Archidiecezja Warszawska ogłosiła, że zamierza rozpocząć proces beatyfikacyjny siostry Wandy Boniszewskiej, zakonnicy, stygmatyczki i mistyczki chrześcijańskiej. Uroczysta sesja trybunału beatyfikacyjnego ma się rozpocząć 9 listopada.
Na te sesji ma zostać skonstruowany trybunał. Wtedy też metropolita wyznaczy swojego delegata, promotora sprawiedliwości i notariusza. Ta trójka będzie stanowić jego trzyosobowy skład.
Ze strony wnoszącej, czyli Sióstr od Aniołów, wystąpi postulator. Dalej trybunał zacznie tajną część procesu, czyli przesłuchanie świadków, powołanie dwóch ekspertów-teologów, którzy będą analizować pisma i dokumenty. W pracach będzie uczestniczyć też komisja historyczna, która zajmie się napisaniem krytycznego życiorysu Wandy. Po przesłuchaniu świadków i zebraniu wszystkich dokumentów te zostaną wysłane do Watykanu, gdzie rozpocznie się drugi etap procesu.
Najbardziej fascynujące jest to, że ona całe swoje cierpienie ofiarowuje za innych. Przeżywa swoje życie w ukryciu, jest mało znana, ale jej historia przyciąga uwagę. Co jednak ważne, Wanda nie skupia jej na sobie, ale odsyła do Chrystusa – mówi w wywiadzie ze Stacją7.pl ks. dr Michał Siennicki SAC – postulator procesu.
W wieku 16 lat zgłosiła się do zakonu
Siostra Wanda Boniszewska urodziła się 2 czerwca 1907 roku w Kamionce koło Nowogródka. W wieku szesnastu lat zgłosiła się do Zgromadzenia Sióstr od Aniołów w Wilnie, do którego została przyjęta 2 lutego 1926 roku. Nowicjat rozpoczęła tego samego roku, 2 sierpnia. Otrzymała imię zakonne: Maria Wacława.
Po roku nowicjatu 2 sierpnia 1927 roku, s. Wanda złożyła pierwszą profesję i zamieszkała w Wilnie. Po pierwszych ślubach Jezus Chrystus określił jej misję: „Chcę, byś cierpiała dla mnie, wybrałem cię dla wynagrodzenia zniewag, których doznaję od dusz mi poświęconych…”. Usłyszała od Jezusa również to, że jest odrzucany i niezrozumiany przez swoich najbliższych – kapłanów i siostry zakonne. Chrystus chciał, żeby ona przez osobiste niezrozumienie i odrzucenie, wynagradzała Jego Sercu boleść, którą przeżywa. Od tamtej chwili modlitwa i ofiara w intencji kapłanów, osób konsekrowanych i poleconych jej wstawiennictwu, stała się jej zadaniem, które s. Wanda wypełniała do końca swojego życia.
Przeczytaj również
-
Ks. Michał Rapacz. “Niewygodny” kapłan, dla którego liczyła się tylko Prawda
-
Będzie beatyfikacja sióstr katarzynek zamordowanych przez żołnierzy radzieckich
-
Kiedy beatyfikacja ks. Franciszka Blachnickiego? „Spokojnie czekamy, aż śledztwo się zakończy”
-
Krewny rodziny Ulmów: bez ich beatyfikacji byłoby nam bardzo trudno dotrzeć z informacjami w świat
-
To ona zostanie pierwszą nową świętą w 2024 roku. Poznajcie „Mamę Antulę”
-
Niepełnosprawność nie była dla niej przeszkodą. Matka Czacka i jej praca dla niewidomych
-
133 Msze w intencji kanonizacji królowej Izabeli I. Skąd to poruszenie ponad 500 lat po jej śmierci?
-
Będzie proces beatyfikacyjny sługi Bożego ks. Jana Marszałka. To „człowiek mądrej wierności”
-
Coraz bliżej beatyfikacji ks. Streicha. Zginął podczas odprawiania Mszy św.
