Dlaczego tak bardzo zależy nam na wolności? Jaką wolność można znaleźć w Kościele? Czy to ona pociągnie do wiary ludzi młodych? Zapytaliśmy o to bp. Marka Solarczyka, biskupa radomskiego, przewodniczącego Rady ds. Duszpasterstwa Młodzieży w KEP.
Otylia Sałek: Jak młodzi dzisiaj rozumieją wolność?
Bp Marek Solarczyk: W doświadczeniu wolności, człowiek zasadniczo akcentuje możliwość wyboru według przyjętych przez siebie norm i zasad. One oczywiście mają fundamentalne znaczenie w naszych decyzjach, ale żeby potwierdzały ludzką odpowiedzialność za siebie i innych, wymagają poznania tego, co jest dobre. Wybór tego, co dobre, objawia wielkość wolności, jaką Bóg ofiarował człowiekowi i której uczy człowieka np. poprzez Swoje dzieła i przykazania.
Młodzi nie różnią się od innych, szczególnie dorosłych ludzi w rozumieniu wolności. Natomiast stają wobec szczególnego wyzwania, aby nauczyć się połączyć gotowość do odważnych decyzji z wrażliwością na to, co jest prawdziwie jest dobre, a nie tylko przyjemne.
A dlaczego właśnie o wolność tak bardzo chcemy zabiegać?
Przeczytaj również
-
Dalsze losy bohaterów „The Chosen”. Szymon Piotr
-
Kiedy wspólnota zamienia się w sektę
-
Papież: młodzi potrzebują ewangelizacji przez edukację
-
Imię na bierzmowanie. Jak je wybrać?
-
Jedna z najstarszych książek na świecie trafiła na sprzedaż. Zawiera Księgę Jonasza i list św. Piotra
-
Litania loretańska z nowymi wezwaniami
-
11 nowych księży wyświęcono w bazylice watykańskiej
-
Tysiąc młodych obejrzało wyjątkowy musical o Janie Pawle II. Na scenie pojawili się znani artyści
-
Powołania 2.0
-
Narkotyki – duży, cichy problem wśród młodzieży. „Zaczynają w wieku 15-16 lat”
-
Modlitewnik dla dzieci. Uwaga! Tego prezentu dziecko nie odłoży na półkę
-
Apostołowie w „The Chosen” kontra fakty biblijne
-
Prezent na Komunię. Co kupić dziecku komunijnemu?
-
Pójdź za mną drogą miłości! Wzruszający film powołaniowy kleryków WSD w Rzeszowie
-
Kościół na terenie getta. Niezwykła historia kościoła Wszystkich Świętych w Warszawie
W wolności wyraża się z wielką mocą godność człowieka, najpełniej objawia się ona poprzez miłość, a ofiarowane innym dobro potwierdza naszą dojrzałość i odpowiedzialność. Bez względu na różnorodność ludzkich doświadczeń, w głębi duszy chcemy spotkać ludzi, którzy uszanują to co jest naszym dobrem, a my najpełniej wyrażamy się poprzez ofiarowane innym dzieła miłości.
W takim razie – jaką wolność mogą znaleźć młodzi w Kościele?
Najlepiej byłoby, aby wspólnota Kościoła potrafiła prowadzić każdego do takiego przeżywania tajemnicy Boga, aby człowiek uwierzył, że Bóg ogarnia nas Swoją miłością, chce naszego dobra oraz uczy nas i wspiera w wybieraniu tego, co dobre. Jedną z najbardziej przemawiających ewangelicznych historii jest spotkanie młodego człowieka z Chrystusem, które zaczyna się od pytania: „Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?” (Mk 10, 17). Obyśmy potrafili pomóc młodym przeżyć takie spotkanie z Bogiem, ukształtowali w nich zaufanie do Boga i wspierali w oddanym życiu z Bogiem.
A czy wolność powinna rodzić także „dowolność” np. w sprawowaniu Liturgii lub prowadzeniu wspólnoty w parafii – gdzie są granice tej wolności, która mogłaby zaciekawić ludzi młodych?
Wolność ma czerpać swą siłę z prawdy o tym, co dobre, a więc z Boga. Wartość liturgii nie płynie z intrygujących form, ale z duchowej mocy, jaką Bóg objawia dzięki mocy Swojego Ducha. Podobnie jest z różnymi formami duszpasterskich działań. Oczywiście mogą one, czy wręcz powinny posługiwać się przemawiającymi do człowieka formami, ale ich skuteczność duchowa wypływa z łaski Boga, a nie pomysłowości człowieka. Nie można przekraczać granicy, którą jest liczenie na sukces tylko ludzkich inicjatyw, a nie wierność Bogu i troska o przyjęcie Jego łaski.
Wiele osób uważa, że wiara narzuca człowiekowi głównie ograniczenia. Wiemy jednak, że Chrystus dał nam prawdziwą wolność. Na ile ta wolność, jaką daje wiara i bycie w relacji z Bogiem, w Kościele może być atrakcyjna i pociągająca?
Jestem przekonany, że nie tyle ma być ona atrakcyjna, ale potwierdzająca, że Bóg nie odbiera wartości naszemu życiu, ale pomaga je bezpiecznie i owocnie kształtować. Oczywiście, jednym z największych wyzwań jest ukształtowanie takiej wrażliwości wiary, że nie tyle będziemy szukać motywacji do wypełnienia narzuconych przez Boga zasad, ale doświadczając Bożej dobroci, sami będziemy chcieli ją pielęgnować i obdarzać nią innych. Przykazanie miłości nie zmusza do bycia dobrym, ale pomaga przyjąć i ofiarować innym dobroć Boga.
