Jak artyści wyobrażali sobie moment wizji św. Jana? Zapatrzony w niebo widz, a potem również uczestnik wydarzeń:
Trzy obrazy z XV wieku przedstawiające św. Jana na wyspie Patmos: Hans Memling, Hieronim Bosch. Ostatnie pochodzi z warsztatu braci Limburg, z „Niezwykle Bogatych Godzinek księcia de Berrego”.
Najbardziej chyba znanym cyklem opowiadającym o Apokalipsie są drzeworyty Albrechta Dürera z końca XV w. Niezwykle bogate, „rozgadane”, próbujące w sposób niejednokrotnie wręcz poetycki przedstawić przedziwne sceny, które odczytujemy z kart księgi. Oto dwa z nich:
Reklama
Reklama
Jeźdźcy Apokalipsy, Jan spożywa książkę.
Wszelkie maszkary otwierały artystom szerokie pole do interpretacji. Wyobrażenia plastyczne Bestii z morza z przełomu pierwszego i drugiego tysiąclecia:
Fot. Gribeco/Wikimedia Commons
Reklama
Częstym tematem obrazów o tematyce apokaliptycznej jest Niewiasta walcząca ze smokiem:
XVI w.: Ilustracja z książki Vestigatio Luisa del Alcázar, Willem de Pannemaker.Przedstawienie z roku ok. 1000 oraz fresk Giusto de Menabuoi z XIV w.
Wielki Czerwony Smok i niewiasta obleczona w słońce:
Akwarele Williama Blake’a z pocz. XIX w.Praca Matthiasa Gerunga z XV w. zawiera kilka osobnych motywów i ciekawe wyobrażenia scen z księgi.Wyobrażenie wg Rubensa (XVII w.), oraz Herrady z Landsbergu, wiek XII.
W ten sposób przechodzimy do znajomo wyglądających przedstawień:
Mistrz życia Marii, koloński malarz z XV w. oraz przedstawienie z kościoła parafialnego w Przydonicy z podobnego okresu.
Obleczona w światłość Matka Boska z Guadalupe.
Ciekawostką jest, że twórczość Salvadora Dalego uważana jest za świetną interpretację czasu postrzeganego w sposób apokaliptyczny:
Salvador Dali, Trwałość Pamięci, 1931 r.
Interesującym przedstawieniem motywu zaczerpniętego z apokalipsy jest poetycka wizja koni zawarta w wierszu Wiesława Dymnego, który stał się tekstem piosenki wykonywanej m. in. przez Jacka Wójcickiego: