O proroku: Żył w północnym Królestwie, na krótko przed zdobyciem go przez Asyryjczyków (722 r. przed Chr.), kiedy w królestwie południowym działali Izajasz i Micheasz. Jego imię oznacza “Pan zbawia” i jest praktycznie tym samym co Jozue i Jezus. Jego księga należy do 12 tzw. “proroków mniejszych” w ST.

Główne przesłanie: Pan Bóg kazał mu użyć specyficznego obrazu to przedstawienia Bożego przesłania. Prorok miał wziąć za żonę prostytutkę, tak aby jego miłość i wierność względem niewiernej i cudzołożnej żony mogła wyrazić ogrom niezasłużonej i wręcz “skandalicznej” miłości Boga do swojego ludu. Tej miłości człowiek nie jest w stanie w żaden sposób zatrzymać. Po zapowiedziach kary, która będzie konsekwencją grzechów, jaśnieje jednak także nadzieja nowego początku.

Cytat: Jakże cię mogę porzucić, Efraimie, i jak opuścić ciebie, Izraelu? (…) Moje serce na to się wzdryga i rozpalają się moje wnętrzności. Nie chcę, aby wybuchnął płomień mego gniewu i Efraima już więcej nie zniszczę, albowiem Bogiem jestem, nie człowiekiem; pośrodku ciebie jestem Ja – Święty, i nie przychodzę, żeby zatracać. (Oz 11,8-9)

Poznaj wszystkich proroków Starego Testamentu!