Trzy typy związków, które prowadzą do nieszczęścia kobiet. Historia biblijnej Tamar

Trzy typy mężczyzn i relacji w życiu Tamar symbolicznie opisują zmagania kobiet we współczesnym świecie. Co robić, jeśli zwiążemy się z takim typem mężczyzny? Jak radzić sobie i przeciwdziałać nieszczęściom w relacjach? Na podstawie biblijnej historii Tamar w swojej najnowszej książce “Tamar. Wszystkie nieszczęścia kobiet” wyjaśnia o. Adam Szustak OP.

Tamar, czyli opowieść o kobiecie nieszczęśliwej

Dla mnie ta historia z trzydziestego ósmego rozdziału Księgi Rodzaju to opowieść o największym nieszczęściu, które wstało i zaczęło walczyć, opowieść o kobiecie, która doświadczyła tego, co świat funduje wszystkim kobietom, i zrekonstruowała wszystko na nowo.

Czas przyjrzeć się trzem rodzajom nieszczęścia, których doświadczyła Tamar, a których symbolem są trzy związki z mężczyznami w jej życiu – najpierw małżeństwo z Erem, potem małżeństwo z Onanem, a na koniec niedoszły związek z Szelą. Te trzy etapy jej życia według mnie genialnie nazywają to, z czym kobiety spotykają się w świecie, z czym się mierzą i jak są traktowane. Historię Tamar można odczytywać jako symboliczną opowieść o tym, jaką męskość spotyka kobieta we współczesnym świecie.

Typ 1. Pan i władca

Mam wrażenie, że minimum jedna trzecia wszystkich mężczyzn na ziemi to są panowie o imieniu Er. Współczesny Er to taki typ mężczyzny, który uważa się za władcę tego świata, jest we własnych oczach stróżem wszystkiego wokół. Rzecz jasna, nikt mu nie dał tej władzy, a tym bardziej Bóg mu jej nie przekazał – on sam sobie ją nadał. W ogóle według Bożych rozporządzeń tę władzę powinno mu się stanowczo odebrać, ale taki typ mężczyzny myśli, że to on ma ustawiać świat i nim przewodzić, zarządzać. Niestety, nie trzeba się daleko rozglądać, przykładów takiej wypaczonej męskości jest mnóstwo, nawet w samym Kościele. I wobec takiego postępowania trzeba się buntować, bo takie bycie mężczyzną sprowadza śmierć na tego człowieka oraz wszystkich wokół, a także nie ma nic wspólnego z Bożym pomysłem na świat.

Drogie Panie, jeśli gdzieś w swoim życiu, w rodzinie, w pracy czy w Kościele spotykacie taki rodzaj męskości, to trzeba się wobec niego buntować. Z rozmów i ze spowiedzi znam wiele kobiet, które pochodzą z tak zwanych „wojskowych” rodzin i oczywiście nie chodzi tu o to, że ojciec był rzeczywiście żołnierzem, ale że był tyranem i wszystko ustawiał w życiu tej rodziny. Żona, córka, synowie byli mu podlegli, bo on rozciągał nad nimi swoją władzę. Uwaga! Przekonanie, że mężczyzna ma być ponad kobietą lub też ponad innymi mężczyznami, to nic innego jak męska uzurpacja! Nigdy, przenigdy nie wolno się na nią godzić! Ona domaga się protestu i zdecydowanego buntu!

Typ 2. Niedojrzały egoista

Grzechem Onana nie był (jakby się mogło wydawać) onanizm, którego nazwa wzięła się od jego imienia. On nie zaspokajał swoich potrzeb seksualnych bez udziału partnera, tylko bez szacunku traktował Tamar, współżyjąc z nią, ale nie pozwalając na zapłodnienie. Biblia próbuje nam zatem pokazać, że w przypadku Onana mamy do czynienia z takim rodzajem męskości, która jest niedojrzała.

Niedojrzały egoista to drugi, po panie i władcy wszechświata, typ męskości, z którym najczęściej, Drogie Panie, spotykacie się w tym świecie. Przyznam, że gdy patrzę na rozsypujące się małżeństwa, na pary małżeńskie, które przychodzą do mnie ze swoimi problemami, to zauważam, że, po pierwsze, zazwyczaj osobami szukającymi pomocy są żony, a po drugie, najczęstszą przyczyną poważnych kryzysów i dramatów są mężczyźni, którzy zachowują się jak niedojrzali chłopcy, niezdolni do normalnego, odpowiedzialnego życia. Oczywiście jest też trochę mężów tyranów, zarządców świata, którzy w swojej wszechwładzy są nie do zniesienia, ale zdecydowana większość to kilkuletni chłopcy z piaskownicy. Gdy więc, Drogie Panie, spotykacie tego rodzaju męskość, to takie doświadczenie powinno wiązać się z buntem i protestem z Waszej strony. Niestety, często się nie wiąże.

