Przyjmuję wyzwanie, by spojrzeć na całą sytuację z perspektywy płci.
Wydaje mi się, że podstawowa różnica w przeżywaniu świata polega na tym, że kobiety uczestniczą w zadaniach z powodu relacji, a mężczyźni w relacjach z powodu zadań.
Tego zapewne nie da się udowodnić. Spróbujmy jednak popatrzeć na te tragiczne chwile, które przeżywały kobiety i mężczyźni z otoczenia Jezusa w dwóch perspektywach.
Przeczytaj również
-
Dalsze losy bohaterów „The Chosen”. Szymon Piotr
-
Litania loretańska z nowymi wezwaniami
-
Apostołowie w „The Chosen” kontra fakty biblijne
-
Jutro Niedziela – III Wielkanocna B
-
Ks. Pyś przy grobie Jana Pawła II: w zmartwychwstaniu Chrystusa wypełnia się historia człowieka
-
Do kiedy można przyjąć Komunię św. wielkanocną?
-
Trwa Oktawa Wielkiej Nocy. Czyli co?
-
Poniedziałek w Oktawie Wielkanocy
-
Kard. Nycz: dawajmy świadectwo, nie tylko słowem, ale i hierarchią wartości
-
Papież w orędziu „Urbi et orbi”: pokoju nigdy nie buduje się bronią
-
Ta, która spotkała Go pierwsza. Maria Magdalena w „The Chosen” i „Pasji”
-
„Moja wolność”. Pełna radości piosenka o zbawieniu
-
Zmartwychwstanie w minutę i dwadzieścia sekund. Niezwykła scena w „Pasji” Mela Gibsona
-
Niech w święto radosne paschalnej ofiary… Co warto wiedzieć o sekwencji wielkanocnej?
-
Cisza, grób, woda, ogień, paschał, światło – symbole Wielkiej Soboty
Pierwsza: Uczniowie przebywali z Jezusem za życia i czekali, zgodnie z zapowiedzią, na nadejście Królestwa niebieskiego. Nawet ich „rekrutacja” była wpisana w misję Jana Chrzciciela oraz oczekiwanie na Mesjasza, który uwolni Izraela.
Czytając Ewangelię widzimy, że tuż przed śmiercią Jan i Jakub zaczęli negocjować dla siebie stanowiska w Nowym Królestwie. Przyjaźń i więzi pomiędzy Dwunastu zaczynały się dopiero z tworzyć. Poznawali siebie powoli. Mieli nawet w swoim gronie Judasza, którego pewnie nie lubili. W takim kontekście, śmierć Jezusa to tak naprawdę koniec pewnej wizji Nowego Świata – wizji, którą jeszcze Apostołowie nie zdążyli się dobrze nacieszyć.
Izrael więc żyje dalej w niewoli, zło zwycięża.
Wydaje mi się, że dla Dwunastu jeszcze drugi aspekt był ważny.
Absolutnie męską sprawą jest móc polegać na sobie. Facet, na którego nie można liczyć, jest w pogardzie u innych facetów. A Dwunastu zawaliło.
Przypuszczam, że to pewnie było ich pierwszym i mocniejszym przeżyciem. W takiej sytuacji, sprawa grobu, ciała Jezusa i pogrzebu, były na drugim planie. Najpierw nieśli w sobie wstyd. A poza tym, musieli sobie odpowiedzieć na pytanie, po co mają razem działać. Uczniowie idący do Emaus są tego przykładem.
Maria Magdalena to właściwie relacja w czystej postaci. Wygląda na to, że w Jezusie znalazła odpowiedź na pytanie: dla kogo żyć. Zapewne po męce i śmierci Jezusa miał w sercu wielką ranę. Ale tak naprawdę, w niej Jezus wciąż żył. Wciąż był najważniejszy i nic innego się nie liczyło.
Nie widziała niebezpieczeństw, nie dostrzegała twarzy innych ludzi. Ciało Jezusa było dla niej wciąż Jezusem. Nawet widać to w opisie rozmowy z Aniołami w grobie. Czy też z Jezusem jako ogrodnikiem. Dla niej Jezus nie umarł, dlatego łatwiej jej było uwierzyć w zmartwychwstanie. Właściwie, nie musiała wierzyć. To, że Jezus żyje, było dla niej oczywiste.
Dwa światy, jedna śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. W takiej sytuacji, nie dziwmy się, że świętujemy Wielkanoc aż osiem dni (oktawa), czego szczególną pozostałością jest wolny od pracy drugi dzień Świąt. Jest o czym rozmyślać.
