Droga Krzyżowa z Piusem XII w intencji Kościoła i wspólnoty wiernych przygotowana w oparciu o teksty z encykliki “O Mistycznym Ciele Jezusa Chrystusa i o naszym w nim zjednoczeniu z Chrystusem”, wydanej w 1943 r.

---

Modlitwa wprowadzająca Piusa XII do Ducha Świętego

---

Przyjdź, Duchu Święty i uczyń moje ciało Swoją świątynią. Przyjdź i pozostań ze mną na zawsze. Udziel mi głębokiej miłości do Najświętszego Serca Jezusowego, abym Je ukochał z całego serca, z całej duszy, ze wszystkich myśli i sił moich. Oddaję Ci wszystkie władze mej duszy i mego ciała. Panuj nad mymi namiętnościami, uczuciami i poruszeniami. Przyjmij mój rozum i moją wolę, moją pamięć i wyobraźnię. Duchu Święty, udziel mi obfitości Twej skutecznej łaski. Obdarz mnie pełnią cnót. Pomnażaj moją wiarę, umacniaj mą nadzieję, rozpalaj moją miłość. Udziel mi Twych siedmiu darów, owoców i błogosławieństw. Pozwól mi być Twoją świątynią i mieszkaniem całej Trójcy Przenajświętszej.

Amen

---

Stacja pierwsza

Jezus na śmierć skazany

---

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste i błogosławimy Tobie, żeś przez krzyż i mękę swoją świat odkupić raczył

Gdzie obfitowało przestępstwo, łaska więcej obfitowała

Po nieszczęśliwym upadku Adama cała ludzkość, skażona grzechem dziedzicznym, straciła uczestnictwo w Boskiej naturze (2 Piotr 1, 4) i tak wszyscy staliśmy się dziećmi gniewu. (Efez 2, 3). Ale najmiłosierniejszy Bóg „tak umiłował świat, że Syna Swego jednorodzonego dał” (Jan 3, 16) a Słowo Ojca Przedwiecznego, tą Samą Boską miłością powodowane, przybrało sobie z pokolenia Adamowego ludzką naturę, i to niewinną, bez żadnej skazy i plamy, aby z nowego niebieskiego Adama łaska Ducha św. spływała na wszystkie dzieci pierwszego rodzica.

Jezus Chrystus, na krzyżu wiszący, nie tylko przejednał obrażoną sprawiedliwość Ojca Przedwiecznego, lecz nam, spokrewnionym z Nim, wysłużył niezmierzony zasób łask.

Duchu Święty, otwórz nas na działanie łaski, abyśmy byli wierni Kościołowi

– Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste zmiłuj się nad nami

---

Stacja druga

Jezus bierze krzyż na swoje ramiona

---

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste….

Chrystus jest Twórcą Kościoła

Chrystus Pan dokonał dzieła swego na drzewie krzyża, o tym świadczą nieprzerwanym szeregiem pisma Ojców św. Wyznają oni, że Kościół narodził się na krzyżu z Boku Zbawiciela na kształt nowej Ewy, matki wszystkich żyjących (Rodz. 3, 20).

Duchu Święty, dodaj nam męstwa, byśmy umieli zawsze trwać w Kościele, także w godzinach próby i byli mocnymi świadkami wiary

– Któryś za nas cierpiał rany….

---

Stacja trzecia

Pierwszy upadek Pana Jezusa pod krzyżem

---

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste…

Odkupieni wszyscy nawzajem

Jak bowiem Słowo Boże chcąc przez cierpienia i mękę swoją odkupić ludzi, posłużyło się naturą naszą, w ten sam niemal sposób w ciągu toczących się wieków używa swego Kościoła, aby dzieło zaczęte przetrwało na wieki.

Duchu Święty, dodaj nam pobożności, abyśmy ubogacali Kościół gorliwą wiarą a w chwilach upadku nie tracili nadziei na odkupienie naszych win

– Któryś za nas cierpiał rany…

---

Stacja czwarta

Jezus spotyka swoją Matkę

---

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste…

Boża Rodzicielka w imieniu całej natury ludzkiej

Ona to, wolna od osobistej i dziedzicznej skazy grzechowej, najściślej zawsze z Synem swoim złączona, ofiarowała Go na Golgocie Ojcu Niebieskiemu wraz z ofiarą praw matki i macierzyńskiej miłości, jakby nowa Ewa, za wszystkie dzieci Adama, oszpecone nieszczęsnym jego upadkiem.

Duchu Święty, daj nam światło wiary, byśmy na wzór Matki Bożej, umieli trwać blisko Chrystusa

– Któryś za nas cierpiał rany…

---

Stacja piąta

Szymon Cyrenejczyk pomaga nieść krzyż Jezusowi

---

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste…

Najmniejszy czyn w Duchu Świętym

Najbardziej Boskie źródło to nie tylko upodobanie Ojca Przedwiecznego i usilna wola naszego Założyciela, ale także to wewnętrzne działanie i natchnienie Ducha Św., działające na serca i umysły nasze. Jeżeli bowiem nawet najmniejszy czyn, tyczący się zbawienia, nie może istnieć jak tylko w Duchu Św., to w jaki sposób mogą te niezliczone istoty z jakich bądź narodów i pokoleń dążyć do Chwały Boga w Trójcy jedynego wspólnym wysiłkiem bez pomocy Tego, Który z Ojca i Syna pochodzi przez odwieczną miłość?

Duchu Święty, dodawaj nam męstwa, byśmy swoimi czynami ubogacali i wspierali Chrystusowy Kościół

– Któryś za nas cierpiał rany…

---

Stacja szósta

Weronika ociera twarz Jezusowi

---

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste…

Podobni do obrazu Syna

Jeżeli zaś Słowo „wyniszczyło samego siebie, przyjmując postać sługi” (Filip 2, 7), uczyniło to także dlatego, aby braci swoich pod względem ciała Boskiej natury czynić uczestnikami (2 P 1, 4), już to podczas tej ziemskiej pielgrzymki przez łaskę uświęcającą, już to w niebieskiej ojczyźnie przez osiągnięcie wiecznej szczęśliwości. Dlatego bowiem Syn Jednorodzonego Ojca Niebieskiego chciał zostać „Synem Człowieczym”, abyśmy stali się podobnymi obrazowi Syna Bożego (Rzym 8, 29) i odnowili się według obrazu Tego, który nas stworzył.

Duchu Święty, prosimy o dar mądrości, abyśmy patrzyli na świat oczami Chrystusa i stawali się do coraz bardziej do Niego podobni

– Któryś za nas cierpiał rany…

---

Stacja siódma

Jezus upada po raz drugi

---

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste…

Lekarstwo, które podnosi na duchu

W Sakramencie Pokuty podaje się zbawienne lekarstwo, nie tylko zabezpieczające zbawienie [tym, którzy grzechy wyznają], ale oddalające także od reszty członków mistycznego Ciała niebezpieczeństwo zarażenia się, a nawet dające pobudkę i zachętę do cnoty oraz dobry przykład życia…

Duchu Święty, dodaj nam skruchy, byśmy umieli często czerpać z bogactwa Sakramentów

– Któryś za nas cierpiał rany…

---

Stacja ósma

Jezus spotyka płaczące niewiasty

---

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste…

Krocząc za Jezusem

Chrystus Pan chce mieć nie tylko wszystkich członków upodobnionych do Siebie, ale tak samo i całe Ciało Kościoła. Dzieje się to niewątpliwie wtedy, gdy Kościół, krocząc śladami Założyciela swego, naucza, rządzi i składa Najświętszą Ofiarę. A jeśli i rady ewangeliczne w życie swe wciela, wtedy i posłuszeństwo i ubóstwo i dziewictwo Odkupiciela swego na sobie wyraża.

Duchu Święty, dodaj nam bojaźni, abyśmy świadomi swoich lęków i trosk, nie przestawali pragnąć spotkania z Chrystusem

– Któryś za nas cierpiał rany…

---

Stacja dziewiąta

Jezus upada po raz trzeci

---

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste…

Zbawiciel nasz, który niewidzialnie rządzi osobiście Kościołem św., chce być wspierany w wykonaniu dzieła Odkupienia…

Zbawienie wielu ludzi zależy od modlitw, od dobrowolnych umartwień członków Mistycznego Ciała Jezusa Chrystusa, gdy je w tej intencji spełniają, i od współpracy pasterzy i wiernych, a zwłaszcza rodzin, które powinny ją świadczyć stale Boskiemu Zbawcy naszemu w ścisłym z Nim zjednoczeniu.