-
Beatyfikacja kard. Pironio odbędzie się jeszcze w tym roku. Ogłoszono datę
-
Współpracownik Jana Pawła II będzie błogosławionym? Uznano cud za wstawiennictwem kard. Pironio
-
“Gest wzajemnego szacunku i miłości”. Jak rodzina Ulmów może zjednoczyć dwa narody?
-
W Rzymie pokazano film o Rodzinie Ulmów. To pierwszy zagraniczny pokaz
-
Franciszek modlił się przy relikwiach bł. rodziny Ulmów. „Ta beatyfikacja zwróciła naszą uwagę na rodzinę”
-
Relikwie Ulmów będą peregrynować po Polsce. Kiedy rozpoczęcie?
Po kilku latach, 2 sierpnia 1933 roku s. Wanda złożyła śluby wieczyste. Od roku 1934 do 1950 mieszkała we wspólnocie w Pryciunach (ok. 35 km od Wilna), pełniąc posługi domowe, pracując jako katechetka, prowadząc Krucjatę eucharystyczną, zajmując się ministrantami oraz wykonując obowiązki przełożonej domu.
PRZECZYTAJ: Postulator procesu o Wandzie Boniszewskiej: Ona całe swoje cierpienie ofiarowała za innych
Miała łaskę stygmatów
Siostra Wanda otrzymała łaskę stygmatów oraz głębszego poznania Boga. Dnia 11 kwietnia 1950 roku została aresztowana i torturowana przez NKWD. W 1951 roku wywieziono ją do obozu w Wierchnieuralsku na Syberii. Po dwóch latach została przewieziona do Czelabińska. Szczęśliwie przeżyła tę gehennę ofiarując wszystkie swoje cierpienia jako wynagrodzenie Bogu za grzeszników. Stygmaty zewnętrzne po powrocie z Syberii do Polski zanikły.
17 października 1956 roku s. Wanda wróciła do Polski. Przez rok przebywała w domu zgromadzenia w Chylicach. Następnie została przeniesiona do Białegostoku, gdzie przez trzy łata pełniła funkcję przełożonej domu. W roku 1962 w Lublinie przebyła poważną operację usunięcia guza mózgu. Od 1963 roku zamieszkała w Lutkówce, gdzie zajmowała się zakrystią, wystrojem kościoła, pomagała w przygotowywaniu dzieci do Pierwszej Komunii Świętej. Od 13 grudnia 1966 roku s. Wanda wraz z s. Rozalią Rodziewicz, za zgodą przełożonych wyjechały do Częstochowy, gdzie pracowały u Braci Dolorystów, mieszkających przy ul. Jasnogórskiej 30. Siostra Wanda pełniła wtedy funkcję przełożonej domu sióstr.
W sierpniu 1988 roku s. Wanda przeniesiona została do domu głównego Zgromadzenia w Konstancinie Jeziornie, gdzie zmarła, w opinii świętości 2 marca 2003 roku, w wieku 96 lat, po 76 latach życia zakonnego. Została pochowana na cmentarzu parafialnym w Skolimowie.
W 2016 roku została wydana książka „Dziennik duchowy” s. Wandy Boniszewskiej, obejmujący zeszyty z lat 1921-1980, który ujawnił to, co za jej życia było ukryte przed światem tajemnicą.
MODLITWA O BEATYFIKACJĘ
Boże, który Służebnicę Bożą siostrę Wandę Boniszewską ze Zgromadzenia Sióstr od Aniołów powołałeś do prowadzenia życia ukrytego oraz dałeś jej szczególną łaskę uczestniczenia w męce Twojego Syna i składania w ofierze swego cierpienia w intencji kapłanów spraw, aby Kościół wyniósł Ją do chwały ołtarzy i doznawał Jej nieustannego wstawiennictwa.
Przez Jej wstawiennictwo zechciej udzielić mi łaski, o którą pokornie Cię proszę…. Amen
O otrzymanych łaskach prosimy informować Postulatora ks. Michała Siennickiego SAC
Ks. Michał Siennicki SAC
ul. Kilińskiego 20
05-850 Ożarów Mazowiecki
Nihil obstat nr 2094/D/20 z dnia 2.10.2020 r.
