Brat Albert (Adam) Chmielowski to święty, który polecenie Jezusa „idź sprzedaj wszystko co masz i rozdaj ubogim” (Mk 10,22) potraktował bardzo dosłownie. Jednak zanim zaczął żyć z biedakami z ulicy, długo szukał swojej drogi.
Adam Chmielowski jako młody chłopak wstępuje do szkoły kadetów w Petersburgu, ochoczo bierze udział w powstaniu styczniowym i w jednej z bitew traci nogę. Odtąd nosi protezę i kończy przygodę z wojaczką.
Odkrywa w sobie talent malarski i zaczyna studia na Akademii Sztuk Pięknych w Monachium. Bez reszty oddaje się malarstwu, jest wręcz zakochany w pędzlu i płótnie. Malując, zadaje sobie pytanie: czy służąc sztuce, służę także Bogu?
Zmaga się wewnętrznie ze sobą, a środowisko artystyczne nie daje mu radości. Po głowie krążą mu pytania o sens życia i zbawienie. Wstępuje nawet do nowicjatu jezuitów, ale tam też nie znajduje swojego miejsca.
W Krakowie spotyka skrajną biedę materialną i moralną. Wreszcie odnajduje swoje powołanie – służyć najbiedniejszym i opuszczonym. „Cóż im dam, jeśli nie siebie?” – pisze w swoim notatniku.
Przeczytaj również
-
Bł. Bernardyna Jabłońska, duchowa córka św. Brata Alberta
-
Piotr Zieliński i Joanna Kulig nagrodzeni wyjątkowymi medalami. „Za bezinteresowne działanie”
-
Papież do wolontariuszy: jesteście siłą Kościoła
-
Lekcja dobra – szkoły w całej Polsce angażują się w Szlachetną Paczkę
-
Abp Ryś modlił się na cmentarzu dla bezdomnych. „Świętość mierzy się miarą przyjmowania, a nie tylko dawania”
-
„Przybliżyć sylwetki kapelanów Powstania Warszawskiego”. Muzeum Mt 5,14 zaprasza na kolejną edycję projektu „Będziesz miłował”
-
Szkaplerz ochronił go przed śmiercią podczas powstania styczniowego. Św. Brat Albert Chmielowski
-
„Póki mamy czas czyńmy dobro”. Trwa akcja „Woreczek ryżu 2022”
-
Helena Kmieć obchodziłaby dziś swoje 31. urodziny. „Wspominamy ją jako osobę, która zmieniła wiele”
-
Uniwersytet w Mediolanie przekazał Papieżowi leki dla Tanzanii
-
Blisko 65 tys. zł zebrano podczas krakowskiego Orszaku Trzech Króli na osoby bez domu
-
Bezdomni otrzymali sto paczek ze słodkościami na Nowy Rok
-
Włochy: kard. Krajewski o miejscach, w których już narodził się Jezus
-
Przepiękne ikony wykonane przez bezdomnych
-
„Nędzarz i Madame”. Film o św. Bracie Albercie już w kinach
W krakowskim kościele oo. Kapucynów przywdziewa szary zgrzebny habit III Zakonu św. Franciszka i przyjmuje nowe imię – Brat Albert. W swoim notatniku pisze: „Umarł Adam Chmielowski a narodził się Brat Albert.”
W roku 1888 składa śluby zakonne i daje początek Zgromadzeniu Braci Albertynów, a 3 lata później Zgromadzeniu Sióstr Albertynek. Dla biedaków z ulicy zaczyna organizować domy opieki i przytułki. Po przytułkach w Krakowie szybko powstały następne, m.in. we Lwowie, Tarnowie i Zakopanem. Staje się bratem, a nawet ojcem i opiekunem najbiedniejszych. Staje się jednym z nich.
Kiedyś przyjaciel zapytał Brata Alberta, czy w końcu odnalazł szczęście, odpowiedział ze szczerym uśmiechem:
Mam schroniska i stowarzyszenia mych braci w Krakowie, Tarnowie, we Lwowie, w Zakopanem. Rozdałem w tym roku 20 tysięcy bochenków chleba, 12 tysięcy porcji kaszy, daję nocami dach nad głową setkom tych, którzy go nie mają. Niech ci, bracie, to służy za odpowiedź!
W ostatnich latach życia zachorował na raka żołądka. 23 grudnia 1916 roku przyjął sakrament namaszczenia chorych z rąk prepozyta kanoników regularnych laterańskich, ks. Józefa Górnego a w południe 25 grudnia 1916 roku zmarł w opinii świętości. Miał wówczas 71 lat. Pochowano go na Cmentarzu Rakowickim, gdzie do dziś w narożu kwatery XIa znajduje się jego pusty grób. Trumna z ekshumowanymi w 1932 r. szczątkami świętego najpierw znajdowała się w kościele ojców karmelitów bosych w Krakowie, następnie – po kanonizacji Brata w Rzymie – umieszczono ją pod ołtarzem w Sanktuarium Ecce Homo św. Brata Alberta na Prądniku Czerwonym w Krakowie.
Modlitwa za wstawiennictwem św. Brata Alberta Chmielowskiego
Boże, nieskończenie dobry i miłosierny,
wejrzyj na zasługi Świętego Brata Alberta,
który za przykładem Twego Syna stał się bratem wszystkich ludzi
i przez pokorną posługę najbardziej opuszczonym i skrzywdzonym,
ocalał w nich godność ludzką i wzbudzał wiarę w Twoją Opatrzność.
Przez Jego wstawiennictwo racz łaskawie użyczyć mi łaski……..,
o którą z ufnością Cię proszę.
Ojcze nasz… Zdrowaś Maryjo… Chwała Ojcu…
Święty Bracie Albercie módl się za nami.
