Jutro niedziela
"Pamiętaj, abyś dzień święty święcił". Bądź gotowy! Przygotuj się do niedzielnych czytań
Należy wiedzieć
Piąta niedziela zwykła roku A. Czytania: · Izajasz 58,7-10 · Psalm 112, 4-8a.9 · Pierwszy list do Koryntian 2, 1-5 · Ewangelia Mateusza 5, 13-16
Tego dnia – jeśli nie przypada niedziela – Kościół wspomina świętą Apolonię. Inni święci dnia to Michał Febres Cordero, św. Maron, św. Sabin, św. Ansbert
Stan gry
Pierwsze czytanie pochodzi tym razem z Księgi proroka Izajasza. Fragment 58 rozdziału często słyszymy w zupełnie innym kontekście: u progu Wielkiego Postu, gdyż mówią, czym jest prawdziwy post. Mówi Izajasz: „Otóż w dzień waszego postu wy znajdujecie sobie zajęcie i uciskacie waszych robotników. Otóż pościcie wśród waśni i sporów. Nie pośćcie tak… Czy to jest post, jaki ja uznaję, dzień, w którym człowiek się umarwia? Czy zwieszanie głowy jak sitowie i użycie woru z popiołem za posłanie – czyż to nazwiesz postem i dniem miłym Panu?” W końcu Izajasz tłumaczy, jak powinein wyglądać prawdziwy post: „Czyż nie jest raczej postem, który ja wybieram: rozerwać kajdany zła, rozwiązać więzy niewoli, wypuścić na wolność uciśnionych i wszelkie jarzmo połamać…”
W tym dokładnie miejscu, właściwie w środku zdania mówiącego o sensie prawdziwego postu, rozpoczyna się treść pierwszego czytania: „dzielić swój chleb z głodnym, do domu wprowadzić biednych tułaczy…”. W wersji czytanej w kościołach zdanie wybrzmi inaczej: „Dziel swój chleb z głodnym”…
Dziel swój chleb z głodnym, wprowadź w dom biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz, przyodziej i nie odwrócić się od współziomków. Wtedy twoje światło wzejdzie jak zorza i szybko rozkwitnie twe zdrowie. Sprawiedliwość twoja poprzedzać cię będzie, chwała Pańska iść będzie za tobą. Wtedy zawołasz, a Pan odpowie, wezwiesz pomocy, a On [rzeknie]: Oto jestem! Jeśli u siebie usuniesz jarzmo, przestaniesz grozić palcem i mówić przewrotnie, jeśli podasz twój chleb zgłodniałemu i nakarmisz duszę przygnębioną, wówczas twe światło zabłyśnie w ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem.
(Iz 58,7-10)
Psalm. Nie sposób przetłumaczyć żadnego utworu literackiego w taki sposób, aby oddać w pełni zarówno treść, jak i formę, aby tłumaczenie było i wierne, i piękne. Stąd, tłumaczenie polskie nie oddaje tego, co w tym psalmie niezwykłe.
Jest to bowiem psalm alfabetyczny. Kolejne wersy, w oryginale, zaczynają się od kolejnej litery alfabetu hebrajskiego.
Psalm mówi o owocach, jakich doświadcza w życiu człowiek sprawiedliwy, ten, który jest oddany Bogu.
REFREN: Wschodzi w ciemnościach jak światło dla prawych
On wschodzi w ciemnościach jak światło dla prawych,
łagodny, miłosierny i sprawiedliwy.
Dobrze się wiedzie człowiekowi, który z litości pożycza,
i swymi sprawami zarządza uczciwie.
Sprawiedliwy nigdy się nie zachwieje
i pozostanie w wiecznej pamięci.
Nie przelęknie się złej nowiny,
jego mocne serce zaufało Panu.
Jego wierne serce lękać się nie będzie.
Rozdaje i obdarza ubogich;
jego sprawiedliwość będzie trwała zawsze,
wywyższona z chwałą będzie jego potęga.
(Ps 112,4-9)
Drugie czytanie to początek drugiego rozdziału Pierwszego listu św. Pawła do Koryntian. Podczas swojego pobytu w Koryncie, ważnym greckim mieście, Pawłowi udało się założyć wspólnotę chrześcijan. Jednak doszło w niej do sporów, zagrożona była jedność, stąd interwencja Pawła i znaczące słowa: „Czyż Chrystus jest podzielony?” Jego odpowiedzią jest wykład o mądrości Boga, której przeciwstawia mądrość tego świata. „Świat przez mądrość nei poznał Boga” – przestrzega Paweł i dodaje: „Przypatrzcie się, bracia, powołaniu waszemu! Według oceny ludzkiej niewielu tam mędrców, niewielu możnych, niewielu szlachetnie urodzonych”. To prawda, chrześcijanie z Koryntu należeli przede wszystkim do niższych wartsw społecznych. Ale pisze to nie po to, by ich poniżyć. Przeciwnie, „Bóg wybrał właśnie to, co głupie w oczach świata”. W końcu docieramy do wyznania, które stanowi treść Drugiego Czytania, kiedy Paweł mówi i o sobie, o swoim głoszeniu Ewangelii, tłumacząc, że nie ma tu niczego z mądrości tego świata.
