest pośród Twego ludu, który wybrałeś, ludu mnogiego, którego nie da się zliczyć ani też spisać z powodu jego mnóstwa. Racz więc dać Twemu słudze serce rozumne do sądzenia Twego ludu i rozróżniania dobra od zła, bo któż zdoła sądzić ten lud Twój tak liczny?» Spodobało się Panu, że właśnie o to Salomon poprosił. Bóg więc mu powiedział: «Ponieważ poprosiłeś o to, a nie poprosiłeś dla siebie o długie życie ani też o bogactwa, i nie poprosiłeś o zgubę twoich nieprzyjaciół, ale prosiłeś dla siebie o umiejętność rozstrzygania spraw sądowych, oto spełniam twoje pragnienie i daję ci serce mądre i pojętne, takie, że podobnego tobie przed tobą nie było i po tobie nie będzie».

Oto Słowo Boże.

[01][02]

•

PIERWSZE CZYTANIE

Jedno życzenie • 1 Krl 3, 5. 7–12

Ciekawa propozycja Boga. Proponuje Salomonowi: „Poproś, co mam ci dać”. Co Salomon uzna za priorytet, rzecz najważniejszą?

KSIĘGA: Pierwsza Księga Królewska • AUTOR: deuteronomista (szkoła historyczna) • CZAS POWSTANIA: VII–VI w. przed Chr. • KATEGORIA: wydarzenie • CZAS: I poł. X w. przed Chr. • MIEJSCE: Gibeon • BOHATEROWIE: Salomon, Bóg

KSIĘGI KRÓLÓW • Pierwsza i Druga Księga Królewska to dalsza część historii opowiedzianych w dwóch Księgach Samuela – które opisują wybór króla i scalanie królestwa Izraela pod rządami Dawida. Pierwsza Księga Królewska (rozpoczynająca się od opowiadania o starości Dawida) mówi o wyborze oraz rządach Salomona. Obok historii Salomona i jego następców Pierwsza Księga Królewska opowiada dzieje Eliasza.

SALOMON • Od 3 rozdziału poznajemy dzieje Salomona, mądrego króla, którego główną misją była budowa Świątyni Jerozolimskiej. Tematem obu Ksiąg Królewskich jest bowiem Świątynia, którą wznosi Salomon. W niej znajduje swoje miejsce Tora. Powstające miejsca kultu w Betel i Dan czy w Samarii, konkurencyjne wobec jedynej Świątyni, to znak niewierności i przyczyna nieszczęść. Księgę wieńczy opis odnalezienia Tory i odnowy Świątyni.

MODLITWA KRÓLA • Usłyszymy o wydarzeniu opisanym w 3 rozdziale Pierwszej Księgi Królewskiej, a więc o chwili objęcia rządów przez Salomona. Salomon może przedstawić Bogu jedną prośbę, a Bóg obiecuje jej spełnienie. O co poprosi Salomon?

Szersza analiza czytania dostępna jest w książkowej wersji cyklu “Jutro Niedziela”, TUTAJ oraz w wersji EBOOK.

Wybierz 02, aby zobaczyć tekst Psalmu

(Ps 119 (118), 57 i 72. 76–77. 127–128. 129–130)

REFREN: Jakże miłuję Prawo Twoje, Panie

Pan jest moim działem, * przyrzekłem zachować słowa Twoje. Prawo ust Twoich jest dla mnie lepsze * niż tysiące sztuk złota i srebra. Niech Twoja łaska będzie mi pociechą * zgodnie z obietnicą daną Twemu słudze. Niech Twa litość mnie ogarnie, a żyć będę, * bo Twoje Prawo jest moją rozkoszą. Przeto więcej miłuję Twoje przykazania * niż złoto, niż złoto najczystsze. Dlatego uważam za słuszne wszystkie Twe postanowienia * i nienawidzę wszelkiej drogi fałszu. Twoje napomnienia, Panie, są przedziwne, * dlatego przestrzega ich moja dusza. Poznanie Twoich słów oświeca * i naucza niedoświadczonych.