Duchu Święty, dodaj nam pobożności i spraw byśmy nigdy nie ustawali w modlitwie, nie bali się przyjmować cierpień i umartwień  

– Któryś za nas cierpiał rany…

---

Stacja dziesiąta

Jezus z szat obnażony

---

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste…

Miłość ponad wszystko

…idźmy śladem naszego Króla, rozdającego pokój. On nas nauczył miłować nie tylko tych, co należą do innego narodu lub innego plemienia (Łk 10, 33 – 37), ale miłować nawet naszych wrogów (Łk 6, 27 – 35). My, porwani najmilszymi słowy Apostoła narodów, z głębi serca śpiewajmy o tym, jaką jest długość i szerokość; wysokość i głębokość miłości Chrystusowej (Ef 3, 18). A tej miłości nie potrafi w nas zniszczyć ani różnica narodowości lub obyczajów, ani nie zmniejszą jej nieprzejrzane nurty oceanu, ani wreszcie wojny, ze słusznej czy niesłusznej przyczyny wszczęte, rozluźnić jej nie potrafią.

Duchu Święty, dodaj nam męstwa, abyśmy umieli bronić godności ludzi Kościoła i stawali się apostołami pokoju

– Któryś za nas cierpiał rany…

---

Stacja jedenasta

Jezus przybity do krzyża

---

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste…

Odkupienie

Boski Odkupiciel rozpoczął budowę mistycznej świątyni Kościoła wtedy, gdy naukę swoją i przykazania głosił ludziom, wtedy zaś jej dokonał, gdy uwielbiony zawisł na krzyżu.

Jezus Chrystus, na krzyżu wiszący, nie tylko przejednał obrażoną sprawiedliwość Ojca Przedwiecznego, lecz nam, spokrewnionym z Nim, wysłużył niezmierzony zasób łask. Mógł On wprawdzie te skarby Sam bezpośrednio rozdzielić pomiędzy cały rodzaj ludzki, wolał jednak to urzeczywistnić przez widzialny Kościół, który przez ludzi miał się tak rozróść, aby z jego pomocą przy rozdawnictwie Boskich owoców Odkupienia wszyscy nawzajem mogli się niejako wspomagać.

Duchu Święty, udziel nam łaski skruchy, byśmy umieli przyjąć szczerą pokutę za grzechy i z czystym sercem służyli Kościołowi i światu

–  Któryś za nas cierpiał rany…

---

Stacja dwunasta

Jezus umiera na krzyżu

---

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste…

Aż do końca

„Umiłowawszy swoich, do końca ich umiłował” (J 13, 1). Tylko przez krew nabył On sobie Kościół na własność (Dz 20, 28). Tymi więc krwawymi śladami Króla naszego idziemy chętnie, jak tego żąda nasze zbawienie, które trzeba sobie zabezpieczyć. „Jeśli bowiem zostaliśmy wszczepieni w podobieństwo śmierci Jego i to w zmartwychwstaniu będziemy” (Rzym 6, 5), „jeśliśmy wespół umarli, wespół też żyć będziemy” (2 Tym. 2, 11). Tego też żąda i miłość Kościoła i prawdziwa a czynna miłość tych dusz, które Kościół Chrystusowi rodzi.

Duchu Święty, który oświecasz serca i umysły nasze, dodaj nam odwagi i ochoty, byśmy umieli kochać aż do końca

– Któryś za nas cierpiał rany…

---

Stacja trzynasta

Jezus zdjęty z krzyża i powierzony Matce

---

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste…

Królowa Matka

Ona wreszcie, niezmierne boleści swoje mężnym i pełnym ufności sercem znosząc, słuszniej, niż wszyscy inni wierni chrześcijanie, jako prawdziwa Królowa Męczenników „dopełniła, czego brak było cierpieniom Chrystusowym… za Ciało Jego, którym jest Kościół” (Kol 1, 24) i Mistyczne Ciało Chrystusa, zrodzone z otwartego Serca Zbawiciela, objęła tą samą macierzyńską opieką i gorącą miłością, jaką Dziecię Jezus karmiące się w żłobku mlekiem, otoczyła i wyżywiła.

Duchu Święty, pomóż, abyśmy byli wierni i oddani Kościołowi tak, jak Maryja Bogu

– Któryś za nas cierpiał rany…

I Ty któraś współcierpiała…

---

Stacja czternasta

Jezus zdjęty z krzyża i złożony do grobu

---

– Kłaniamy Ci się Panie Jezu Chryste…

Skarbiec łask

Przez zwycięstwo bowiem krzyża, jak uczy Anielski powszechny Doktor Kościoła, wysłużył sobie panowanie i moc nad narodami”, przezeń pomnożył do bezgranicznej wielkości ów skarbiec łask, których bezustannie, królując w chwale niebieskiej, udziela pielgrzymującym po tej ziemi członkom swoim.

Duchu Święty, niech to nabożeństwo Drogi Krzyżowej, otworzy nasze serca na działanie łaski, byśmy sami stali się skarbcem, z którego inni będą mogli czerpać dobro i miłość

– Któryś za nas cierpiał rany…