Bracia, przyszedłszy do was, nie przybyłem, aby błyszcząc słowem i mądrością dawać wam świadectwo Boże. Postanowiłem bowiem, będąc wśród was, nie znać niczego więcej, jak tylko Jezusa Chrystusa, i to ukrzyżowanego. I stanąłem przed wami w słabości i w bojaźni, i z wielkim drżeniem. A mowa moja i moje głoszenie nauki nie miały nic z uwodzących przekonywaniem słów mądrości, lecz były ukazywaniem ducha i mocy, aby wiara wasza opierała się nie na mądrości ludzkiej, lecz na mocy Bożej.
(1 Kor 2,1-5)
Ewangelia. Piąta niedziela zwykła roku A oznacza, że kontynuujemy lekturę z Ewangelii wg św. Mateusza (rok A). Tym razem będzie to fragment piątego rozdziału, czyli początku Kazania na Górze. Tuż po Błogosławieństwach, Jezus zwraca się do tłumów mówiąc: „Wy jesteście solą ziemi, Wy jesteście światłem świata!” – a mówi to do ubogich, cierpiących, płaczących, przegranych, których przed chwilą nazwał „błogosławionymi”. Równie ważne, co wskazanie wielkiej godności, jest owo „jednak”.
Wy jesteście solą dla ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi. Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też światła i nie stawia pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciło wszystkim, którzy są w domu. Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie.
(Mt 5,13-16)
Translator
Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi – przekład interlinearny: Na nic nie ma siły. Innymi słowy, jeśli sól straci smak, nie może być posolona, na nic nie ma już siły.
Chmura słów
1. „Światło” – 6 (również „światłości”, „światłością”) –
2. „Będzie” – 5. Czas przyszły wskazuje na obietnicę. Bóg obiecuje, co „będzie”, jeśli człowiek spełni wymaganie, gdy będzie Go słuchał.
3. „Aby” – 4. Użyte w zdaniach celowych, przeważnie, znowu, w odniesieniu do przyszłości, w kontekście zachęty: „bądźcie”, aby coś się stało.
4. Sprawiedliwość
5. Mądrość
Linki
„Wy jesteście solą ziemi”
- Kpl 2,13: „Każdy dar należący do ofiary pokarmowej ma być posolony”
- Lb 18, 19: „To jest należność wiekuista, przymierze soli wobec Pana dla ciebie i potomstwa twego wraz z tobą”
- Mk 9,50: „Dobra jest sól; lecz jeśli sól smak swój utraci, czymże ją przyprawicie? Miejcie sól w sobie i zachowujcie pokój między sobą”
- Łk 14,34-35: „Dobra jest sól; lecz jeśli nwet sól smak swój utraci, to czymże ją przyprawić? Nie nadaje się ani dla ziemi, ani dla nawozu, precz się ją wyrzuca”
- Kol 4,6: „Mowa wasza, zawsze miła, niech będzie przyprawiona solą, tak byście widzieli, jak należy każdemu odpowiadać”
„Wy jesteście światłem świata”
- J 3, 21 „Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki zostały dokonane w Bogu”
- J 8, 12 „Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia”
Podziel się słowem
Dodaj swój komentarz
JUTRO NIEDZIELA
Temat (I czytanie + Ewangelia)
BYĆ ŚWIATŁEM
Ranking tematów
Wachlarz podejmowanej tematyki jest wąski. Zarówno komentatorzy w opracowaniach jak i kaznodzieje tłumaczą co znaczy być solą ziemi, być światłem świata.
Temat
Wy jesteście solą ziemi, wy jesteście światłem świata – mówi Jezus w Ewangelii. Dobrane do tego fragmentu czytanie ze Starego Testamentu mówi – ustami Izajasza – „…wówczas Twe światło zabłyśnie w ciemnościach, a twoja ciemność stanie się południem”. Tematem wspólnymjest zatem światło. Światło nie rozumiane jako źródło, jako Bóg, ale jako jego odbicie, człowiek.
Tematy czytelników
Dodaj swój komentarz
