Nazwano go najbardziej uczonym wśród świętych i najświętszym wśród uczonych Kościoła w Anglii, a Synod w Akwizgranie z roku 836 nadał mu przydomek „Czcigodny”, dla podkreślenia jego świętości i mądrości.
„Spojrzał z miłosierdziem i wybrał”
„Jezus ujrzał człowieka siedzącego przy cle imieniem Mateusz i rzekł do niego: Pójdź za Mną. Zobaczył nie tyle oczyma ciała, ile wejrzeniem serdecznego miłosierdzia. Zobaczył celnika, a ponieważ było to spojrzenie zmiłowania i wyboru, rzekł do niego: „Pójdź za Mną”. Powiedział: „Pójdź za Mną”, to jest: naśladuj Mnie. Powiedział: Pójdź, nie tyle w znaczeniu wspólnego wędrowania, ile naśladowania obyczajów. „Kto bowiem twierdzi, że trwa w Chrystusie, powinien postępować tak, jak On postępował”.
To fragment 21. homilii Bedy Czcigodnego, którą można znaleźć w brewiarzu w Godzinie Czytań we wspomnienie św. Mateusza. Kiedy Jorge Mario Bergoglio został mianowany biskupem, właśnie z tych rozważań zaczerpnął swoje biskupie zawołanie. I nie zmienił go, gdy stanął na czele Kościoła jako papież Franciszek. A brzmi ono: Miserando atque eligendo (łac. Spojrzał z miłosierdziem i wybrał). Kim zatem był ten Święty z przełomu VII i VIII wieku, którego rozważania nad Ewangelią o powołaniu celnika Mateusza tak mocno poruszyły przyszłego papieża?
Benedyktyn z Jarrow
Urodził się w 673 roku w Northumbrii w Anglii. Kiedy skończył 7 lat, rodzice wysłali go na naukę i wychowanie w charakterze oblata, czyli przyszłego kandydata do benedyktynów w Wearmouth. Dwa lata później został przeniesiony do nowo powstałego opactwa św. Pawła w Jarrow, gdzie zgodnie ze złożonymi w tym zgromadzeniu ślubami stałości miejsca, pozostał do końca życia. Jak sam wspomina w jednym ze swoich dzieł: „Od tamtej pory zawsze mieszkałem w tym klasztorze, oddając się intensywnym studiom nad Pismem, a przestrzegając dyscypliny Reguły i codziennego obowiązku śpiewania w kościele, zawsze przyjemność sprawiało mi uczenie się albo nauczanie, albo pisanie”.
W wieku 30 lat przyjął święcenia kapłańskie. Dzięki znajomości łaciny, greki i hebrajskiego miał dostęp do wielu cennych manuskryptów, czytał Pismo Święte w oryginale oraz dzieła Ojców Kościoła. A swoje rozważania nad tym, co studiował przekazywał w formie homilii i listów swoim współbraciom. Szybko jednak przekroczyły one mury klasztoru i rozeszły się na całą Anglię a później i Europę, stając się dla wielu duchownych jak i świeckich inspiracją i drogowskazem w codziennym życiu Ewangelią.
Przeczytaj również
-
Kiedy „ja” jest w centrum wszystkiego
-
Papież zaapelował do Polaków: nie dajcie się zwieść kulturze śmierci
-
Dalsze losy bohaterów „The Chosen”. Szymon Piotr
-
Imię na bierzmowanie. Jak je wybrać?
-
Jedna z najstarszych książek na świecie trafiła na sprzedaż. Zawiera Księgę Jonasza i list św. Piotra
-
Litania loretańska z nowymi wezwaniami
-
11 nowych księży wyświęcono w bazylice watykańskiej
-
Tysiąc młodych obejrzało wyjątkowy musical o Janie Pawle II. Na scenie pojawili się znani artyści
-
Powołania 2.0
-
Narkotyki – duży, cichy problem wśród młodzieży. „Zaczynają w wieku 15-16 lat”
-
Modlitewnik dla dzieci. Uwaga! Tego prezentu dziecko nie odłoży na półkę
-
Apostołowie w „The Chosen” kontra fakty biblijne
-
Papież do młodych: to wy twórzcie przyszłość, razem z Bogiem
-
Prezent na Komunię. Co kupić dziecku komunijnemu?
-
Kościół na terenie getta. Niezwykła historia kościoła Wszystkich Świętych w Warszawie
Poeta, ilustrator i przyrodnik
Miał wszechstronne zainteresowania. Napisał historię Anglii oraz Martyrologium, które posłużyło później do przygotowania wykazu świętych Kościoła. Był utalentowanym poetą, pisał rozprawy filozoficzne o czasie i naturze rzeczy, o gramatyce i ortografii, a swoje dzieła często opatrywał ilustracjami. Jako przyrodnik udowadniał, że ziemia ma kształt kuli i to jemu zawdzięczamy kalendarz, w którym czas liczony jest od momentu Narodzenia Pana Jezusa.
Papież Benedykt XVI podczas audiencji 18 lutego 2009 roku powiedział: „Notker Balbulus, opat z Sankt Gallen, uznając nadzwyczajny wpływ Bedy, przyrównał go do nowego słońca, któremu Bóg pozwolił wzejść nie na Wschodzie, lecz na Zachodzie, aby oświecić świat. Mówiąc bez retorycznej emfazy, jest faktem, że swoimi dziełami Beda skutecznie przyczynił się do budowy chrześcijańskiej Europy, w której z wymieszania różnych ludów i kultur, inspirowanych wiarą chrześcijańską, powstało jej jednolite oblicze”.
