Miłosierdzie z życia wzięte. Chorych nawiedzać
Zarówno tych w szpitalach i hospicjach, jak i w domach. Najczęściej największym skarbem i prezentem dla chorego jest... sama obecność drugiej osoby. Rozmowa, trzymanie za rękę, wspólne milczenie. Tak niewiele, może znaczyć dla kogoś tak wiele
Polub nas na Facebooku!
Ks. Jan Kaczkowski ma glejaka mózgu. Mimo śmiertelnej choroby intensywnie pracuje odwiedzając chorych, potrzebujących i umierających. Jak podkreśla w publikacjach i swoich książkach „żyje na pełnej petardzie”. Uważa, że cierpienie da się oswoić. Choć wcale nie jest to łatwe.
W licznych wywiadach zaznacza, że należy chorym mówić prawdę. Tylko trzeba to robić przede wszystkim z miłością. Tak samo wielokrotnie wskazuje jak ważny jest sakrament namaszczenia chorych. Nie powinno się nim czekać do „ostatniej chwili”.
Sam śmiertelnie chory, nie zapomina o innych chorych. A czy my – zdrowi i pełni sił potrafimy zauważyć obok tych starszych, chorych, zniedołężniałych? Czy umiemy wygospodarować w swoim napiętym planie życia choćby chwilę dla leżącego w szpitalnym czy domowym łóżku?
Papież Franciszek zachęca do ponownego odkrycia uczynków miłosierdzia. Podkreślił, że „miłosierdzie nie jest postawą na pokaz. Jest sprawdzianem autentyczności naszej postawy jako uczniów Jezusa, naszej wiarygodności jako chrześcijan we współczesnym świecie”.
Zdajmy dobrze ten sprawdzian. Rozejrzyjmy się wkoło siebie. Wygospodarujmy czas. I z prawdziwa miłością odwiedźmy chorych.
Książka “Kochają mnie do szaleństwa” autorstwa Brygidy Grysiak ukazała się nakładem wydawnictwa Znak.
Niezwykła siła całej rodziny, miłość bliskich i wiara w to, że Jurek mimo zdiagnozowanego glejaka złośliwego może wyzdrowieć, to lekcja nadziei dla wszystkich. Także dla tych, którzy ją stracili. Dopiero w najtrudniejszych sytuacjach możemy odkryć, ile mamy w sobie siły, i zrozumieć, że każdy dzień daje szansę na wielką wygraną. Wystarczy tylko docenić to, co już się ma. I kochać do szaleństwa.
Polecane przez nas:
