Wieniec adwentowy. Co powinno się w nim znaleźć?

O czym należy pamiętać przygotowując wieniec adwentowy do swojego domu? Podpowiadamy co powinno znaleźć się w wieńcu adwentowym oraz wyjaśniamy jego symbolikę i znaczenie.

Redakcja portalu STYL ŻYCIA

Wieniec adwentowy to stały element towarzyszący przygotowaniu do Bożego Narodzenia. Często widzimy go w kościołach przy ołtarzu, a także zdobi on stoły w naszych domach.

Skąd wziął się pomysł na wieniec adwentowy?

Pomysłodawcą tej formy towarzyszącej przygotowaniom do Bożego Narodzenia jest ewangelicki teolog i pionier pracy społecznej ks. Johann Wichern, pochodzący z północnych Niemiec. Pomysł na wieniec adwentowy powstał z chęci umilenia dzieciom czas oczekiwania na święta Bożego Narodzenia i związane z nim „atrakcje”.

Pierwszy wieniec adwentowy powstał w 1839 roku. Pastor umieścił go w pomieszczeniach podległej mu stacji pomocy społecznej w Hamburgu. Wieniec miał kształt kwadratu wielkości koła od wozu, a w nim znajdowały się świecie – jedna na każdy dzień Adwentu. Liczba i wielkość świec zmieniała się zależnie od zmieniającej się ilości dni Adwentu w roku. Cztery niedziele Adwentu wyznaczały cztery większe świece, a między nimi znajdowało się od 18 do 24 małych czerwonych świeczek oznaczających dni robocze do 24 grudnia – Wigilii Bożego Narodzenia włącznie.

CZYTAJ: Jak nie zepsuć Adwentu? 7 wskazówek

Na kiedy przygotować wieniec?

Zapoczątkowana w Północnych Niemczech idea wieńca adwentowego znajdowała coraz więcej zwolenników i szybko wyszła poza mury Kościoła ewangelickiego, a w Kościele katolickim wieniec adwentowy pojawił się po raz pierwszy w 1925 r. W Kolonii, a w sąsiedniej Austrii – dopiero w 1945 r.

Przeczytaj również

Wieńce adwentowe poświęca się w sobotę przed pierwszą niedzielą Adwentu. Dziś można ten zwyczaj spotkać w wielu domach, kościołach i na ulicach miast.

ZOBACZ: Kalendarze adwentowe, które koło adwentu nawet nie leżały

Cztery świece w wieńcu adwentowym

Ilość świec jest dużo mniejsza niż w pierwszym wieńcu adwentowym. Z czasem zrezygnowano z umieszczania świec symbolizujących kolejne dni Adwentu i ograniczono ich liczbę do ilości niedziel wchodzących w liturgiczny okres Adwentu.

Wieńce zdobią cztery świece, które symbolizują właśnie cztery niedziele Adwentu. Często umieszcza się świece fioletowe i jedną różową, ponieważ odpowiadają one kolorom liturgicznym. Świeca różowa zapalana jest w trzecią niedzielę Adwentu i nazywa się ona „Gaudete”, czyli: „Radujcie się!”.

W starożytności wierzono, że światło świec miało być symbolem nadziei i odrzucenia zła, jakie szerzy się w ciemnościach, dlatego idea ewangelickiego teologa ks. Johanna Wicherna miała też na celu to, aby w czasie zimy i Adwentu, kiedy wcześnie zapada zmrok, tzw. nabożeństwa przy świecach wnosiły trochę ciepłego światła w życie jego podopiecznych.

CZYTAJ: Obyś się uśmiechnął, czyli po co nam Adwent

Okrągły kształt wieńca

Okrągły kształt wieńca adwentowego rozumiany jest symbol okręgu Ziemi i wieczności oraz jest symbolem Boga. Wieniec – zazwyczaj z liści wawrzynowych – był już w starożytności symbolem zwycięstwa, i właśnie z tego powodu ks. Wicherna zachęcał do refleksji nad zwycięstwem Chrystusa nad grzechem i śmiercią. Dziś najczęściej przygotowuje się wieniec używając gałązek jodły lub świerku.

KAI,zś/Stacja7

Tekst pierwotnie opublikowany 1 grudnia 2019 roku

Jak nie zepsuć Adwentu? 7 wskazówek

Wieniec adwentowy. Co powinno się w nim znaleźć?