W Gródku Podolskim w parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika posługują trzy siostry ze zgromadzenia Służebniczek Dębickich: w duszpasterstwie parafialnym i Domu Miłosierdzia. Pierwsze siostry przybyły tu 20 lat temu.
Wiadomość o wkroczeniu wojsk rosyjskich do Ukrainy wywołała niepokój i lęk wśród mieszkańców Gródka, wielu z nich – kobiety z dziećmi – zdecydowało się wyjechać do Polski. W mieście pojawiło się bardzo dużo ludzi z terenów objętych działaniami wojennymi. W odległości 200 km leży Winnica oraz Iwano-Frankiwsk, gdzie były ostrzały i ataki na port lotniczy. W całym kraju wprowadzono stan wojenny, godziny policyjne, ograniczanie oświetlenia w mieście. Zalecano, by wieczorami w czasie godziny policyjnej także wygaszać światła w domach. Ostrzegano przed możliwymi prowokacjami. W mieście zorganizowali się mężczyźni, by stać w jego strategicznych miejscach i czuwać.
Siostra Katarzyna Gwóźdź, posługująca w Gródku Podolskim, tak wspomina pierwszy dzień wojny: Tuż po godzinie 6 rano szłam do kościoła i nagle usłyszałam na niebie pomruk samolotu. Poczułam się wtedy jak na filmach o II wojnie światowej – ten niski pomruk kojarzył się z pewnym napięciem, jakby oczekiwaniem czy nie nastąpi zrzut jakiegoś materiału wybuchowego.
„Staramy się wnosić pokój, pocieszać, uspokajać”
Siostry szczególnie martwiły się o sytuację ich zgromadzenia w Charkowie, wiedząc, że jest to miejsce, gdzie najbardziej prawdopodobny wydaje się atak. Jedna z sióstr z Charkowa wspominała, że nie zapomni długo dnia, w którym o 5 rano usłyszała wystrzały artyleryjskie i głośne stukanie do drzwi z wołaniem: Siostro, zbieramy się! Strzelają!
ZOBACZ: Franciszkanka z Żytomierza: kiedy wyją syreny, wynosimy Najświętszy Sakrament
Przeczytaj również
-
Sprawdź, kiedy relikwie Ulmów będą w twojej diecezji [TERMINARZ]
-
To z Rosji zakłócano sygnał Radia Maryja. KRRiT wskazuje na celowe działania
-
TVN zapłacił karę za reportaż o Janie Pawle II. To ponad pół miliona złotych
-
Spada liczba powołań. Z roku na rok jest ich w Polsce coraz mniej
-
Kim była Helena Kmieć?
Przypominamy
-
Modlitwa wiernych na ślub
-
Ks. Michał Rapacz. “Niewygodny” kapłan, dla którego liczyła się tylko Prawda
-
Jak czytać psalmy? Wskazówki
-
Ks. Pawlukiewicz i „Pan Parkinson”. Z chorobą zmagał się w pokorze
-
Modlitewnik dla dzieci. Uwaga! Tego prezentu dziecko nie odłoży na półkę
-
W kaplicy sejmowej 40-godzinne nabożeństwo z modlitwą o ochronę życia
-
Narodowe Czytanie Pisma Świętego już w niedzielę. To rozpocznie Tydzień Biblijny
-
Były rzecznik archidiecezji białostockiej ukarany. Jest komunikat kurii
-
Aborcja wraca do Sejmu
-
„Jesteśmy szczęśliwi, że Pan Bóg podarował nam Olę”
Od początku wojny całe zgromadzenie pomaga przy organizowaniu pomocy humanitarnej, dzieląc się tym, co otrzymuje. Siostry starają się być jeszcze bardziej otwarte i do dyspozycji dla tych, którzy przychodzą porozmawiać, wypłakać się, czy prosić o modlitwę.
Tak jak potrafimy, według naszych indywidualnych talentów i zdolności staramy się wnosić pokój, pocieszać, uspokajać, czasem dzielić także łzy, a nade wszystko po prostu być z nimi w tych trudnych chwilach – informują siostry.
„W tych trudnych czasach przeżywamy wraz z parafianami wyjątkowe rekolekcje”
Wybuch wojny nie wpłynął w żaden sposób na zmianę posługi w parafii i domu opieki dla osób chorych. W kościele nieprzerwanie trwa całodzienna Adoracja Najświętszego Sakramentu. Co więcej, powstają nowe nieformalne wspólnoty modlitewne. Ludzie sami organizują nabożeństwa i nocne czuwania.
Solidarność i wzajemne wsparcie odczuwa się tutaj bardzo mocno i można powiedzieć, że w tych trudnych czasach przeżywamy wraz z parafianami wyjątkowe rekolekcje – mówi s. Katarzyna Gwóźdź.
PRZECZYTAJ TEŻ: S. Julia z Winnicy na Ukrainie: „Nie czuję buntu przeciw Panu Bogu. Przetrwamy to”
Siostry nieustannie modlą się o pokój oraz o łaskę nawrócenia dla tych, którzy zgotowali Ukraińcom taki los.
Wierzymy w to , co w 1937 roku napisał św. Maksymilian Maria Kolbe: „Teraz w Bolszewii zło panuje, ale przyjdzie taki czas, że na Kremlu zatkniemy sztandar Niepokalanej”– dodaje s. Katarzyna.
Marta Grzywacz/Stacja7
