Bp Jacek Jezierski został administratorem archidiecezji gdańskiej

Papież Franciszek zdecydował, że administratorem apostolskim archidiecezji gdańskiej będzie bp Jacek Jezierski. Dokładnie o godz. 12:00 informację podała oficjalna strona Watykanu oraz w specjalnym komunikacie nuncjatura apostolska w Polsce. Dotychczasowy biskup elbląski zastąpi abp. Sławoja Leszka Głodzia.

„Sede vacante” czyli dosłownie „stolica nieobsadzona” to termin oznaczający, że nie jest obsadzona funkcja biskupa diecezjalnego. Do czasu mianowania nowego metropolity administratorem archidiecezji gdańskiej będzie bp Jacek Jezierski. Jest to funkcja tymczasowa, pełniona w imieniu Papieża – stąd przymiotnik „apostolski”.

Media od dłuższego czasu spekulowały, kto zastąpi abpa Głodzia. Na “giełdzie nazwisk” brakowało jednak nazwiska bpa Jezierskiego. Papieską nominację można zatem uważać za niespodziankę.

Biskup Jacek Jezierski w grudniu ukończy 71 lat. Duchowny pochodzi z Olsztyna, przez długie lata był związany z archidiecezją warmińską. W 1992 został biskupem pomocniczym archidiecezji warmińskiej. W 2014 roku papież Franciszek mianował go biskupem diecezji elbląskiej. Jego dewizą biskupią są słowa “Prawda Chrystusa wyzwala”.

O archidiecezji gdańskiej, którą obejmuje było głośno w mediach z powodu skarg księży i świeckich na styl sprawowania rządów przez abp. Głodzia. Zarzucano mu wojskowy dryl, mobbing, lekceważenie spraw nadużyć seksualnych przez duchownych itp. Dziennikarze krytykowali dotychczasowego metropolitę gdańskiego również za brak odpowiedniej reakcji po ujawnieniu nadużyć seksualnych ks. Henryka Jankowskiego, legendy Solidarności.

Abp Sławoj Leszek Głódź objął archidiecezję gdańską w 2008 roku, zastępując abp. Tadeusza Gocłowskiego. Według dziennikarzy katolickich, jego niewątpliwą zasługą jest wyprowadzenie na prostą z trudnej sytuacji ekonomicznej archidiecezji, którą spowodowały nadużycia finansowe w wydawnictwie “Stella Maris” na początku XXI wieku.71

Biogram nowego administratora

Bp Jacek Jezierski urodził się 23 grudnia 1949 r. w Olsztynie. W 1976 roku wstąpił do Warmińskiego Seminarium Duchownego Hosianum w Olsztynie, a święcenia kapłańskie przyjął 16 czerwca 1974 roku z rąk bp. Józefa Drzazgi.

Jako wikariusz pracował w parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Malborku (1974-1976) oraz parafii św. Mikołaja w Elblągu (1977-78), gdzie prowadził również duszpasterstwo głuchych i niewidomych.

Doktoryzował się w zakresie teologii dogmatycznej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i opublikował wiele artykułów, wyjaśniając m.in. wiele kwestii teologicznych w perspektywie dialogu ekumenicznego. Jest znawcą osoby oraz myśli sługi Bożego kard. Stanisława Hozjusza, biskupa warmińskiego.

Wykładał teologię dogmatyczną w Warmińskim Instytucie Teologicznym w Olsztynie (1983–1999), na Wydziale Teologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie (1999–2013) oraz w Kolegium Teologicznym w Kaliningradzie (1993– 2003). W latach 1998-1999 reprezentował archidiecezję warmińską w Zespole MEN ds. utworzenia Uniwersytetu w Olsztynie.

Papież Jan Paweł II 19 lutego 1994 r. mianował go biskupem pomocniczym archidiecezji warmińskiej ze stolicą tytularną Liberalia, w dzisiejszej Algierii. Święcenia biskupie przyjął 5 marca 1994 w konkatedrze św. Jakuba Apostoła w Olsztynie z rąk kard. Józef Glemp, prymasa Polski. Jego dewizą biskupią są słowa „Veritas Christi Liberat” (Prawda Chrystusa wyzwala), upamiętniające encyklikę Jana Pawła II „Veritatis splendor”. Odstąpił od zwyczaju ustanowienia herbu biskupiego.

