Ogłoszona dziś przez Stolicę Apostolską nowa Komisja ds. zbadania sprawy diakonatu kobiet kontynuuje prace już wcześniej prowadzone na zlecenie Franciszka. Papież nie raz podkreślał jednak, że funkcja diakonis nie ma w Kościele charakteru sakramentalnego, jak to jest w przypadku diakonów.
Powołana teraz do życia komisja będzie zapewne kontynuować prace poprzedniej Komisji, obradującej od 2016 r. Wówczas kierował nią obecny prefekt Kongregacji Nauki Wiary kard. Luis Ladaria Ferrer. Efekty jej prac papież streścił m.in. podczas spotkania z zakonnicami świata, które odbyło się w maju ubiegłego roku. Mówił:
Badania prowadzone przez pierwszą komisję będą kontynuowane, aby zrozumieć, co było na początku, w objawieniu. Nie można ustanawiać posługi sakramentalnej dla kobiet, jeśli nie chciał tego Pan Jezus. W tym momencie wiadomo jedynie, że ustanowienie tak zwanych diakonis nie miało charakteru sakramentalnego.
Prace obecnie powołanej komisji zapowiedział natomiast później w październiku 2019 przemawiając na zakończenie Synodu Biskupów o Amazonii. Wówczas w tzw. Dokumencie końcowym Synodu biskupi prosili go o ustanowienie urzędu “diakonisy”. W odpowiedzi papież zapowiedział ponowne powołanie a zarazem poszerzenie ustanowionej w roku 2016 komisji. Jego zdaniem “ogłoszony dokument końcowy nie spełnia oczekiwań co do roli kobiet w przekazie wiary. Rola kobiety w Kościele wykracza daleko poza funkcjonalność”.
Powtórzył tę myśl później w Adhortacji “Querrida Amazonia”:
Kobiety wnoszą swój wkład do Kościoła na swój własny sposób, kontynuując siłę i czułość Maryi, Matki. W ten sposób nie ograniczamy się do podejścia funkcjonalnego, ale wchodzimy w intymną strukturę Kościoła. W ten sposób rozumiemy radykalnie, dlaczego bez kobiet, on upada, tak jak rozpadłoby się w Amazonii wiele wspólnot, gdyby nie było w nich kobiet, wspierających je, starających się o nie i leczących je. To ukazuje, jaka jest ich władza charakterystyczna. (101) W Kościele synodalnym kobiety, które w istocie odgrywają kluczową rolę we wspólnotach amazońskich, powinny mieć dostęp do funkcji, jak również do posług kościelnych, które nie wymagają sakramentu święceń i pozwalają im lepiej wyrazić ich własną rolę. Należy pamiętać, że takie posługi wiążą się ze stabilnością, publicznym uznaniem i mandatem od biskupa. Powoduje to również, że kobiety miałyby realny i skuteczny wpływ na organizację, najważniejsze decyzje i kierowanie wspólnot, ale nadal czyniłyby to w stylu właściwym dla ich kobiecego charakteru. (103)
Przeczytaj również
To z Rosji zakłócano sygnał Radia Maryja. KRRiT wskazuje na celowe działania
TVN zapłacił karę za reportaż o Janie Pawle II. To ponad pół miliona złotych
Papież zachęca Polaków: pielęgnujcie wewnętrzną wolność ducha
Modlitwa wiernych na ślub
Ks. Michał Rapacz. “Niewygodny” kapłan, dla którego liczyła się tylko Prawda
Franciszek: niech Matka Boża pomoże nam dzielić się naszą wiarą
Jak czytać psalmy? Wskazówki
Papież zrobił niespodziankę dzieciom. „Przyniosłem wam różańce”
Ks. Pawlukiewicz i „Pan Parkinson”. Z chorobą zmagał się w pokorze
Modlitewnik dla dzieci. Uwaga! Tego prezentu dziecko nie odłoży na półkę
Były rzecznik archidiecezji białostockiej ukarany. Jest komunikat kurii
Aborcja wraca do Sejmu
„Jesteśmy szczęśliwi, że Pan Bóg podarował nam Olę”
Papież zwrócił się do pielgrzymów z diecezji bydgoskiej. Wspomniał o bł. bp. Michale Kozalu
Ołtarze na Boże Ciało. Dlaczego są cztery?
W nieco luźniejszej formie papież wypowiedział swoje myśli podczas rozmowy z dziennikarzami podczas lotu powrotnego ze Skopje do Rzymu 8 maja ubiegłego roku.
Mówił:
Co do diakonatu kobiecego: istnieje skłonność, by nie postrzegać go tak, jak diakonat męski. Na przykład, odnalezione dotąd formuły święceń diakonis nie są takie same, jak w przypadku święceń diakona i raczej przypominają to, co byłoby dzisiaj benedykcją opatki. To rezultat badań niektórych z nich. Mówię tak z pamięci. Inni mówią: nie, to jest formuła diakonatu … Ale dyskutują, to nie jest jasne. Na początku istniały diakonisy. Ale czy było to święcenie sakramentalne, czy też nie? Jest to omawiane i nie jest wyjaśnione. Tak, pomagały, na przykład w liturgii, chrztach: ponieważ chrzty były udzielane przez zanurzenie, w przypadku kiedy była chrzczona kobieta, pomagały diakonisy. Również w sytuacji namaszczenia ciała kobiety. Następnie opublikowano dokument, w którym zauważono, że biskup wzywał diakonisy, gdy doszło do sporu małżeńskiego, gdy chodziło o rozwiązanie małżeństwa lub rozwód czy też separację. Kiedy kobieta oskarżyła swojego męża o pobicie, biskup wysłał diakonisy, by obejrzały ciało kobiety pod kątem siniaków, a następnie były one świadkami w sądzie. To są sprawy, które pamiętam. Ale fundamentalne znaczenie ma to, że nie istnieje pewność, czy było to święcenie w tej samej formie i tym samym celu, jak święcenia mężczyzn. Niektórzy mówią: istnieją wątpliwości, kontynuujmy studiowanie. Nie boję się studiów. Jednak do tej pory to nie posuwa się naprzód.. Ciekawe jest także, iż diakonisy były obecne na pewnym obszarze geograficznym, zwłaszcza w Syrii, a na innych obszarach było ich niewiele lub wcale. Wszystko to otrzymałem od komisji. Każdy dalej prowadzi studia. Wykonano piękną pracę, ponieważ osiągnęliśmy pewien wspólny punkt, który może służyć za podstawę do kontynuowania studiów i udzielenia ostatecznej odpowiedzi na ten temat – tak lub nie, zgodnie z cechami charakterystycznymi epoki. Ciekawe jest to, że niektórzy – teraz nikt tego nie mówi – niektórzy teologowie sprzed trzydziestu lat mówili, że nie było diakonis, ponieważ kobiety były w Kościele na drugim planie i to nie tylko w Kościele. Ale ciekawe, że w tamtym czasie było wiele kapłanek pogańskich, na porządku dziennym w kultach pogańskich było kapłaństwo kobiet. I jak możemy wyjaśnić, że skoro istniało kapłaństwo kobiet, kapłaństwo pogańskie, nie udzielano go w chrześcijaństwie? Również i to jest badane. Dotarliśmy do pewnego punktu, a teraz każdy z członków studiuje zgodnie ze swoją tezą. To jest dobre. Varietas delectat.
Opracowanie Anna Druś (na podstawie depesz i dokumentów dostępnych w KAI)/Stacja7