[01][02]

•

PSALM

Cenniejsze niż złoto • Ps 119 (118), 57 i 72. 76–77. 127–128. 129–130

Fragment najdłuższego w całym Psałterzu Psalmu 119 mówi o tym, co jest najważniejsze.

PSALM 119 • AUTOR: lewita • CZAS POWSTANIA: powygnaniowy, po 538 r. przed Chr.

PSALM MĄDROŚCIOWY • Psalm 119 to najdłuższy spośród stu pięćdziesięciu psalmów. Zawiera niemal dwieście wersetów, stąd zwykle czytamy lub słuchamy jego fragmentów. Zalicza się go do psalmów mądrościowych z mocną nutą indywidualnej modlitwy błagalnej. Uczeni dopatrują się w nim swego rodzaju antologii odwołującej się do Księgi Powtórzonego Prawa, proroków i literatury mądrościowej. Podobnie jak Syrach psalmista wychwala w nim Boże Prawo jako szczyt mądrości i drogę do szczęśliwego życia • Psalm 119 możemy rozpoznać, słysząc choćby krótki jego fragment. Jak to możliwe? Z powodu jego zaskakującej budowy.

CIEKAWOSTKI KONSTRUKCYJNE • Pierwsza ciekawostka dotyczy jedynie oryginału, polskie tłumaczenie jej nie oddaje. Jest to psalm alfabetyczny. Psalm jest podzielony na dwadzieścia dwie strofy (tyle jest liter alfabetu hebrajskiego), a każda z nich na osiem wersów. Osiem wierszy składających się na każdą strofę rozpoczyna się jedną, tą samą, kolejną literą alfabetu hebrajskiego. Zastosowanie takiego rodzaju akrostychu nadaje tekstowi porządek i symetrię • Druga cecha jest widoczna także i w polskim przekładzie. W każdym ze stu siedemdziesięciu sześciu wersetów (a więc praktycznie w co drugim wierszu) występuje synonim wyrażenia „Prawo Pańskie”: pouczenie, przykazanie, ustawy, słowa itp. Taka kompozycja, która pozwala na rozpoznanie z łatwością długiego Psalmu 119, którejkolwiek jego części byśmy słuchali, służy podkreśleniu mądrości Prawa i majestatu Słowa Bożego oraz tego, że może ono być pomocą i dla nas.

Wybierz 02, aby zobaczyć tekst II czytania

Czytanie z Listu św. Pawła Apostoła do Rzymian

(Rz 8, 28–30)

Bracia:

Wiemy, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według Jego zamysłu. Albowiem tych, których przedtem poznał, tych też przeznaczył na to, by się stali na wzór obrazu Jego Syna, aby On był Pierworodnym między wielu braćmi. Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał – tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił – tych też obdarzył chwałą.

Oto Słowo Boże.

[01][02]

•

DRUGIE CZYTANIE

Przeznaczenie • Rz 8, 28–30

Kolejna nauka św. Pawła o Duchu Świętym, który współdziała we wszystkim dla naszego dobra – apostoł przedstawia Boży plan wobec człowieka.

KSIĘGA: List do Rzymian • NADAWCA: św. Paweł • ADRESACI: wspólnota chrześcijańska w Rzymie • CZAS POWSTANIA: 57–58 r. • MIEJSCE POWSTANIA: Korynt

ROZDZIAŁ 8 • Treść drugiego czytania pozostaje tematycznie niezależna od pozostałych części liturgii słowa. Kontynuujemy lekturę Listu do Rzymian i zawartego w jego 8 rozdziale rozważania o Duchu Świętym. Paweł zwraca uwagę na Ducha, Dawcę nowego życia. Wcześniej pisał, że • przyjęcie Jezusa jako Pana i Zbawiciela to pierwszy konieczny krok ku temu, aby stać się wolnym (Rz 7, 25) • Nowe życie jest jednak na początku podobne do małego ziarna, które musi rosnąć i się rozwijać. Tym, który daje wzrost, jest właśnie Duch. Jeśli otwieramy się na jego obecność, On czyni nas własnością Boga (Rz 8, 9–11) • Duch prowadzi nas i przekonuje, że jesteśmy synami Bożymi (Rz 8, 14–17).