W 1992 r. został mianowany kanonikiem rzeczywistym Kapituły Warmińskiej we Fromborku, a w 1994 wybrany jej prepozytem. Z jego inicjatywy zostały przeprowadzone poszukiwania  doczesnych szczątków Mikołaja Kopernika w katedrze fromborskiej. W roku 2004 rozpoczęły się prace archeologiczne, kierowane przez prof. dr. hab. Jerzego Gąssowskiego. Znaleziono szczątki, które po przeprowadzeniu badań specjalistycznych zostały zidentyfikowane jako należące do Wielkiego Astronoma a w katedrze we Fromborku odbyła się uroczystość jego powtórnego pochówku.

Sześć lat temu, 10 maja 2014 papież Franciszek mianował bp. Jacka Jezierskiego ordynariuszem diecezji elbląskiej, którą objął kanonicznie 28 maja 2014, natomiast 8 czerwca 2014 odbył ingres do katedry św. Mikołaja w Elblągu. W Wielki Czwartek 24 marca 2016 r. ogłosił zwołanie historycznego, bo pierwszego synodu diecezji elbląskiej pod hasłem „Dojrzali w wierze i życiu”. Synod został uroczyście otwarty i rozpoczęty 17 września 2016.

W Konferencji Episkopatu Polski w 1995 r. bp Jacek Jezierski pełnił funkcję przewodniczącego Komisji Charytatywnej, a w 1998 przewodniczącego Zespołu do Dialogu Ekumenicznego z Kościołem Polskokatolickim. Został ponadto delegatem KEP ds. Ekumenicznej Inicjatywy „Theobalt”.

Obecnie przewodniczy Zespołowi ds. Dialogu ze Wspólnotą Kościelną Polskokatolicką, jest członkiem Rady ds. Ekumenizmu, Rady Ekonomicznej, Komisji Rewizyjnej Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia” oraz Zespołu ds. Ruchów Intronizacyjnych, który przygotowywał Akt przyjęcia Jezusa Chrystusa za Króla i Pana. Ponad jest także przewodniczącym Kapituły Promocja Godności Człowieka w ramach nagrody „Totus Tuus” Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”.

W swoich wypowiedziach bp Jezierski wiele uwagi poświęca sprawom formacji chrześcijańskiej i społecznym. Zna język niemiecki. Lubi poezję, zwłaszcza Czesława Miłosza i Marii Zientary-Malewskiej.

13 sierpnia 2020 papież mianował bp. Jezierskiego administratorem archidiecezji gdańskiej. Jako metropolita gdański zastąpi on abp. Sławoja Leszka Głodzia, który przechodzi na emeryturę. Abp Głódź był metropolitą gdańskim przez ostatnie 12 lat.

Abp Sławoj Leszek Głódź urodził się 13 sierpnia 1945 r. w Bobrówce w archidiecezji białostockiej. W 1964 r. rozpoczął studia w białostockim Seminarium Duchownym, a święcenia kapłańskie otrzymał 14 czerwca 1970 r. z rąk bp Henryka Gulbinowicza.

Pracował duszpastersko w Szudziałowie na Białostocczyźnie, a później wśród Polonii w Paryżu, gdzie studiował na Wydziale Prawa Kanonicznego Instytutu Katolickiego. Przez dwa lata kontynuował studia w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, po czym wyjechał do Rzymu, gdzie doktoryzował się w Papieskim Instytucie Wschodnim w zakresie wschodniego prawa kanonicznego.

W 1980 r. był pracownikiem nadzwyczajnego Synodu Biskupów w Rzymie, potem zaś krótko pracował w Kurii Arcybiskupiej i Sądzie Arcybiskupim w Białymstoku, był też dyrektorem studium katechetycznego i kapelanem „Solidarności” Regionu Białystok.

