W Ewangelii św. Łukasza Jezus mówi o znakach, które pojawią się na końcu czasów, a które u wielu z nas wywołują strach. Poznaj instrukcję obsługi na koniec świata!
W Ewangelii św. Łukasza Jezus mówi o znakach, które pojawią się na końcu czasów, a które u wielu z nas wywołują strach. Poznaj instrukcję obsługi na koniec świata!
O. Adam Szustak w “Strasznej książce” pisze: “Gdy obserwuję ludzi wokół i słucham niektórych kazań, mam wrażenie, że stworzyliśmy w Kościele atmosferę pesymistycznego doszukiwania się znaków końca czasu i ostrzegania przed jego nadejściem. Otóż, uwaga! Czasy ostateczne zaczęły się już dwa tysiące lat temu! A dokładniej wtedy, kiedy Jezus odszedł do Ojca. Czasy ostateczne będą trwały do dnia, kiedy Pan Bóg przyjdzie powtórnie. Nie czekamy więc na czasy ostateczne, my w nich po prostu żyjemy. (…) Jaka jest jednak odpowiedź Pana Boga na te kataklizmy i straszne zjawiska? Jezus mówi, byśmy się tego nie bali, żebyśmy się nie trwożyli tym wszystkim”
O. Adam Szustak OP: O co naprawdę chodzi w spowiedzi?
– Nie bój się bezradności w spowiedzi. To właśnie ona ocala. Nie bój się tego wstydu, że przyszedłeś z grzechami, nie bój się nieumiejętności radzenia sobie z własną słabością. Nie noś tego sam, daj to wszystko właśnie Jemu – mówi o. Adam Szustak OP.
O. Adam Szustak OP: O co naprawdę chodzi w spowiedzi?
– Nie bój się bezradności w spowiedzi. To właśnie ona ocala. Nie bój się tego wstydu, że przyszedłeś z grzechami, nie bój się nieumiejętności radzenia sobie z własną słabością. Nie noś tego sam, daj to wszystko właśnie Jemu – mówi o. Adam Szustak OP.
W jednym z rozdziałów Księgi Ezechiela znajdujemy nietypowy opis spowiedzi. Prorok słyszy donośny głos Boga, który można porównać do wezwania do nawrócenia. Można się do tego głosu przyzwyczaić i udawać w końcu, że go nie ma, trwać w grzechu. Bóg posyła strażników, którzy mają sprawdzić, jak wszystko funkcjonuje i zabić to, co niszczy człowieka.
Chodzi o pewnego rodzaju przyjrzenie się, czy to, co się w nas dzieje, ma szansę na uratowanie, o zobaczenie, co jest w nas nie w porządku, co trzeba zrobić, żeby było dobre. A to jest nic innego jak tylko spowiedź. Ona jest bowiem stawieniem się – może to zabrzmi głupio, ale nie szkodzi – przed administracją niebiańską, rozkoszną administracją niebiańską. Może myślisz, że spowiedź nie jest tak rozkoszna, bo przecież musimy przyznawać się do win, pokazywać grzechy, przyjmować karę. Tak, to rzeczywiście jest prawda, bo spowiedź jest właśnie czymś takim, ale na tym nie kończy się działanie Boga. On idzie dalej.
Tak opowiada o spowiedzi o. Adam Szustak OP w “Strasznej książce”. Bóg widząc zło nie jest w stanie powstrzymać swojej zapalczywości, by w nie uderzyć. Ks. Marcin Kowalski, biblista, dodaje, że mimo wszystko “relacja z Bogiem ocala garstkę spośród dokonującej się w Jerozolimie rzezi”. Jeśli żyjesz z Bogiem dziś, będziesz żył także w czasie sądu i po nim, kiedy rozpadanie się nasz ludzki świat.
Dominikanin, wędrowny kaznodzieja, były duszpasterz krakowskiej "Beczki". Jest autorem kilkunastu książek i audiobooków o tematyce religijnej, a także rekolekcji internetowych (Wilki Dwa, Plaster miodu, Jeszcze 5 Minutek). Prowadzi blog i kanał Langusta na Palmie, na którym można znaleźć wszystkie nagrania jego homilii i konferencji.