PROWADZI DO ZBAWIENIA • W zeszłym tygodniu Paweł pisał, że Duch się w nas modli. Usłyszymy kolejne trzy wersety – to kontynuacja fragmentu z ubiegłego tygodnia: tym razem Paweł przypomni, że Duch współdziała we wszystkim dla naszego dobra i ostatecznie prowadzi do zbawienia • Zwróćmy uwagę na słowa o przeznaczeniu – wywołały one dyskusję o tym, czy Paweł potwierdza koncepcję predestynacji.

Szersza analiza czytania dostępna jest w książkowej wersji cyklu “Jutro Niedziela”, TUTAJ oraz w wersji EBOOK.

Wybierz 02, aby zobaczyć tekst Ewangelii

Słowa Ewangelii wg św. Mateusza

(Mt 13, 44–52)

Jezus opowiedział tłumom taką przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do skarbu ukrytego w roli. Znalazł go pewien człowiek i ukrył ponownie. Uradowany poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił tę rolę. Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do kupca poszukującego pięknych pereł. Gdy znalazł jedną drogocenną perłę, poszedł, sprzedał wszystko, co miał, i kupił ją». «Dalej, podobne jest królestwo niebieskie do sieci, zarzuconej w morze i zagarniającej ryby wszelkiego rodzaju. Gdy się napełniła, wyciągnęli ją na brzeg i usiadłszy, dobre zebrali w naczynia, a złe odrzucili. Tak będzie przy końcu świata: wyjdą aniołowie, wyłączą złych spośród sprawiedliwych i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Zrozumieliście to wszystko?» Odpowiedzieli Mu: «Tak». A On rzekł do nich: «Dlatego każdy uczony w Piśmie, który stał się uczniem królestwa niebieskiego, podobny jest do ojca rodziny, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare».

Oto Słowo Pańskie.

[01][02]

•

EWANGELIA

Trzy przypowieści • Mt 13, 44–52

Królestwo niebieskie zaistnieje w sercu człowieka, jeśli ten zrozumie, co naprawdę jest cenne i ważne, a potem odda temu wszystko.

EWANGELISTA: św. Mateusz • CZAS POWSTANIA: 70–80 r. • KATEGORIA: parabola • MIEJSCE: Galilea • CZAS: 30–33 r. • KTO MÓWI: Jezus • SŁUCHACZE: tłumy

SIEDEM PRZYPOWIEŚCI • W poprzednie dwie niedziele słyszeliśmy przypowieści • o siewcy • o kąkolu • o ziarnku gorczycy • o zaczynie. Dziś usłyszymy kolejne trzy (jeśli ksiądz wybierze wersję dłuższą): • o skarbie • o perle • o sieci.

PARABOLE • Przypomnijmy: na zakończenie trzeciej księgi Ewangelista Mateusz umieszcza siedem przypowieści, w których kryją się tajemnice królestwa niebieskiego • Polega ona na zakodowaniu znaczeń w symbolach, obrazach łatwych do zapamiętania, wyrażeniach używanych przez słuchaczy w codziennym języku. Ich odkodowanie nie przysparza trudności – a jeśli tak, to Jezus przedstawia ich wykładnię.

RZECZY NOWE I STARE • Usłyszymy kolejne przypowieści Jezusa. Zwróćmy uwagę, że zapowiadane w nich królestwo niebieskie zaistnieje wtedy, jeśli zgodzi się na nie człowiek: jeśli zrozumie, co naprawdę jest cenne i ważne, a potem odda temu wszystko.

Szersza analiza Ewangelii dostępna jest w książkowej wersji cyklu “Jutro Niedziela”, TUTAJ oraz w wersji EBOOK.