W 1981 r. rozpoczął pracę w Watykanie, w Kongregacji Kościołów Wschodnich, gdzie kierował sekcją Kościoła obrządku bizantyjsko-ukraińskiego oraz sekcją Kościoła na Białorusi obrządku bizantyjsko-ruteńskiego. W 1984 r. otrzymał godność prałata. Pełnił też posługę duszpasterską w obozie dla emigrantów z Polski w Pavonie i współpracował z Sekcją Polską Radia Watykańskiego.

Po przywróceniu 21 stycznia 1991 r. Ordynariatu Polowego w Polsce, ks. prałat Głódź został mianowany przez Jana Pawła II biskupem polowym Wojska Polskiego. Święcenia biskupie przyjął 23 lutego 1991 roku na Jasnej Górze z rąk trzech kardynałów: ówczesnego Prymasa Polski Józefa Glempa. 24 lutego 1991 r. – odbył z ceremoniałem wojskowym ingres do katedry polowej. Diecezją polową kierował w latach 1991-2004.

W 1991 r. mianowany został generałem brygady, a dwa lata później – generałem dywizji. W 1995 r. odznaczono go Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, a po trzech latach Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą tegoż orderu. W 2000 r. został przyjęty do grona Kawalerów Maltańskich w randze kapelana konwentualnego „ad honorem” oraz do grona Zakonu Rycerskiego Bożego Grobu w Jerozolimie w randze komandora z gwiazdą.

17 lipca 2004 r. jako biskup polowy został podniesiony przez Jana Pawła II do godności arcybiskupa „ad personam”. 26 sierpnia został mianowany przez papieża biskupem diecezji warszawski-praskiej. Jego rządy od samego początku charakteryzował duży wysiłek organizacyjny.

Ważnym dziełem nowego ordynariusza było utworzenie katolickiego tygodnika „Idziemy”, pisma o charakterze popularnym, adresowanego także do osób poszukujących. Pozytywnym echem odbił się list do niewierzących abp. Głódzia pt. „Pokój ludziom dobrej woli” wystosowany przed świętami Bożego Narodzenia w 2006 r.

Abp Głódź powołał także dynamicznie działające na Pradze duszpasterstwo środowisk twórczych i sportu. Wiele wysiłku arcybiskup włożył w starania o beatyfikację bł. ks. Ignacego Kłopotowskiego, założyciela sióstr loretanek i słynnego wydawcy prasy katolickiej. Zbudował i konsekrował wiele nowych świątyń. Wiele energii abp Głódź poświęcał również obchodom o charakterze patriotycznym i kulturalnym.

Erygował kilkanaście nowych parafii na szybko rozbudowujących się przedmieściach Warszawy i wybudował tam świątynie.

Abp Sławoj Leszek Głódź po śmierci bp. Jana Chrapka objął przewodnictwo Rady Konferencji Episkopatu Polski ds. Środków Społecznego Przekazu. Wybrany został 29 listopada 2001 r. Z jego inicjatywy 9 marca 2005 r. Konferencja Episkopatu Polski promulgowała normy dotyczące występowania osób duchownych w mediach.

Z inicjatywy abp. Głódzia w 2003 r. rozpoczęto prace nad założeniem w Polsce oddziału Katolickiego Stowarzyszenia Komunikacji Społecznej „Signis Polska” została zarejestrowana formalnie w dwa lata później. Radzie KEP ds. środków społecznego przekazu abp Głódź przewodniczył do 2012 r.

17 kwietnia 2008 r. abp Sławoj Leszek Głódź, po przejściu na emeryturę abp. Tadeusza Gocłowskiego został mianowany przez Stolicę Apostolską nowym arcybiskupem metropolitą gdańskim. Rządy w archidiecezji objął 26 kwietnia tegoż roku. Dał się poznać jako dobry gospodarz. Wiele pracy poświęcił odbudowaniu kwestii finansowych w diecezji, gdyż miała ona olbrzymie długi na skutek wcześniejszej afery w wydawnictwie Stella Maris. W dawnym, zabytkowym, aczkolwiek kompletnie zrujnowanym przez komunistów kolegium jezuickim, urządził siedzibę arcybiskupów gdańskich. Jako votum na stulecie odzyskania niepodległości dokończył budowę Bursztynowego Ołtarza Ojczyzny w kościele św. Brygidy. Rozpoczął też budowę nowego kościoła św. Jana Pawła II.

