Po wyjściu Judasza z wieczernika Jezus powiedział: «Syn Człowieczy został teraz otoczony chwałą, a w Nim Bóg został chwałą otoczony. Jeżeli Bóg został w Nim otoczony chwałą, to i Bóg Go otoczy chwałą w sobie samym, i to zaraz Go chwałą otoczy.
Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Po tym wszyscy poznają, że jesteście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali».
J 13, 31-33a. 34-35
Sposób na naśladowanie Mistrza
Jesteśmy świadkami Ostatniej Wieczerzy. Jan przenosi nas w czas i miejsce, w którym Jezus wraz ze swymi uczniami spędza ostatnie chwile przed Męką. Po wyjściu Judasza Jezus mówi o Bogu, który otoczył Go i będzie otaczał swoją chwałą. Przed Jezusem otwiera się droga krzyża, który ma zgładzić grzechy świata – tą drogą uczniowie pójść nie mogą. Mogą jednak inaczej naśladować Mistrza.
To wówczas, po wyjściu Judasza, Jezus przekazuje swoim uczniom nowe przykazanie – przykazanie miłości. Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. Musiało Mu bardzo
zależeć na tym, aby zapamiętali dobrze Jego słowa, skoro powtórzył: abyście się wzajemnie miłowali. Miłość to testament Jezusa i sposób na naśladowanie Go. Poprzez krzyż i miłość do końca Ojciec otoczy swego Syna chwałą.
Dlaczego – nowe przykazanie?
Co nowego jest w tej miłości bliźniego, do której wzywa także Stary Testament (👁 Kpł 19,18.34), o której mówią w jakimś stopniu wszystkie wielkie religie? Nowością jest to, że to On, Jezus, daje to przykazanie, które także wypełnia swoim życiem.
Nie każe nam kochać się nawzajem miłością ślepą i patetyczną, wielką i pełną pasji, humanistyczną i tolerancyjną. Chce, abyśmy się nawzajem kochali JEGO Miłością. Miłością, która jest gotowa oddawać dzień po dniu życie dla drugiego i przebaczać. Miłością, która sprawiła, że Bóg umarł dla nas. Przykazanie jest nowe, bo Miłość, do której wzywa, jest nowa, świeża, niespotykana. To miłość Jezusa, którą mamy naśladować.
Przeczytaj również
-
Imię na bierzmowanie. Jak je wybrać?
-
Jedna z najstarszych książek na świecie trafiła na sprzedaż. Zawiera Księgę Jonasza i list św. Piotra
-
Litania loretańska z nowymi wezwaniami
-
11 nowych księży wyświęcono w bazylice watykańskiej
-
Tysiąc młodych obejrzało wyjątkowy musical o Janie Pawle II. Na scenie pojawili się znani artyści
-
Powołania 2.0
-
Narkotyki – duży, cichy problem wśród młodzieży. „Zaczynają w wieku 15-16 lat”
-
Jutro Niedziela – IV Wielkanocna B
-
Modlitewnik dla dzieci. Uwaga! Tego prezentu dziecko nie odłoży na półkę
-
Apostołowie w „The Chosen” kontra fakty biblijne
-
Prezent na Komunię. Co kupić dziecku komunijnemu?
-
Kościół na terenie getta. Niezwykła historia kościoła Wszystkich Świętych w Warszawie
-
„Wybrali skromnego pracownika winnicy Pańskiej”. To były pierwsze słowa Benedykta XVI
-
„Nie było żadnej nadziei”. 81. rocznica Powstania w Getcie Warszawskim
-
Sprawdź, kiedy relikwie Ulmów będą w twojej diecezji [TERMINARZ]
Miłość w… Kościele
Co ciekawe, ta miłość jest także bardzo realistyczna. W przeciwieństwie do pozostałych Ewangelistów Jan nie mówi o miłości uniwersalnej, która ma objąć cały świat. Jezus przekazuje nowe przykazanie swoim uczniom i chce, by było zachowywane przede wszystkim w ich gronie.
Nie znaczy to, że nowa miłość została zazdrośnie zarezerwowana tylko dla nas, chrześcijan, ale że naszym pierwszym obowiązkiem jest okazywać ją naszym bliskim, braciom i siostrom w Kościele. Budowania nowego świata nie da się rozpocząć od abstrakcyjnego kochania całego świata. Trzeba je rozpoczynać jak najkonkretniej, kochając tych, którzy stoją najbliżej nas.
Fragment pochodzi z książki „Jutro Niedziela” na rok C