1/6

Przypowiesci o ukrytym skarbie i o perle, witraż w Scots

2/6

ukryty skarb, John Everett Millais, opub. 1864 r., kolekcja Tate

3/6

Przypowieść o ukrytym skarbie, Rembrandt ok. 1630 r., Muzeum Sztuk Pięknych, Budapeszt

4/6

Wyrok Salomona, Nicolas Poussin, 1649 r. Luwr, Paryż

5/6

Wyrok Salomona; Valentin de Boulogne 1625 r., Luwr, Paryż

6/6

Wyrok Salomona, Antoon Claeissens, ok. 1536–1613 r.

poprzednie

następne

ks. Przemysław Śliwiński

Kapłan Archidiecezji Warszawskiej. Pochodzi z Lubawy. Ukończył studia specjalistyczne na Wydziale Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Santa Croce w Rzymie. Jesienią 2013 roku, objął stanowisko rzecznika prasowego Archidiecezji Warszawskiej oraz dyrektora Archidiecezjalnego Centrum Informacji. Wykłada edukację medialną w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie. Na Stacji7.pl jest autorem wielu artykułów oraz popularnego cyklu Jutro Niedziela.

Zobacz inne artykuły tego autora >

ks. Marcin Kowalski

prezbiter diecezji kieleckiej, doktor nauk biblijnych, doktorat obronił na Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie, wykładowca Pisma Świętego w Wyższym Seminarium Duchownym w Kielcach oraz w Lublinie, adiunkt przy katedrze Teologii Biblijnej i Proforystyki w Instytucie Nauk Biblijnych KUL, redaktor naczelny kwartalnika biblijnego The Biblical Annals, sekretarz Stowarzyszenia Biblistów Polskich III kadencji. Jego pasją naukową i duszpasterską jest Biblia, w szczególności listy św. Pawła. Moderator Dzieła Biblijnego, autor scenariuszy i prowadzący programy telewizyjne i radiowe, współpracownik Stacji 7 i współtwórca cyklu Jutro Niedziela.

Zobacz inne artykuły tego autora >

Reklama

ks. Przemysław
Śliwiński

zobacz artykuly tego autora >

ks. Marcin
Kowalski

zobacz artykuly tego autora >

2020-07-18

Jutro Niedziela – XVI zwykła A

Życica z wyglądu podobna jest do zboża. Zło to świetna imitacja dobra.

ks. Przemysław
Śliwiński

zobacz artykuly tego autora >

ks. Marcin
Kowalski

zobacz artykuly tego autora >

PUNKT WYJŚCIA

SZESNASTA NIEDZIELA ZWYKŁA • rok A • KOLOR SZAT: zielony • KOLEKTA: Modlimy się, abyśmy zawsze pełni wiary, nadziei i miłości, zawsze wiernie zachowywali przykazania Boże • CZYTANIA: Księga Mądrości 12, 13. 16–19 • Psalm 86 (85), 5–6. 9–10. 15–16a • List do Rzymian 8, 26–27 • Ewangelia wg św. Mateusza 13, 24–43.

CHMURA SŁOWA

STO SŁÓW

Znajdujemy się w samym środku konfliktu. Wystarczyła jedna noc, jeden głęboki sen, by spokojne pole zamieniło się w pole walki. Chwila nieuwagi i chwast zaczyna dusić pszenicę. To bezpardonowa walka o wieczność. Wszystko rozstrzygnie się dopiero przy końcu świata, ponieważ Bóg wierzy, że chwast może jeszcze stać się pszenicą, daje nadzieję, że po występkach przyjdzie nawrócenie.

Trzeba wielkiej ostrożności, by odróżnić dobro od zła, które jest jego znakomitą imitacją. Święty Paweł pociesza, że jesteśmy przeznaczeni do chwały. Nie zostaliśmy sami na polu walki, wspiera nas Duch Święty, który przychodzi z pomocą naszej słabości. Wystarczy tylko nie zasnąć.