Tu chciałabym skierować apel do wszystkich kobiet, które jeszcze nie mają mężów, a są na drodze do małżeństwa lub planują na niej być. Drogie Panie, jedną z najważniejszych spraw, którą macie do zbadania przed zamążpójściem, czyli przed wejściem z kimś w całkowite oddanie mu siebie, swojego życia i swoich dzieci na własność do końca życia, jest sprawdzenie, czy ten człowiek nie jest kimś skoncentrowanym na sobie, samolubnym i stawiającym siebie w centrum wszystkiego. Rzecz jasna, to działa w dwie strony, on też ma prawo przetestować Was w taki sam sposób. Proszę, weźcie na poważnie ten apel, bo z mojego spowiedniczego doświadczenia wynika, że naprawdę ogromna większość kobiet w ogóle o tym nie myśli i potem po kilku latach okazuje się, że mieszka z Piotrusiem Panem, którego mama nauczyła, że żona jest od prania, prasowania, gotowania i usługiwania. Jeżeli za każdym razem, gdy musi coś poświęcić lub z czegoś zrezygnować, wszczyna bunt, wzbiera w nim ogromna niezgoda lub ma w sobie straszny opór (i tu oczywiście nie chodzi o to, że musi się na wszystko godzić i pozwalać sobą pomiatać), to bardzo możliwe, że to nie jest kandydat na męża. Nie, że w ogóle, ale na pewno nie od razu. Nie myślcie: „Ale przecież on się zmieni po ślubie”. To prawda, zmieni się, ale tylko na gorsze, bo jak już będzie wiedział, że ma żonę, to istnieje spore ryzyko, że przestanie się starać.

Najgorszy typ faceta

Otóż, jak wiemy z Biblii, Onan – podobnie jak Er – po krótkim czasie umarł i wtedy na scenę wkroczył Juda, który postawił tamę kolejnemu małżeństwu Tamar z jego najmłodszym synem. Tamar zostaje odesłana do domu rodzinnego i mogłoby się wydawać, że w tym momencie kończy się zły wpływ męskiego świata na nią. Odcięła się od Judy, od swoich dwóch nieżyjących mężów, Szeli nie zdążyła poznać, więc nie może zrobić jej krzywdy – powinno być dobrze… Okazuje się, że niekoniecznie.

Juda, mimo że nie daje Tamar trzeciego syna, nie uwalnia jej wcale spod prawa lewiratu. Przed odesłaniem Tamar do domu ojca nie mówi: „Skoro Szela jest za młody i nie mogę ci go dać, to rozwiąż mój sandał, bo zgadzam się na to, byś była wolna, pójdź, gdzie tylko chcesz. Jeśli znajdziesz sobie jakiegoś męża, nie ma problemu”. Juda postępuje inaczej. Zostawia ją w zawieszeniu, co de facto jest najgorszą i najbardziej przebiegłą rzeczą, jaką można zrobić. Dlaczego? Bo choć z pozoru nie krzywdzi Tamar, nie ma wobec niej oczekiwań, nie żąda od niej, by zasłużyła sobie na trzeciego męża, to jednocześnie nie daje jej wolności.

Tamar, mimo że niby odcięła się od męskiego świata, styka się tym razem z trzecim rodzajem męskości. Pozornie wszyscy mężczyźni zniknęli, zły świat się wycofał, bo facet ani nie chce już mieć nad nią władzy, ani w żaden sposób nie jest skoncentrowany na sobie, tylko mówi: „Żyj swoim życiem”, ale jednocześnie nie uwalnia jej. Myślę, że wiele kobiet czytających te słowa kiwa teraz głowami, bo doskonale wiedzą one, o czym mówię. Czy nie jest tak, że nawet jeśli udało się Wam zakończyć różne trudne relacje z mężczyznami, to nie zniknęli oni całkowicie z Waszego życia i rzucają cień na wszystko? Biblia podaje, że jest tylko jeden sposób, by się od tego uwolnić: wrócić do domu ojca. I oczywiście można to zrobić na dwa sposoby – dobry i zły.

Więcej w książce “Tamar. Wszystkie nieszczęścia kobiet” o. Adama Szustaka OP dostępnej TUTAJ. Treść artykułu jest fragmentem książki.

Tamar. Wszystkie nieszczęścia kobiet
o. Adam Szustak OP

Biblijna opowieść o Tamar wyraźnie różni się od historii Judyty czy Estery – bohaterek poprzednich publikacji tej serii. Chociaż Pismo Święte nie poświęca jej osobnej księgi, to jej krótka historia jest przeobfita. Z tego bogactwa o. Adam wydobywa najważniejsze konteksty i refleksje, budując na ich podstawie praktyczne, realne metody radzenia sobie z kobiecymi nieszczęściami.

KUP KSIĄŻKĘ>>>