5 czerwca 2019

Teologia Tolkiena. Narzędzia łaski

Narzędziami łaski Boga są najczęściej Jego stworzenia. Tak samo jest we „Władcy Pierścieni”, gdzie łaska działa przez konkretne postacie, m.in. Frodo, Aragorna, Gandalfa czy Faramira.

ks. Stanisław Adamiak TEOLOGIA TOLKIENA

Reklama

Działanie Pana Boga dokonuje się przez jakieś narzędzia – najczęściej są nimi po prostu ludzie. Działanie łaski często jest czymś „dotykalnym”, czymś namacalnym. Jeśli mówimy, że otrzymujemy łaskę wiary, to otrzymujemy ją nie przez jakieś niewidzialne natchnienia, co przede wszystkim przez to, że urodziliśmy się w chrześcijańskiej rodzinie, że zostaliśmy przyniesieni do chrztu, że rodzice wychowywali nas po chrześcijańsku i przekazali nam wiarę. I to także jest działanie Bożej łaski.

Narzędziami łaski Boga są najczęściej Jego stworzenia. Tak samo jest we „Władcy Pierścieni”, gdzie łaska działa przez konkretne postacie. Oczywiście, tym przez którego dokonuje się największe wydarzenie – uratowanie całego świata jest Frodo. Hobbit, postać możliwie najmniej się do tego nadająca. Jest to jeden z głównych motywów „Władcy Pierścieni”, że zbawienie świata dokonuje się nie przez potężnych wojowników, wspaniałych elfów czy ludzi, nie przez dumnych krasnoludów, tylko właśnie przez hobbitów, którzy są rasą pozornie nic nie znaczącą, gdzieś na uboczu historii, bardzo pokorną. Tymczasem Frodo, a właściwie jego wierny towarzysz Sam, stają się tymi, przez których udaje się uratować cały świat.

Nie są jedynymi, dzięki którym dokonują się dobre wydarzenia. Narzędziem łaski, uzdrowienia jest np. Gandalf wobec króla Feodena. Jeszcze wyraźniej, uzdrowienia (dosłownie) dokonuje Aragorn w Minas Tirith.

„Władca Pierścieni” pokazuje nam w jaki sposób łaska z wysoka – uzdrowienie, miłosierdzie – przychodzi przez konkretnych ludzi.