Wybierz 02, aby zobaczyć tekst I czytania

Czytanie z Księgi Mądrości

(Mdr 12, 13. 16–19)

Panie, nie ma oprócz Ciebie boga, co ma pieczę nad wszystkim, abyś miał dowodzić, że nie osądziłeś niesprawiedliwie. Twoja bowiem moc jest podstawą Twej sprawiedliwości, wszechwładza Twa sprawia, że wszystko oszczędzasz. Moc swą przejawiasz wobec tych, co nie wierzą w pełnię Twej potęgi, i karzesz zuchwalstwo tych, co ją znają. Potęgą władasz, a sądzisz łagodnie i rządzisz nami z wielką oględnością, bo do Ciebie należy móc, gdy zechcesz. Nauczyłeś lud swój tym postępowaniem, że sprawiedliwy powinien miłować ludzi. I wlałeś synom swym wielką nadzieję, że po występkach dajesz nawrócenie.

Oto Słowo Boże.

[01][02]

•

PIERWSZE CZYTANIE

Hymn o mądrości • Mdr 12, 13. 16–19

Mądrość Boga: Bóg pozwala doświadczyć konsekwencji złych wyborów, ale ostatecznie oszczędza swoje stworzenie.

KSIĘGA: Księga Mądrości • AUTOR: anonimowy mędrzec • CZAS POWSTANIA: czasy hellenistyczne, ok. I w. przed Chr. • KATEGORIA: literatura mądrościowa

JEDNAK NIE SALOMON • Dawniej księga była nazywana Mądrością Salomona – uważano bowiem, że to właśnie król Salomon, postać stojąca u początków literatury mądrościowej Starego Testamentu, był jej autorem. Szczegółowe badania językowe nad księgą dowiodły jednak,
że autorem księgi jest prawdopodobnie zhellenizowany Żyd żyjący w Aleksandrii. Są też teorie mówiące o tym, że pierwsza część dzieła
powstała w Palestynie.

MĄDROŚĆ IZRAELA • W tradycyjnym podziale Starego Testamentu Księga Mądrości umieszczona jest w grupie siedmiu ksiąg dydaktycznych. Dzieli się na trzy części: • pierwsza (rozdziały 1–5) mówi o Mądrości kierującej życiem człowieka • druga (rozdziały 6–9) to hymn pochwalny na cześć spersonifikowanej Mądrości • trzecia zaś (10–19) skupia się na roli, którą Mądrość Boża odgrywa w historii Izraela.

CO JEST MĄDRE • Usłyszymy fragment z trzeciej części Księgi Mądrości – o sądzie Bożym i karze przychodzącej na tych, którzy opuszczają drogi Pana. Według autora kara podyktowana jest zawsze miłością, ogranicza ją Boża łagodność, a jej celem jest nawrócenie i dobro człowieka.

Szersza analiza czytania dostępna jest w książkowej wersji cyklu “Jutro Niedziela”, TUTAJ oraz w wersji EBOOK.

Wybierz 02, aby zobaczyć tekst Psalmu

(Ps 86 (85), 5–6. 9–10. 15–16a)

REFREN: Panie, Ty jesteś dobry i łaskawy.

Ty, Panie, jesteś dobry i łaskawy, * pełen łaski dla wszystkich, którzy cię wzywają. Wysłuchaj, Panie, modlitwę moją * i zważ na głos mojej prośby. Przyjdą wszystkie ludy przez Ciebie stworzone † i Tobie, Panie, oddadzą pokłon, * będą sławiły Twe imię. Bo Ty jesteś wielki i czynisz cuda, * tylko Ty jesteś Bogiem. Ale Ty jesteś, Panie, Bogiem łaski i miłosierdzia, * do gniewu nieskory, łagodny i bardzo wierny. Wejrzyj na mnie * i zmiłuj się nade mną.

[01][02]

•

PSALM

Nakłoń ucha! • Ps 86 (85), 5–6. 9–10. 15–16a

Bóg łaski i miłosierdzia wysłuchuje modlitwy o ocalenie.

PSALM 86 • AUTOR: lewita • CZAS POWSTANIA: powygnaniowy, po 538 r. przed Chr.

PSALM DAWIDOWY • Psalm Dawida. Psalm 86 jest przypisywany w tytule Dawidowi. Widocznie autor inspirował się tu życiem wielkiego króla i sytuacjami, w których znalazłszy się w niebezpieczeństwie, w Bogu odnalazł on swoją tarczę i pomoc.