W ramach Konferencji Episkopatu Polski abp Głódź był współprzewodniczącym Komisji Wspólnej rządu i Episkopatu oraz należy, bądź należał do licznych komisji i innych gremiów decyzyjnych. W latach 2002–2012 przez dwie kadencje pełnił funkcję członka Rady Stałej W latach 2001–2012 był przewodniczącym Rady ds. Środków Społecznego Przekazu oraz przewodniczącym Zespołu Biskupów ds. Duszpasterskiej Troski o Radio Maryja.

W latach 1995–2005 pełnił funkcję delegata ds. opieki duszpasterskiej nad harcerstwem polskim, a w latach 2001–2004 krajowego duszpasterza kombatantów. W 2006 został delegatem ds. Duszpasterstwa Strażaków, a w 2012 delegatem ds. Telewizji Trwam Wszedł w skład Rady Prawnej, Zespołu ds. Kontaktów z Konferencją Episkopatu Francji oraz Komisji ds. Polonii i Polaków za Granicą. Ponadto w 2007 został wybrany na współprzewodniczącego Komisji Wspólnej Przedstawicieli Rządu RP i KEP a w 2014 na członka Rady Programowej Katolickiej Agencji Informacyjnej oraz Rady Fundacji na rzecz Wymiany Informacji Katolickiej.

Był członkiem Krajowego Komitetu Roku Jubileuszowego 2000, a w 2003 został powołany do Rady Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”. Objął też funkcję członka Ogólnopolskiego Komitetu Organizacyjnego Obchodów 1050. Rocznicy Chrztu Polski w 2016 r. W 1994 został konsultorem Kongregacji ds. Kościołów Wschodnich, a w 1998 członkiem Centralnego Biura do spraw koordynacji duszpasterskiej ordynariatów polowych w Kongregacji ds. Biskupów.

Postanowieniem prezydenta RP Lecha Wałęsy z 18 grudnia 1995 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, zaś postanowieniem prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego z 2 listopada 1998 Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą tego orderu. Z nadania prezydenta RFN Horsta Köhlera w 2005 otrzymał Wielki Krzyż Zasługi Republiki Federalnej Niemiec. W 2010 otrzymał tytuł doctora honoris causa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego. Został odznaczony Komandorią Missio Reconciliationis (1999), medalem „Milito Pro Christo” i dyplomem „Benemerenti” (2005), Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” (2005), Medalem Dnia Pamięci Ofiar Zbrodni Katyńskiej (2008), a także Złotym Krzyżem Związku Piłsudczyków RP (2009). Otrzymał nagrodę Instytutu Pamięci Narodowej „Świadek Historii” (2014). W 2000 został członkiem zakonu bożogrobców w randze komandora z gwiazdą, a także zakonu maltańskiego w randze kapelana konwentualnego ad honorem. Redakcja „Tygodnika Solidarność” przyznała mu tytuł Człowieka Roku 2009.

Archidiecezja gdańska ustanowiona została w 1925 roku przez Papieża Piusa XI. W tym czasie była jedną z najmniejszych diecezji w Polsce, liczyła 4 dekanaty i 140 000 wiernych.

25 marca 1992 roku stała się archidiecezją i siedzibą metropolii gdańskiej. Należą do niej diecezje pelplińska i toruńska. Katedrą Archidiecezji Gdańskiej jest Bazylika Świętej Trójcy w Gdańsku Oliwie, a kościołem konkatedralnym jest Bazylika Mariacka (Wniebowzięcia NMP) w Gdańsku.

Obecnie archidiecezja składa się z 24 dekanatów, 201 parafii i liczy ponad 980 000 wiernych.

W pasterskiej posłudze w archidiecezji gdańskiej bpa Jacka Jezierskiego będą wspomagać gdańscy biskupi pomocniczy: bp Wiesław Szlachetka i bp Zbigniew Zieliński.