Ballady i romanse. Odcinek 1: Miłość czy zakochanie
Jestem w Krakowie na tak zwanym "moście miłości", czyli miejscu, gdzie ludzie przyczepiają kłódki i mają przekonanie, że jak sobie kłódkę przypną, to ich miłość będzie trwała wiecznie. I takie tam inne pitu pitu. Właśnie w takim miejscu chciałbym, żebyśmy zaczęli gadać o tym, co to znaczy kochać - mówi o. Adam Szustak.
Jak się zakochać, pierwsza randka, pierwszy pocałunek, jak wejść w związek tak, żeby on miał sens, czyli zajmiemy się całym tym okresem od momentu kiedy jesteśmy sami i szukamy miłości do momentu, kiedy wchodzimy w miłość na serio, czyli małżeństwa. To będzie poradnik jak miłość znaleźć, jak się w niej odnaleźć, jak ją zbudować. O tym będą Ballady i romanse – mówi o. Szustak.
Ekspert od form multimedialnych, operator i montażysta, zawsze ma ręce pełne roboty. Samouk, któremu umiejętności zazdroszczą zawodowcy z wieloletnim stażem.
Dominikanin, wędrowny kaznodzieja, były duszpasterz krakowskiej "Beczki". Jest autorem kilkunastu książek i audiobooków o tematyce religijnej, a także rekolekcji internetowych (Wilki Dwa, Plaster miodu, Jeszcze 5 Minutek). Prowadzi blog i kanał Langusta na Palmie, na którym można znaleźć wszystkie nagrania jego homilii i konferencji.
Początek tekstu (1 do 3) podkreśla doskonałość miłości – w istocie przewyższa ona wszystkie dary i charyzmaty.
1Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący.
2 Gdybym też miał dar prorokowania
i znał wszystkie tajemnice,
i posiadał wszelką wiedzę,
i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił.
a miłości bym nie miał,
byłbym niczym.
3 I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał,
nic bym nie zyskał.
Komentatorzy zwracają uwagę na pokrewieństwo pomiędzy tymi wierszami a literaturą mądrościową: Choćby zresztą był ktoś doskonały między ludźmi, jeśli mu braknie mądrości od Ciebie – za nic będzie poczytany (Mdr 9,6). Paweł jest stanowczy – bez miłości nic nie ma wartości w ostatecznym rozrachunku: ani filantropia, ani męczeństwo. Jak refren powracający lament: a miłości bym nie miał – także i dzisiaj może nas wprawić w zmieszanie. Jak można robić takie rzeczy bez miłości? Paweł prawdopodobnie chciał zaszokować swych czytelników celowo, aby pobudzić ich do myślenia. Być może niebezpieczeństwo czai się na nas z obu stron: z jednej bowiem „czynienie dobra” może stać się zamaskowaną formą egoizmu (czas zdobyć sobie wdzięczność i podziw ludzi) z drugiej zaś lęk przed tym egoizmem może nas tak sparaliżować, że nie będziemy w stanie dostrzec ludzkiej biedy. Na marginesie zacytować tu można mądry apoftegmat pochodzący zapewne z VI w.
Pewien brat mówił do abba Pojmena: „Jeżeli daję bratu trochę chleba albo cokolwiek, szatani robią ten uczynek nieczystym, podsuwając mi intencję przypodobania się ludziom”. Starzec mu odpowiedział: „Choćby to i było dla przypodobania się ludziom, my jednak dajmy bratu to, czego mu potrzeba”. I opowiedział mu taką przypowieść: „W pewnej gminie było dwóch rolników: jeden z nich obsiał pole i zebrał plon lichy i zanieczyszczony, drugi zaś zaniedbał zasiewu i nie zebrał zupełnie nic. Gdy głód nadejdzie, który z nich przeżyje?” Brat odrzekł: „Ten, który zebrał plon mały i zanieczyszczony”. Starzec mu powiedział: „Tak i my siejmy to nasze drobne i nieczyste ziarno, żeby w czasie głodu nie zginąć”.
Komentarze