Anna Salawa podzieliła się świadectwem swojej matczynej miłości, którą pomimo wszelkich przeciwności obdarzyła swojego syna Maciusia. Żył on krótko – niespełna dwa lata, a mimo to jego rodzina otoczyła go niesamowitą miłością.
Życie wokół choroby
Rodzina nie ukrywa, że odkąd Maciuś się urodził, ich życie kręciło się wokoło choroby syna. Wymagał on nieustannej opieki. Pani Anna mówiła, że pewnego dnia, pani w przychodni zapytała ją, czy nie żałuje, że wraz z mężem pozwolili mu się urodzić. Odpowiedziała bez wahania: „Nie żałuję”.
Powodów, dla których Pani Anna nie żałuje swojej decyzji jest kilka. Po pierwsze: Nie żałuję… bo Bóg wybrał właśnie to, co głupie w oczach świata, aby zawstydzić mędrców, wybrał to, co niemocne, aby mocnych poniżyć. Maciuś swoją cichą obecnością uczył nas, czym jest prawdziwa miłość. Uczył pokory, cierpliwości i radość – mówiła.
Lekcja prawdziwej miłości od Maciusia
Pani Anna doskonale wiedziała, że wraz z mężem podjęli wszelkie działania, by dać synowi możliwość leczenia. Jednak przyszedł moment, w którym nie było już sposobów, by dać dziecku zdrowe dzieciństwo i zdrowe życie. Później rodzice zapewnili Maciusiowi doskonałą opiekę paliatywną, która uśmierzała ból. A co najważniejsze… A kiedy nadszedł już ten najtrudniejszy moment, nasz Królewicz otoczony przez najbliższych bez cierpienia wziął swój ostatni oddech – powiedziała.
Ponadto Maciek dał swoim rodzicom prawdziwą lekcję miłości. Pokazał mamie, że u jej boku jest człowiek, na którym zawsze może polegać, który w życiowych bataliach, zawsze będzie walczył razem z nią. Lekcję miłości dostała także siostra Maciusia – trzyletnia córka Pani Anny. Do tej pory z ogromną troską obserwuje płaczące lub smutne dzieci. Dzięki tej sytuacji zrozumiała, czym jest Niebo. Wszystkim opowiada, że to miejsce, gdzie nie ma chorób i gdzie się nie cierpi. I że tam razem z aniołkami jest jej braciszek. Z dziecięcą ufnością modli się do niego w ważnych dla niej sprawach – o śnieg albo żeby nie miała już kataru i mogła pójść do przedszkola – opowiada Pani Anna.
Przeczytaj również
-
Kim była Helena Kmieć?
Przypominamy
-
Modlitwa wiernych na ślub
-
Ks. Michał Rapacz. “Niewygodny” kapłan, dla którego liczyła się tylko Prawda
-
Jak czytać psalmy? Wskazówki
-
Godność dziecka poczętego
-
Ks. Pawlukiewicz i „Pan Parkinson”. Z chorobą zmagał się w pokorze
-
Przewodniczący KEP: aborcja niesie zagrożenie dla całego społeczeństwa
-
Modlitewnik dla dzieci. Uwaga! Tego prezentu dziecko nie odłoży na półkę
-
Były rzecznik archidiecezji białostockiej ukarany. Jest komunikat kurii
-
Aborcja wraca do Sejmu
-
„Jesteśmy szczęśliwi, że Pan Bóg podarował nam Olę”
-
Ołtarze na Boże Ciało. Dlaczego są cztery?
-
Noworodek w oknie życia w Nowym Sączu. Chłopczyk miał kilka godzin
-
Krzysztof Ziemiec: Czy Jan Paweł II spotykał się z hejtem w czasie pontyfikatu?
-
Biblia przetłumaczona już na 743 języki. Z roku na rok jest ich coraz więcej
Świadectwo Pani Anny w całości można przeczytać tutaj, na Instagramie grupy Proelio>>>
Nadzieja na spotkanie z synkiem
Nie żałuję… bo choć cmentarz nie jest najlepszym miejscem do odwiedzania syna, to jednak mam takie miejsce, gdzie mogę pójść i po ludzku się wyżalić i popłakać…
Nie żałuję… bo mamy teraz jeszcze większą motywację, żeby być świętą rodziną, by w przyszłości spotkać się z naszym kochanym synkiem – mówiła.
kw/GrupaProelio/Stacja7
