Nasze projekty
Fot. Brewiarz.pl

W okrutną rzeczywistość obozową wnosił jasność wiary i dobroć. Bł. ks. Władysław Mączkowski

Podczas uwięzienia w obozie koncentracyjnym KL Dachau odznaczał się niezwykłym heroizmem - oddawał innym swoją porcję chleba, pocieszał, podnosił na duchu załamanych. Zmarł 20 sierpnia 1942 roku z głodu i wskutek znęcania się nad nim przez strażników. Został włączony w poczet błogosławionych wraz z 108 męczennikami II wojny światowej.

Reklama

Porywający kaznodzieja o niezwykłej, wewnętrznej sile

Władysław Mączkowski urodził się 24 czerwca 1911 roku w Ociążu.  Po ukończeniu nauki, wstąpił do seminarium duchownego w Poznaniu. W 1937 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk kard. Augusta Hlonda.

W swojej pierwszej parafii pw. św. Wita we wsi Słupy cieszył się sympatią – parafianie określali go jako kapłana obdarzonego niezwykłą, wewnętrzną siłą. Podziwiano go za niezwykłe kazania, szczególnie pasyjne. Uznanie zdobył także wśród księży, którzy przychodzili do niego z prośbą o kierownictwo duchowe.

Trudna posługa duszpasterska w rzeczywistości wojennej

Wybuch II wojny światowej zastał go podczas posługi na swojej drugiej parafii pw. św. Marcina w Szubinie. Po aresztowaniu proboszcza w październiku 1939 roku, ks. Władysław musiał ukrywać się u miejscowych rodzin, by dalej móc pełnić posługę duszpasterską w parafii. Gdy sytuacja trochę się uspokoiła, nawiązał kontakt z przełożonymi, którzy skierowali go jako administratora parafii pw. św. Mikołaja we wsi Łubowo pod Gnieznem. Tam wykazał się wielkim zapałem duszpasterskim i wzorowym życiem kapłańskim.

Reklama

Ks. Władysław został uwięziony 26 sierpnia 1940 roku – początkowo przetransportowano go do obozu w Szczeglinie, a po trzech dniach, wraz z grupą 525 kapłanów przewieziony został najpierw do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen, a w grudniu 1940 r. do obozu koncentracyjnego KL Dachau. Otrzymał tam numer 22760.

Heroizm miłości

Podczas pobytu w obozie koncentracyjnym wyróżniał się niezwykłym heroizmem miłości do drugiego człowieka. Pomimo tego, że sam umierał z głodu, był gotów oddać swoją porcję chleba innym współwięźniom. Pomagał cierpiącym a załamanym niósł pocieszenie, głosząc naukę o Bożym miłosierdziu. Świadczył wiarą opowiadając o spotkaniu z Chrystusem po śmierci, okazywał dobroć wobec każdego więźnia.

Zmarł 20 sierpnia 1942 roku z głodu i wskutek znęcania się nad nim przez strażników. Jego ciało spalono w obozowym piecu krematoryjnym. Został beatyfikowany w grupie 108 męczenników II wojny światowej przez papieża św. Jana Pawła II.

Reklama

brewiarz.pl, swietyjozef.kalisz.pl, zś/Stacja7

Reklama
Reklama

Dołącz do naszych darczyńców. Wesprzyj nas!

Najciekawsze artykuły

co tydzień w Twojej skrzynce mailowej

Raz w tygodniu otrzymasz przegląd najważniejszych artykułów ze Stacji7

SKLEP DOBROCI

Reklama

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
WIARA I MODLITWA
Wspieraj nas - złóż darowiznę