Nasza pomoc wobec innych ludzi powinna być zawsze motywowana miłością do bliźniego. Oto kilka biblijnych cytatów, które poruszą serce do większej otwartości i hojności wobec potrzebujących.
Niedziela Słowa Bożego to nie tylko zachęta, by sięgnąć po Pismo Święte. Warto tego dnia mocniej zwrócić uwagę na całą Liturgię Słowa - nie tylko jej treść, ale także formę i jej umiejscowienie w całej Mszy świętej. Kto może czytać czytania? Dlaczego w tym momencie Mszy przyjmujemy postawę siedzącą? O tym w naszym specjalnym zestawie Q&A.
Kto może czytać czytania?
Czytanie zazwyczaj czyta ministrant Słowa Bożego lub lektor – może być nim osoba świecka, po odpowiednim przygotowaniu. W czytaniu czytań mogą wziąć więc udział wszyscy parafianie, chyba że nie ma osoby, która podejmie tę posługę – wtedy czytania powinien przeczytać kapłan.
Wyjątkiem wśród czytań Liturgii Słowa jest Ewangelia – tę może przeczytać (zaśpiewać) tylko biskup, kapłan lub diakon.
Dlaczego raz są dwa czytania, a raz jedno?
W dni powszednie w czasie Liturgii Słowa słyszymy 2 czytania biblijne. Pierwsze – ze Starego lub Nowego Testamentu oraz czytanie z Ewangelii. Pierwsze czytanie w dni powszednie okresu zwykłego jest odczytywane w cyklu dwuletnim (rok I w latach nieparzystych, np. w 2021 i rok II w latach parzystych), tzn., że to samo czytanie usłyszymy co 2 lata. Ewangelia pozostaje niezmienna.
W liturgii niedziel i uroczystości są 3 czytania biblijne odczytywane w cyklu trzyletnim (rok A, B, C). Pierwsze czytanie jest ze Starego Testamentu, drugie z Nowego a trzecie to Ewangelia.
Święta i uroczystości mają własne czytania. Warto wspomnieć tu chociażby na Liturgię Wigilii Paschalnej, podczas której usłyszeć można aż 9 czytań.
Czy w czasie Mszy można przeczytać czytanie wydrukowane z Internetu?
Nie powinno się. Wszystkie czytania można znaleźć w lekcjonarzu. Fragmenty, jakie tam znajdziemy, pochodzą z Biblii Tysiąclecia. Niedziela Słowa Bożego zwraca uwagę na należyte proklamowanie Słowa Bożego, a jednym z jego elementów jest właściwe użycie ksiąg liturgicznych.
CZYTAJ WIĘCEJ: Jak obchodzić Niedzielę Słowa Bożego? Rady Watykanu
Czy przy ambonie można przeczytać też modlitwę powszechną, komentarze i ogłoszenia?
Przy ambonie można odczytać wezwania Modlitwy powszechnej. Kapłan kieruje nią z miejsca przewodniczenia, a wierni włączają się w modlitwę poprzez wspólne wezwanie lub w milczeniu. Ambona nie jest miejscem, przy którym czyta się komentarze, ogłoszenia parafialne czy prowadzi śpiew. Co więcej – nie jest to także dobre miejsce na śpiew Alleluja, ponieważ nie jest on jednym z czytań, a odrębnym śpiewem ludu przed ewangelią. Ambona jest natomiast miejscem właściwym dla np. śpiewu psalmu: nie powinien być on wykonywany przez psalmistę z miejsca, gdzie stoi schola lub z chóru.
Czy w czasie cichej mszy (bez śpiewów) powinno się mimo wszystko zaśpiewać Psalm?
Psalm w takiej sytuacji może zostać wyrecytowany. Jeśli nie można śpiewać psalmu, recytuje się go w sposób możliwie najbardziej sprzyjający medytacji nad słowem Bożym. Nie powinno się natomiast czytać Aklamacji przed Ewangelią – należy ją zaśpiewać. Jeśli nie jest śpiewana, można ją opuścić.
Dlaczego w czasie Liturgii Słowa siedzimy?
Siedzenie jest postawą słuchającego ucznia. Jest znakiem skupienia, przyjmowania i rozważania Słowa Bożego. Dlatego na czas czytań (lekcji) siadamy. Wstajemy dopiero na aklamację przed Ewangelią. Podczas liturgii postawa stojąca jest zewnętrznym znakiem głębokiego uszanowania dla Boga. W postawie stojącej Ojcowie Kościoła widzieli także symbol świętej wolności dzieci Bożych, radości z odkupienia. Postawa stojąca oznacza też gotowość do działania w liturgii.
Czy w ciągu roku liturgicznego w Kościele czytane jest całe Pismo Święte?
Nie. Jeśli wziąć pod uwagę czytania niedzielne, to obejmują one zaledwie kilka proc. Starego Testamentu i niecałą połowę Nowego.
Warto jednak zwrócić uwagę, że w niedziele roku A odczytuje się fragmenty z Ewangelii wg św. Mateusza, w roku B z Ewangelii wg św. Marka, a w roku C z Ewangelii wg św. Łukasza. W okresie Wielkanocy natomiast, zgodnie ze starą tradycją, pierwsze czytanie jest z Dziejów Apostolskich i odczytywane są fragmenty Ewangelii wg. sw. Jana.
W dodatku w wyborze czytań pomiędzy tekstami biblijnymi, przypadającymi na dany dzień tygodnia, a czytaniami związanymi ze wspomnieniem jakiegoś świętego lub okolicznościową celebracją, zachowuje się – ze względu na duchową korzyść wiernych – zasadę lectio continua, czyli czytania ciągłego kolejnych ksiąg przez poszczególne dni tygodnia.
Co oznacza znak krzyża na czole, ustach i piersiach, który robimy przed Ewangelią?
Tym znakiem wyrażamy pragnienie, by Słowo Boże było w naszym umyśle (głowa), w naszym świadectwie na co dzień (usta) i w naszym sercu.
PRZECZYTAJ: Będziesz Biblię nieustannie czytał. Nigdy się z nią nie rozstaniesz