LAMENTACJA • To jeden z najpiękniejszych i najbardziej intensywnych utworów zaliczanych do lamentacji indywidualnej lub po prostu modlitwy błagalnej. Prośba o ocalenie przeplata się tu z uwielbieniem Boga wielkiego, który działa cuda, jest pełen łaski i miłosierdzia. Język i sposób określenia wiernych, np. chasid (pobożny) czy ebed (sługa), sprawiają, że powstanie psalmu datuje się na czasy powygnaniowe. Mógł on służyć jako modlitwa o ocalenie, którą w sanktuarium kierował do Boga wierny prześladowany przez swych nieprzyjaciół.

Wybierz 02, aby zobaczyć tekst II czytania

Czytanie z Listu św. Pawła Apostoła do Rzymian

(Rz 8, 26–27)

Bracia: Duch Święty przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, wie, że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą.

Oto Słowo Boże.

[01][02]

•

DRUGIE CZYTANIE

Jak się modlić? • Rz 8, 26–27

Niezwykła nauka modlitwy św. Pawła. Apostoł uczy, jak się modlić, gdy nie umiemy się modlić tak, jak trzeba.

KSIĘGA: List do Rzymian · NADAWCA: św. Paweł · SKĄD: Korynt · DATA: 57-58 r. · ADRESACI: mieszkańcy Rzymu

DZIEŁA DUCHA ŚWIĘTEGO • Fragment, który usłyszymy, pochodzi z 8 rozdziału. Paweł opisuje tu Ducha – Dawcę nowego życia: wcześniej pisał, że • przyjęcie Jezusa jako Pana i Zbawiciela to pierwszy konieczny krok ku temu, aby stać się wolnym (Rz 7, 25) • Nowe życie jest jednak na początku podobne do małego ziarna, które musi rosnąć i się rozwijać. Tym, który daje wzrost, jest właśnie Duch. Jeśli otwieramy się na jego obecność, On czyni nas własnością Boga (Rz 8, 9–11) • Potem Paweł napisze, że Duch prowadzi nas i przekonuje, że jesteśmy synami Bożymi (Rz 8, 14–17), modli się w nas (Rz 8, 26), współdziała we wszystkim dla naszego dobra (Rz 8, 28) i ostatecznie prowadzi nas do zbawienia (Rz 8, 29–30).

MODLI SIĘ W NAS • Zaledwie dwa wersety niosą tak ważną treść. Mówią o roli Ducha Świętego, który modli się za nas.

Szersza analiza czytania dostępna jest w książkowej wersji cyklu “Jutro Niedziela”, TUTAJ oraz w wersji EBOOK.

Wybierz 02, aby zobaczyć tekst Ewangelii

Słowa Ewangelii wg św. Mateusza

(Mt 13, 24–43)

