Historia Krzysztofa opisana jest w książce pt. „Każde życie jest cudem”. Znajduje się w niej także 35 poruszających opowieści osób, które urodziły się z różnymi wadami rozwojowymi na podstawie których jeszcze niedawno kwalifikowano w Polsce do aborcji. Te historie zawierają nie tylko piękne przesłanie pro-life podkreślając wartość i sens życia każdego człowieka, ale to także świadectwa ogromnej miłości rodzicielskiej, świadectwa nawrócenia i Bożej miłości.
Czytaj także >>> „Każde życie jest cudem”. Poznaj wyjątkową książkę-cegiełkę, pełną „świadectw miłości”
Krzysztof jest pierwszym dzieckiem pani Joanny i dziś ma 34 lata. To, że jej syn ma Zespół Downa odkryła sama w pierwszych miesiącach po porodzie. Jak podkreśla, nawet gdyby wiedziała o jego wadzie na etapie ciąży – i tak by go urodziła. Pani Joanna ma jeszcze dwójkę młodszych od Krzysia dzieci – „drugi syn urodził się 20 miesięcy po Krzysiu, a córka kolejne cztery lata później. Młodsze dzieci są zdrowe” – pisze w swoim świadectwie.
Czytaj także >>> Misiek Koterski: Boże, żebym się tylko Ciebie nie wyparł
Miłość bez warunków
Wspomina, że pierwsze chwile po diagnozie były przepełnione strachem. Kiedy dowiedziałam się o wadzie Krzysia ogarnął mnie strach. Nic na ten temat nie wiedziałam, nie było też internetu, który dzisiaj pozwala znaleźć odpowiedzi na wszystkie pytania.
Przeczytaj również
-
Modlitewnik dla dzieci. Uwaga! Tego prezentu dziecko nie odłoży na półkę
-
Prezent na Komunię. Co kupić dziecku komunijnemu?
-
Kościół na terenie getta. Niezwykła historia kościoła Wszystkich Świętych w Warszawie
-
„Wybrali skromnego pracownika winnicy Pańskiej”. To były pierwsze słowa Benedykta XVI
-
„Nie było żadnej nadziei”. 81. rocznica Powstania w Getcie Warszawskim
-
Sprawdź, kiedy relikwie Ulmów będą w twojej diecezji [TERMINARZ]
-
To z Rosji zakłócano sygnał Radia Maryja. KRRiT wskazuje na celowe działania
-
TVN zapłacił karę za reportaż o Janie Pawle II. To ponad pół miliona złotych
-
Modlitwa wiernych na ślub
-
Ks. Michał Rapacz. “Niewygodny” kapłan, dla którego liczyła się tylko Prawda
-
50 tys. osób uczestniczyło w Narodowym Marszu Życia. „Nie wywiesimy białej flagi”
-
Jak czytać psalmy? Wskazówki
-
Wielka manifestacja w obronie życia już w niedzielę w Warszawie. „Nie możemy stać z boku”
-
„Nie możemy być obojętni”. Ulicami Warszawy przejdzie Narodowy Marsz Życia
-
Ks. Pawlukiewicz i „Pan Parkinson”. Z chorobą zmagał się w pokorze
Nie było jej także łatwo pogodzić się z tą diagnozą. Bardzo długo było mi trudno pogodzić się z tą świadomością, że Krzyś jest niepełnosprawny, czasem myślę że są chwile, że nadal mam z tym trudność, szczególnie wtedy, kiedy jego spotyka coś przykrego, niesprawiedliwego, albo wtedy, gdy muszę pokonać jego upór (najtrudniejsza jego cecha). Ale radości było zdecydowanie więcej. Krzyś potrafi kochać bezwarunkowo.
„To on niesie moje krzyże”
Wychowanie Krzysia wymagało ogromu pracy, którego nie sposób opisać. Skąd mama Krzysia czerpie siły? Z wiary w to, że dano mnie Krzysiowi jako mamę, po to, żebym się stała lepszym człowiekiem Warto było, bo Krzyś jest świetnym chłopakiem. Kiedyś myślałam, że jest moim krzyżem , ale teraz wiem, że tak nie jest, to on pomaga mi nieść moje krzyże.
Krzyś miał wielkie szczęście ponieważ jego wadzie nie towarzyszy szereg chorób często z nią związanych. Ma zdrowe serce, jest silnym i bardzo sprawnym młodym mężczyzną. W tej chwili jest uczestnikiem klubu przy WTZ. Poza tym oddaje się swojej nowej pasji – rysowaniu. Niedawno przeszedł operację przeszczepu rogówki oka i dostał tym samym nowe życie.
Módl się >>> Modlitwa do najsłodszego Serca Jezusa przed snem
„Nie zamieniłabym życia z Krzysiem na żadne inne”
Pani Joanna zaznacza, że Krzyś ma także deficyty intelektualne, które utrudniają mu codzienne życie. Niestety, całkowicie samodzielny nigdy nie będzie, ponieważ ma deficyty intelektualne, które mu na to nie pozwolą, Krzyś nie ma poczucia czasu, nie potrafi posługiwać się pieniędzmi. Mam nadzieję, że z niewielką pomocą będzie mógł mieszkać w mieszkaniu wspomaganym, ale to jeszcze odległa przyszłość, ponieważ w Ełku takich opcji jeszcze nie mamy.
Pomimo tego, Krzyś, ze swoją niezwykłą inteligencją emocjonalną wniósł do życia ich rodziny bardzo wiele dobra. Każdego członka naszej bliższej i dalszej rodziny dużo dobrego, nauczył cierpliwości i wyrozumiałości. Nie zamieniłabym życia z Krzysiem na żadne inne. Pomimo trudu to najważniejsze i najpiękniejsze doświadczenie mojego życia.
Za życiem
Pani Joanna podkreśla, że nie lubi brać udziału w politycznych sporach, jednak podczas „czarnego poniedziałku” zrobiła mały wyjątek i w swoich mediach społecznościowych zamieściła zdjęcie z Krzysiem, na którym obydowoje są ubrani na biało.
Bardzo nie lubię pozycjonować się w sporach politycznych, dlatego nigdy nie komentuję i nie zajmuję stanowiska publicznie , ale jeden raz czułam, że muszę zabrać głos – kiedy odbyła się ogólnopolska akcja „czarny poniedziałek” na moim Facebooku zamieściłam to zdjęcie z Krzysiem w białych ubraniach.
Czytaj także >>> Ania Przybylska: „Ludzie będą mówić: Przynajmniej już się nie męczy. A ja bym się chciała jeszcze trochę pomęczyć…
Świadectwo pochodzi ze strony Fundacji Grupa Proelio
KUP KSIĄŻKĘ TUTAJ >>>
zś/Stacja7
