W rozmowie z Marcinem Fijołkiem ks. Marcin Kowalski zwrócił uwagę, że zbliża się ostatnia niedziela okresu zwykłego. Mamy ostatnią szansę na spojrzenie w tradycji liturgicznej na okres zwykły, który ze wszech miar nie jest taki zwykły, bo chodzi o nasze zwykłe, codzienne przebywanie z Bogiem w Jego Słowie – powiedział.
Choroba, która wyklucza
Wskazał, że ta niedziela ma „mocne słowo”, bo Liturgia Słowa w całości mówi o uzdrowieniu. Od pierwszego czytania przewija się temat trądu. Wspólnota Izraela boi się chorób, ponieważ nie tylko są one zagrożeniem dla życia, ale i dla wspólnoty. Chorym przyglądali się kapłani, którzy pełnili służbę w świątyni – mieli oni też wiedzę medyczną. Decydowali oni o tym, że ludzie trędowaci byli odsuwani poza wspólnotę, byli traktowani jak osoby, które opuścił Bóg – wytłumaczył
Ks. Marcin Kowalski wyjaśnił, że chorobę starożytni traktowali jak siłę osobową, dopatrywali się we wszystkim osobowych bytów – dobrych czy złych. W starożytnym Izraelu to Bóg jest panem życia i śmierci, a ze względu na słabość, kruchość życia i nas dotykają nasze choroby Izraelici taki lek mieli na trąd – odsunięcie chorej osoby poza obóz, w którym mieszkał Bóg, ponieważ chorobę uznawano za zło – powiedział.
Dotyk za dotyk
Jak zauważa biblista, zupełnie inną postawę pokazuje Jezus, który „zbliża się do chorego na trąd, idzie do grzeszników, dotyka chorych”. Nowy Testament przezwycięża bariery marginalizacji, oddalenia. Ewangelia Marka pokazuje Boga wobec ludzkiej choroby, wobec wykluczenia, w sytuacji która znacznie przewyższa to, co widzimy w Starym Testamencie. Bóg w Nowym Testamencie sam wychodzi do chorych – wyjaśnił ks. Kowalski. Zwrócił też uwagę, że tak jak w starym Testamencie ołtarz przyciągał zło i trzeba było go dlatego nieustannie oczyszczać, tak „Jezus, można powiedzieć “chodzący ołtarz”, świątynia Boża, sam wychodzi do chorych, nie potrzebuje żadnych oczyszczeń”:
Widzimy Jezusa, przed którym klęka człowiek złamany cierpieniem i błaga go o uzdrowienie. On go nie tylko słucha i nie oddala się od niego – do czego zobowiązywało Go prawo – ale dotyka go. Można powiedzieć, że Jezus oddaje dotyk za dotyk. W Starym Testamencie bowiem chorobę, zarazę, plagę nazywano właśnie dotykiem. Jezus dotyka chorego dotykiem Bożym, dotykiem uzdrowienia. To bardzo piękny obraz Boga, który nie brzydzi się naszą nieczystością i złamaniem, jakie powoduje grzech, ale dotyka nas dając nam w zamian za nie swoją pełnię życia.
Przeczytaj również
Bp Bryl wyświęci siedmiu nowych księży. „Podjęcie drogi powołania nie jest łatwym doświadczeniem”
Litania loretańska z nowymi wezwaniami
Jutro Niedziela – IV Wielkanocna B
Jutro Niedziela – III Wielkanocna B
Abp Wojda apeluje: niech niedziela będzie dniem modlitwy w obronie życia poczętego
W kaplicy sejmowej 40-godzinne nabożeństwo z modlitwą o ochronę życia
Narodowe Czytanie Pisma Świętego już w niedzielę. To rozpocznie Tydzień Biblijny
Akty: wiary, nadziei, miłości i żalu. Warto się nimi modlić!
Jutro Niedziela – II Wielkanocna B
Papież: rządy państw muszą zapewnić wszystkim kobietom poszanowanie godności
Czy w piątek po Wielkanocy obowiązuje post?
Niedziela Zmartwychwstania Pańskiego
Niech w święto radosne paschalnej ofiary… Co warto wiedzieć o sekwencji wielkanocnej?
Co się działo z Jezusem między śmiercią a Zmartwychwstaniem?
Wigilia Paschalna. Analiza najbogatszej Liturgii Słowa
Ks. Marcin wskazał także na fakt, że po uzdrowieniu człowiek chory staje się świadkiem – z osoby odsuniętej poza margines staje się znów członkiem społeczności świętych, a na końcu ewangelii widzimy Jezusa, który niejako zamienia się z nim na miejsca, bo sam musi się ukrywać.
Duchowy sześciopak i wrażliwość na innych
Zapytany o wielkopostne postanowienia ks. Marcin Kowalski przyznał, że nie chodzi o to, by były one jak najbardziej ascetyczne. Pierwszym, oczywiście świetnym postanowieniem jest sięgnąć po Słowo, np. czytać rozdział po rozdziale ewangelię Marka, która się pojawia w tym roku w liturgii – zaproponował.
Równocześnie, jak zauważył, Jezus uczy, że niektóre duchy można wypędzić tylko modlitwą i postem, więc asceza chrześcijańska ma swój sens. Ona nie tylko buduje w nas taki kaloryfer duchowy, można by powiedzieć duchowy sześciopak, ale ma służyć temu, by stworzyło się w nas więcej przestrzeni dla Pana Boga i na czynienie dobra. Często bowiem przeszkadzają nam w tym nasze słabości, nasze wady i poprzez posty można je ujarzmić. Poprzez post i jałmużnę można leczyć swoją chciwość, swoje skupienie na sobie. Tak, jak Jezus, który zwraca uwagę na drugiego człowieka, tak w wielkim poście mamy myśleć nie tylko o sobie, ale i o innych, ma to być czas – wyjaśnił.
Całej rozmowy można posłuchać tutaj:
os, siodma9.pl/Stacja7
