Anne urodziła się 12 czerwca 1929 r. Żyła w Niemczech do 1934 r., do chwili, kiedy władzę przejął Hitler. Od tamtego momentu wiadomo było, że rozpoczął się trudny czas dla rodzin żydowskich. Frankowie przeprowadzili się do Amsterdamu, gdzie żyli do 1942 r., gdy rodzinie zagrożono wywozem do obozu koncentracyjnego. Wówczas Otto Frank zorganizował z pomocą swojego przedsiębiorstwa kryjówkę w dawnej oficynie. Cała rodzina mieszkała tam do 4 sierpnia 1944 r.
Nigdy nie straciła nadziei
Kiedy Anne skończyła 13. urodziny, otrzymała album, w którym zaczęła prowadzić swój dziennik. Zapisywała tam wszystkie swoje przemyślenia na temat tego, co działo się w tamtym czasie z żydowskimi rodzinami. Jako dziewczynka w bardzo spostrzegawczy sposób przedstawiała swoją rzeczywistość i zdawało się, że nigdy nie traciła nadziei.
Anne chętnie wracała do beztroskiego czasu, gdy ona i jej rodzina żyli szczęśliwie w Niemczech bez żadnych obaw. Pomimo codziennych trudów, autorka dziennika zawsze optymistycznie myślała o swojej przyszłości, miała nadzieję, że wojna szybko się skończy, a ona znów będzie mogła być szczęśliwa. Opisywała radości, które ją spotykały, ale także smutki, problemy i trudy. Widać było jej ogromną wiarę i miłość do ludzi.
„Gwiazd naszych wina”
Kryjówka rodziny Franków została odkryta 4 sierpnia 1944 r. Niedługo później wszyscy, którzy ukrywali się w oficynie, zostali przewiezieni do obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau. W obozie zginęła najpierw matka, później siostra Anne, ją także spotkał ten sam los. Tragizm sytuacji polegał na tym, że Anne zmarła na tyfus tuż przed wyzwoleniem obozu przez Brytyjczyków.
Obóz koncentracyjny przeżył jedynie ojciec rodziny Franków – Otto. W 1947 r. opublikował on historię Anne, która została przetłumaczona na 30 języków. Obecnie dom, w którym ukrywała się rodzina został zamieniony na muzeum. W tym miejscu była kręcona jedna z najważniejszych scen filmu pt. „Gwiazd naszych wina”. Główni bohaterowie pojechali na wyjątkową podróż do Amsterdamu, gdzie mieli spotkać się z ulubionym pisarzem Hazel. Drogi głównych postaci zaprowadziły ich jednak, by zwiedzić holenderską stolicę i tak trafili właśnie do muzeum Anne Frank. Tytuł „Gwiazd naszych wina” w stosunku do historii Anne wydaje się być jeszcze bardziej wymowny…
Przeczytaj również
-
Jan Kobuszewski: To Bóg daje najważniejsze wsparcie
-
„Nie było żadnej nadziei”. 81. rocznica Powstania w Getcie Warszawskim
-
Kim była Helena Kmieć?
Przypominamy
-
Ks. Michał Rapacz. “Niewygodny” kapłan, dla którego liczyła się tylko Prawda
-
Ks. Pawlukiewicz i „Pan Parkinson”. Z chorobą zmagał się w pokorze
-
„Jesteśmy szczęśliwi, że Pan Bóg podarował nam Olę”
-
Biblia przetłumaczona już na 743 języki. Z roku na rok jest ich coraz więcej
-
Piotr Cugowski: jestem człowiekiem wierzącym
-
Rafał Zawierucha: jako osoba wierząca, wielokrotnie doświadczyłem dobroci Stwórcy
-
Tłum pielgrzymów w Kalwarii Zebrzydowskiej! 85 tys. osób wzięło udział w Misterium Męki Pańskiej
-
Filip Łobodziński: Nie modlę się „o coś”, dziękuję i ufam Bogu
-
“Najczęściej modlę się w górach”. Jerzy Kukuczka
-
Sławomir Zapała: Wiara pomaga mi w życiu
-
Mel Gibson o „Pasji”: To historia największej miłości, jaką można otrzymać
-
Ania Stachowiak: Wiele osób pisze, że dzięki historii mojej i Adama, odnaleźli drogę do Boga
Anne Frank – cytaty
1. To jest ta trudność dzisiejszych czasów: ideały, marzenia, piękne oczekiwania jeszcze się nie zdążą rozwinąć, a już zostają trafione i totalnie zniszczone przez najbardziej przerażającą rzeczywistość.
2. Jeśli tylko można kogoś uratować, wszystko inne nie ma znaczenia.
3. Wciąż wierzę w wewnętrzną dobroć ludzi
4. Dla każdego, kto się boi, jest samotny albo nieszczęśliwy, stanowczo najlepszym środkiem jest wyjście na zewnątrz, gdzieś, gdzie jest się zupełnie sam na sam z niebem, naturą i Bogiem. Bo dopiero wtedy, tylko wtedy, czuje się, że wszystko jest tak, jak być powinno i że Bóg chce widzieć ludzi szczęśliwymi wśród prostej, ale pięknej natury.
5. I zasypiaj tu z takim zwariowanym uczuciem: chcieć być inną niż się jest, lub być inną niż się chcę być, lub może i inaczej postępować niż chcieć lub być.
6. Miłości nie da się poskromić.
7. Nie jestem bogata, nie mam pieniędzy ani dóbr ziemskich, nie jestem ładna, nie jestem inteligentna, nie jestem mądra, ale jestem i będę szczęśliwa! Mam szczęśliwą naturę, kocham ludzi, nie jestem podejrzliwa i chcę widzieć ich wszystkich razem ze mną szczęśliwych.
8. Wbrew wszystkiemu wierzę jeszcze, że ludzie są w głębi serca naprawdę dobrzy.
wikipedia, kw/Stacja7
