Sytuacja zdrowotna Agnieszki dynamicznie się zmieniała. Właściwie wszystko działo się w przeciągu zaledwie tygodnia. Była w bardzo ciężkim stanie – lekarze postanowili wprowadzić ją w stan śpiączki farmakologicznej, miała gorączkę sięgającą nawet 42 stopni. Jej skóra powoli nabierała koloru pomarańczowego, a jej ciało było podłączone do skomplikowanej aparatury podtrzymującej parametry życiowe.
Jedyną szansą jest przeszczep
Kiedy lekarze widzieli, co dzieje się z Agnieszką, przekazali rodzinie tragiczne informacje. Ona umiera, jej wątroba jest już zupełnie zniszczona, nie pracuje. Jedyną szansą jest przeszczep.
Cała rodzina Agnieszki była w szoku – zachorowała nagle w wieku 27 lat. Miała pięcioletniego synka, mnóstwo planów, marzeń. Nic nie wskazywało na to, że cokolwiek złego może się z jej zdrowiem wydarzyć. Okazało się, że cierpiała ona na bardzo rzadką chorobę genetyczną – marskość wątroby. Kiedy jej skóra zaczęła przybierać żółty odcień, dowiedziała się, że cierpi na chorobę Wilsona.
Wyścig z czasem
Kiedy lekarz postawił diagnozę, rozpoczęła się prawdziwa walka z czasem, gdzie wygraną było życie Agnieszki. Jej wątroba powoli przestawała pracować… Gdy wątroba przestaje działać, chory umiera. Ja już w ogóle nie pamiętam tych kilku dni, gdy lekarze walczyli o znalezienie dla mnie nowej wątroby – mówi Agnieszka.
Agnieszka nie pamiętała kluczowych momentów przed operacją. Kiedy obudziła się po wybudzeniu ze śpiączki, nie miała świadomości gdzie się znajduje i co właściwie się wydarzyło. Jej przypadek był wyjątkowo trudny, więc lekarze przyznali, że Agnieszka właściwie zmartwychwstała. Wtedy też dowiedziała się, że swoje życie zawdzięcza Michałowi.
Przeczytaj również
-
Modlitewnik dla dzieci. Uwaga! Tego prezentu dziecko nie odłoży na półkę
-
Prezent na Komunię. Co kupić dziecku komunijnemu?
-
Jan Kobuszewski: To Bóg daje najważniejsze wsparcie
-
Kościół na terenie getta. Niezwykła historia kościoła Wszystkich Świętych w Warszawie
-
„Wybrali skromnego pracownika winnicy Pańskiej”. To były pierwsze słowa Benedykta XVI
-
„Nie było żadnej nadziei”. 81. rocznica Powstania w Getcie Warszawskim
-
Sprawdź, kiedy relikwie Ulmów będą w twojej diecezji [TERMINARZ]
-
To z Rosji zakłócano sygnał Radia Maryja. KRRiT wskazuje na celowe działania
-
TVN zapłacił karę za reportaż o Janie Pawle II. To ponad pół miliona złotych
-
Kim była Helena Kmieć?
Przypominamy
-
Modlitwa wiernych na ślub
-
Ks. Michał Rapacz. “Niewygodny” kapłan, dla którego liczyła się tylko Prawda
-
Jak czytać psalmy? Wskazówki
-
Ks. Pawlukiewicz i „Pan Parkinson”. Z chorobą zmagał się w pokorze
-
Przewodniczący KEP: aborcja niesie zagrożenie dla całego społeczeństwa
Jest w moich modlitwach
Michał był 22-latkiem pełnym życia i pasji. Zginął w wypadku na motorze. Dzięki zgodzie na pobranie organów, Agnieszka otrzymała jego wątrobę. Jestem niezwykle wdzięczna jego rodzinie, myślę o nim codziennie, jest w moich modlitwach – mówi Agnieszka.
Do domu wróciła po miesiącu. Jeszcze nie całkiem sprawna, bo z porażeniem nerwu strzałkowego. Przez 5 lat po przeszczepie raczej się oszczędzała – musiała nabierać sił. Nie pracowała, zajmowała się domem i dzieckiem, ale była zupełnie samodzielna.
Czas na realizację marzeń
Agnieszka żyje pełnią życia. Dużo podróżuje, chodzi po górach, marzy o podróżach. Pilnuje zażywania leków, kontrolnych wizyt, unika smażonych potraw, nie pije alkoholu. Druga wątroba służy jej już kilkanaście lat, Agnieszka ma świetne wyniki badań.
Gdy pyta lekarzy, ile z nią pożyje, to mówią, że pewnie krócej, niż zupełnie zdrowe osoby, ale cieszy się życiem i o tym nie myśli. Jedno jest pewne, niezależnie ile pożyję, będzie to zbyt krótko, by zrealizować wszystkie marzenia i plany – tłumaczy Agnieszka.
kw/Rmf.24/Stacja7
