Opisy przypraw pochodzą z książki Agaty Puścikowskiej „Wielokuchnia”

Imbir

To nie tylko przyprawa, ale i… lekarstwo. Imbir (świeży, pokrojony w plasterki), dodany do gorącej herbaty, działa przeciwzapalnie. Jest doskonały w walce z przeziębieniem. Napary z imbiru poleca się ciężarnym kobietom cierpiącym na poranne mdłości. Podobno działają, chociaż sama tego nie doświadczyłam. Imbir pochodzi z Azji, tam też jest uprawiany. Prawdopodobnie nie rośnie już dziko. Mielony imbir doskonale łączy się z przyprawami korzennymi, czyli z liściem laurowym, gałką muszkatołową, goździkami, pieprzem. Można go stosować do ciast, pieczonych owoców. Surowy imbir świetnie współgra na przykład z wieprzowiną. W sklepach z orientalną żywnością dostępny jest również imbir kandyzowany. To bardzo ciekawe doznanie smakowe, chociaż jak dla mnie to zbyt dużo szczęścia słodko-ostrego naraz. I nie przepadam.

Ziele angielskie

Ta popularna przyprawa pochodzi z Ameryki Środkowej i Południowej. Nazwa przyprawy po angielsku brzmi: all spice – czyli wszystkie przyprawy. I to nazwa doskonała, bo smak małego ziarenka zawiera wiele niuansów i przypomina kilka przypraw jednocześnie. To jakby połączeni gałki muszkatołowej, pieprzu oraz cynamonu i imbiru. Dlatego ziele angielskie ma szerokie zastosowanie. Jest świetne do zup, mięs, marynat. Mało kto wie, że ziele angielskie można nawet znaleźć w składzie niektórych likierów.

W książce „Wielokuchnia” poznasz również lubczyk, gałkę muszkatołową, listek laurowy, czosnek, majeranek, papryka.

 Wejdź na fanpage „Wielokuchni” i bądź na bieżąco z kulinarnymi pomysłami Agaty Puścikowskiej!