Rozważania majowe. Odc. 30 - Na językach

„Wysławiać mnie będą wszystkie pokolenia, gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny” – wypowiedziała Miriam w swojej uroczystej modlitwie w Ain-Karim. Z pewnością powtarzała te słowa niejednokrotnie. Myślę, że często chętnie skrywała się w cieniu jaki te słowa dają, kiedy wypowiada się je z mocna wiarą. Szczególnym rodzajem schronu musiały być one wśród swoich, w Nazarecie.

Znowu sięgamy do tajemnicy losu ludzkiego na ziemi, do doświadczenia życia wśród bliźnich. Współczesnym życiu Zbawiciela na ziemi zawistnikom zdarzało się nazywać Go nie tylko „żarłokiem i pijakiem”, ale nawet zarzucać mu opętanie mocą Złego. On sam zapowiedział „mnie prześladowali i was prześladować będą – Nie jest uczeń nad Mistrza”. W tej Jezusowej szkole pierwsza była Jego Matka.

Życie ludzi w małych społecznościach opiera się przez wieki na swoich małych, ale trwałych zależnościach. Bez zaglądania sobie do okien sąsiedzi, a później ich rodziny i bliscy, potrafią jakoś poznawać i „znać” wiele spraw trzymanych przez kogoś w dyskrecji. Tym więcej widzą i wiedzą w zakresie bardzo żywych i zwykle pasjonujących tematów matrymonialnych i związanych z pojawianiem się nowych dzieci. Poznawanie w takiej atmosferze czystych faktów nie jest ani dobre ani złe, gorzej jeżeli natychmiast nadawana jest im wszystkowiedząca interpretacja.

Zasępienie św. Józefa, który „nie chciał narazić Jej (Maryi) na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie” było szczególnego rodzaju doznaniem, z racji jego więzów i planów dotyczących Miriam. Zapewne inni mieszkańcy Nazaretu na widok swojej rodaczki powracającej po kwartale w stanie błogosławionym byli mniej subtelni w tworzonych naprędce opiniach.

Bóg w Chrystusie – można o tej sytuacji napisać: poznaje na własnej skórze, wszystkie ludzkie postawy i okoliczności, jakie wywołuje Jego wcielenie, pojawienie się, dokonane na sposób najbardziej ludzki. Doświadcza tego wszystkiego Matka Pana. Pewnie mogła się tego spodziewać.

Przeczytaj również

Z całą pewnością świadomość dokonującego się Bożego Misterium była dla Niej skutecznym ukojeniem i osłoną. Nie mniej jednak w naszym rozważaniu drogi Zbawiciela przez ziemię, w tej refleksji nad doświadczeniami wybranej przez Boga Miriam, warto zauważyć ten ludzki sposób dekorowania ścieżki łączącej Boga z ludźmi.

Maryjo Matko, dekorowaniem drogi nazwałem te wszystkie akcje przyszpilania kwiatów i kwiatków, którymi ludzie łatwo się posługują. Przypinają, przyszywają, wysypują, czasem usiłują przyłożyć komuś z całych sił, niekiedy chcą zasłonić, a kiedy indziej osłonić, to czego się tylko domyślają. Proszę daj mi przykład cierpliwości i zdolność do unikania w życiu zajęć takiego dekoratora.

Rozważania majowe. Odc. 1 – Nazaretanka >>>

Rozważania majowe. Odc. 2 – Serdeczna >>>

Rozważania majowe. Odc. 3 – Królowa >>>

Rozważania majowe. Odc. 4 – Biblistka >>>

Rozważania majowe. Odc. 5 – Rozważna >>>

Rozważania majowe. Odc. 6 – Rozmowna >>>

Rozważania majowe. Odc. 7 – Gotowa >>>

Rozważania majowe. Odc. 8 – Krewna kapłana >>>

Rozważania majowe. Odc. 9 – Służebnica >>>

Rozważania majowe. Odc. 10 – Wsparta o Skałę >>>

Rozważania majowe. Odc. 11 – Gościnna Gospodyni >>>

Rozważania majowe. Odc. 12 – Wyróżniona >>>