Nasze projekty

W Janie Pawle II Pan nawiedził swój lud!

W świętym Janie Pawle II Pan nawiedził swój lud! - mówił dziś podczas porannej Mszy św. papież Franciszek. Eucharystię sprawował przy grobie Papieża-Polaka w bazylice Watykańskiej, na koniec wybrzmiała po polsku "Barka".

Reklama

Msza św. sprawowana była w języku włoskim, z formularza liturgicznego na wspomnienie św. Jana Pawła II.

W homilii Franciszek zaznaczył, iż możemy powiedzieć, że przed stu laty Pan lud swój umiłował, ponieważ nawiedził swój lud.

W św. Janie Pawle II Pan nawiedził swój lud. Posłał człowieka, przygotował go, uczynił biskupem, który potem prowadził Jego Kościół. Pamiętając o św. Janie Pawle II pamiętajmy o tych słowach: Pan kocha swój lud.

Reklama

mówił Franciszek.

 

Reklama

Wymienił następnie trzy rysy bycia dobrym pasterzem, jakie ujawniły się w Janie Pawle II. To modlitwa, bliskość i umiłowanie sprawiedliwości.

Święty Jan Paweł II był człowiekiem Bożym, ponieważ się modlił, i to modlił się wiele. Jako to możliwe, że człowiek, który miał tak wiele do zrobienia, tak wiele pracy, by prowadzić Kościół tak wiele czasu poświęcał na modlitwę? On dobrze wiedział, że pierwszym zadaniem biskupa jest modlitwa. Nie powiedział tego dopiero Sobór Watykański II, ale już św. Piotr, który gdy ustanawiano diakonów powiedział: a zadaniem nas biskupów jest modlitwa i głoszenie Słowa. Pierwszym zadaniem biskupa jest modlitwa, a on to wiedział i czynił. I nauczył nas, że kiedy biskup przeprowadza wieczorem rachunek sumienia, musi zadać sobie pytanie: ile godzin się dzisiaj modliłem? Człowiek modlitwy”

Zdaniem Franciszka drugim rysem Jana Pawła II była bliskość.

Reklama

To był człowiek bliskości. Nie był człowiekiem oderwanym od ludu, wręcz przeciwnie, poszedł w poszukiwaniu ludzi i objechał cały świat, stają się bliskim. A bliskość jest jedną z cech Boga wobec swojego ludu. Pamiętajmy, że Pan mówi do ludu Izraela: «któryż naród wielki ma bogów tak bliskich, jak Pan, Bóg nasz, ilekroć Go wzywamy?» (Pwt 4,7). Bliskość Boga z ludźmi, którzy następnie staje się ścisła w Jezusie, staje się silna w Jezusie. Pasterz jest blisko ludu, w przeciwnym razie nie jest pasterzem, jest hierarchą, jest administratorem, może i dobrym, ale nie jest pasterzem. Konieczna jest bliskość ludu. I św. Jan Paweł II dał nam przykład tej bliskości: blisko wielkich i małych, bliskich i dalekich, był zawsze był blisko, stawał się bliskim” 

Trzeci rys dobrego pasterza to umiłowanie sprawiedliwości, które uwidoczniło się w życiu papieża-Polaka.

To był człowiek, który pragnął sprawiedliwości, sprawiedliwości społecznej, sprawiedliwości dla narodów, sprawiedliwości, która odrzuca drogi wojny. Ale sprawiedliwość w pełni! Dlatego św. Jan Paweł II był człowiekiem miłosierdzia, ponieważ sprawiedliwość i miłosierdzie idą razem, nie można ich rozróżnić, idą ze sobą razem: sprawiedliwość jest sprawiedliwością, miłosierdzie jest miłosierdziem, ale jedno bez drugiego nie istnieje. A mówiąc o człowieku sprawiedliwości i miłosierdzia, pomyślmy o tym, jak wiele święty Jan Paweł II uczynił, aby ludzie zrozumieli Boże miłosierdzie. Pomyślmy jak wiele uczynił, aby ludzie zrozumieli Boże miłosierdzie, Jak bardzo rozwinął pobożność św. Faustyny, której wspomnienie liturgiczne jest dzisiaj obchodzone w całym Kościele. Odczuwał, że Boża sprawiedliwość miała oblicze miłosierdzia, tę postawę miłosierdzia. Ten dar nam pozostawił: sprawiedliwość miłosierna i miłosierdzie sprawiedliwe. I to jest dar, który nam zostawił: sprawiedliwość – miłosierdzie i sprawiedliwość – miłosierdzie

– zauważył Franciszek.

Zakończył wezwaniem do modlitwy:

Módlmy się dzisiaj, aby wyjednał nam wszystkim, a zwłaszcza pasterzom Kościoła, ale także wszystkim łaskę modlitwy, bliskości oraz łaskę sprawiedliwości miłosiernej i sprawiedliwego miłosierdzia

Eucharystię koncelebrowali z papieżem między innymi archiprezbiter bazyliki watykańskiej, kard. Angelo Comastri, papieski jałmużnik kard. Konrad Krajewski, były papieski ceremoniarz abp Piero Marini, szef Sekcji Trzeciej Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej, aby Jan Romeo Pawłowski, szef Sekcji Polskiej i Słowiańskiej Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej, ks. prał. Paweł Ptasznik wraz z ks. prał. Sławomirem Nasiorowskim a także inni kapłani polscy pracujący w Watykanie. Ponadto obecny był także Ambasador RP przy Stolicy Apostolskiej, Janusz Kotański.

Śpiewy wykonała schola polskich zakonnic pracujących w Watykanie, na koniec śpiewając po polsku „Barkę”.

ad, KAI/Stacja7

Reklama

Dołącz do naszych darczyńców. Wesprzyj nas!

Najciekawsze artykuły

co tydzień w Twojej skrzynce mailowej

Raz w tygodniu otrzymasz przegląd najważniejszych artykułów ze Stacji7

SKLEP DOBROCI

Reklama

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ

PRZECZYTAJ RÓWNIEŻ
WIARA I MODLITWA
Wspieraj nas - złóż darowiznę