Jezus opowiedział tłumom tę przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do człowieka, który posiał dobre nasienie na swojej roli. Lecz gdy ludzie spali, przyszedł jego nieprzyjaciel, nasiał chwastu między pszenicę i odszedł. A gdy zboże wyrosło i wypuściło kłosy, wtedy pojawił się i chwast. Słudzy gospodarza przyszli i zapytali go: „Panie, czy nie posiałeś dobrego nasienia na swej roli? Skąd więc wziął się na niej chwast?” Odpowiedział im: „Nieprzyjazny człowiek to sprawił”. Rzekli mu słudzy: „Chcesz więc, żebyśmy poszli i zebrali go?” A on im odrzekł: „Nie, byście zbierając chwast, nie wyrwali razem z nim i pszenicy. Pozwólcie obojgu róść aż do żniwa; a w czasie żniwa powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw chwast i powiążcie go w snopki na spalenie; pszenicę zaś zwieźcie do mego spichlerza”». Przedłożył im inną przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do ziarnka gorczycy, które ktoś wziął i posiał na swej roli. Jest ono najmniejsze ze wszystkich nasion, lecz gdy wyrośnie, większe jest od innych jarzyn i staje się drzewem, tak że ptaki podniebne przylatują i gnieżdżą się na jego gałęziach». Powiedział im inną przypowieść: «Królestwo niebieskie podobne jest do zaczynu, który pewna kobieta wzięła i włożyła w trzy miary mąki, aż się wszystko zakwasiło».To wszystko mówił Jezus tłumom w przypowieściach, a bez przypowieści nic im nie mówił. Tak miało się spełnić słowo Proroka: «Otworzę usta w przypowieściach, wypowiem rzeczy ukryte od założenia świata». Wtedy odprawił tłumy i wrócił do domu. Tam przystąpili do Niego uczniowie, mówiąc: «Wyjaśnij nam przypowieść o chwaście». On odpowiedział: «Tym, który sieje dobre nasienie, jest Syn Człowieczy. Rolą jest świat, dobrym nasieniem są synowie królestwa, chwastem zaś synowie Złego. Nieprzyjacielem, który posiał chwast, jest diabeł; żniwem jest koniec świata, a żeńcami są aniołowie. Jak więc zbiera się chwast i spala w ogniu, tak będzie przy końcu świata. Syn Człowieczy pośle aniołów swoich: ci zbiorą z Jego królestwa wszystkie zgorszenia oraz tych, którzy dopuszczają się nieprawości, i wrzucą ich w piec rozpalony; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Wtedy sprawiedliwi jaśnieć będą jak słońce w królestwie Ojca swego. Kto ma uszy, niechaj słucha!».

Oto Słowo Pańskie.

[01][02]

•

EWANGELIA

Trzy przypowieści • Mt 13, 24–43

Tajemnic królestwa niebieskiego Jezus uczy poprzez opowiadane historie, jak prawdziwy rabin. Wysłuchamy przypowieści o chwaście, ziarnku gorczycy i zaczynie.

EWANGELISTA: św. Mateusz • CZAS POWSTANIA: 70–80 r. • KATEGORIA: parabola• MIEJSCE: Galilea • CZAS: 30–33 r. • KTO MÓWI: Jezus • SŁUCHACZE: tłumy

SIEDEM PRZYPOWIEŚCI • Przypomnijmy: na zakończenie tzw. trzeciej księgi Ewangelista Mateusz umieszcza siedem przypowieści, w których kryją się tajemnice królestwa niebieskiego: • o siewcy • o kąkolu • o ziarnku gorczycy • o zaczynie • o skarbie • o perle • o sieci. W zeszłym tygodniu wysłuchaliśmy pierwszej z nich. Dziś kolejne.

CZYM JEST PRZYPOWIEŚĆ • Przypomnijmy również, że przypowieść (parabola) polega na zakodowaniu znaczeń w symbolach, obrazach łatwych do zapamiętania, wyrażeniach używanych przez słuchaczy w codziennym języku. Ich odkodowanie nie przysparza trudności – a jeśli
tak, to Jezus przedstawia ich wykładnię – tak jak dziś „odkoduje” przypowieść o chwaście • Trzy są powody, dlaczego Jezus mówi przypowieściami • Jezus uczy przez historie jak prawdziwy rabin • Wersja „odkodowana” byłaby trudna do zapamiętania przez słuchaczy, którzy byli prostymi, niepiśmiennymi ludźmi • Kolejna odpowiedź: Jezus przekłada tajemnice królestwa na prosty język codzienności, żeby uświadomić słuchającym, iż królestwo rzeczywiście jest wśród nich – Bóg jest obecny w tym świecie.

JEZUS WYJAŚNIA • Tym razem wysłuchamy aż trzech przypowieści (lub jednej, jeśli ksiądz wybierze krótszą wersję Ewangelii): o chwaście, o ziarnku gorczycy oraz o zaczynie. Podobnie jak zeszłotygodniowa przypowieść o siewcy przypowieść o chwaście jest również wyjaśniona przez samego Jezusa (dłuższa wersja Ewangelii).

Szersza analiza Ewangelii dostępna jest w książkowej wersji cyklu “Jutro Niedziela”, TUTAJ oraz w wersji EBOOK.