W trakcie oglądania „Czarnobyla” trzeba co pewien czas uświadamiać sobie, że to nie science-fiction, a historia opowiedziana na faktach. Sugestywne, kręcone z rozmachem sceny, dramatyczne ujęcia (scena, w której mieszkańcy Prypeci z uśmiechem podziwiają łunę nad płonącą elektrownią, nieświadomi, że przyjmują dawkę śmiertelnego promieniowania), ale przede wszystkim obnażone do gołej kości zakłamanie rosyjskiego aparatu partyjnego, dla którego propaganda sukcesu i nieliczenie się z życiem ludzkim były dalece ważniejsze niż ratowanie sytuacji i miejscowej ludności.
Prawda was wyzwoli
Przeczenie faktom, unikanie odpowiedzialności i zakaz przyznawania się do porażki przebija się w historii opowiadanej z perspektywy inżynierów pracujących w czarnobylskiej elektrowni czy partyjnych dygnitarzy różnego szczebla KPZR. W pierwszym odcinku powyższa patologia kumuluje się w przemówieniu sędziwego urzędnika aparatu władzy, który dusi w zarodku oddolne próby ratowania lokalnej ludności:
„Państwo mówi nam, że sytuacja nie jest groźna. Miejcie wiarę, towarzysze. Państwo chce zapobiec panice. Słuchajcie go. Z doświadczenia wiem, że gdy ludzie zadają pytania niebędące w ich interesie, to należy im po prostu powiedzieć, by myśleli o pracy, a sprawy państwowe pozostawili państwu.”
„Czarnobyl” warto zobaczyć choćby ze względu na to, aby uświadomić sobie, jak ważne jest trwanie w prawdzie. Niezależnie od okoliczności, motywacji ani pokus „mniejszego zła” czy „większego dobra”.
Przeczytaj również
-
Grozi nam wojna. Czy polscy politycy to rozumieją?
-
Po co nam post w XXI wieku?
-
Żydów i chrześcijan łączy coś więcej niż wspólny Bóg
-
Puścikowska, Krzyżak, Makowski, Pilawa, Liberacka – systematyczne opinie na Stacji7. Zapraszamy!
-
Czy istnieje recepta, jak powinien zagłosować katolik?
-
Porsche nie dla Jezusa? Jak polityczna poprawność wymazuje rzeczywistość
-
Rytuał „smoczego oddechu” zamiast Eucharystii. W pustkę po chrześcijaństwie wkracza „nowa duchowość”
-
Prymas Polak: „Kościół to nie miejsce na agitację polityczną. Zasada ta dotyczy Jasnej Góry, Lichenia, Gniezna i każdej świątyni bez wyjątku”
-
Stalin nie żyje, ale straszliwe dziedzictwo jego rządów trwa. Z prof. Markiem Kornatem rozmawia Marcin Makowski
-
Marek Jurek: „Wiesław Chrzanowski wierzył, że Polska ma przyszłość – póki ma wiarę”
-
„Cobra Kai”, czyli duchowość i konserwatyzm na Netflixie
-
36 lat po wybuchu w Czarnobylu. Jak obecnie wygląda to miejsce?
-
35 lat po wybuchu w Czarnobylu. Jak wygląda miejscowa cerkiew?
-
Tomasz Grabowski OP: Sytuacja epidemii nie zmienia stosunku do Eucharystii
-
Popfiction: ten o grubo ciosanym Wiedźminie i Jaskrze z popowego boysbandu [PODCAST]
Posłuchaj więcej w najnowszym Popfiction:
