Początek tekstu (1 do 3) podkreśla doskonałość miłości – w istocie przewyższa ona wszystkie dary i charyzmaty.
1 Gdybym mówił językami ludzi i aniołów,
a miłości bym nie miał,
stałbym się jak miedź brzęcząca
albo cymbał brzmiący.
2 Gdybym też miał dar prorokowania
i znał wszystkie tajemnice,
i posiadał wszelką wiedzę,
i wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił.
a miłości bym nie miał,
byłbym niczym.
Przeczytaj również
-
Modlitwa wiernych na ślub
-
Akty: wiary, nadziei, miłości i żalu. Warto się nimi modlić!
-
Rafał Zawierucha: jako osoba wierząca, wielokrotnie doświadczyłem dobroci Stwórcy
-
Ania Stachowiak: Wiele osób pisze, że dzięki historii mojej i Adama, odnaleźli drogę do Boga
-
Joanna Kulig o swoim małżeństwie: Opatrzność nad nami czuwała, że się odnaleźliśmy
-
Small Talk 7. Gościem Weroniki Kostrzewy będzie… Ania Stachowiak!
-
Czy ksiądz może chcieć mieć żonę? Wyjaśniają o. Tomasz Nowak i o. Adam Szustak
-
Abp Galbas: cierpienie jest po to, by wyzwalać miłość
-
Małżeństwo: jak połączyć te dwa światy
-
„Każdy może się zachwycać darem, jakim jest sakrament małżeństwa”. Weź udział w wyjątkowym kongresie
-
7 sakramentów świętych
-
Roksana Węgiel: „Wszystko, co mam w życiu, zawdzięczam Bogu”
-
Hymn o miłości św. Pawła. „Miłość nigdy nie ustaje”
-
Edyta Golec: oddanie wszystkiego Panu Bogu daje nam poczucie, że jesteśmy w dobrych rękach
-
Andrzej Gołota: Bóg dał nam wszystko
3 I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją,
a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał,
nic bym nie zyskał.
Komentatorzy zwracają uwagę na pokrewieństwo pomiędzy tymi wierszami a literaturą mądrościową: Choćby zresztą był ktoś doskonały między ludźmi, jeśli mu braknie mądrości od Ciebie – za nic będzie poczytany (Mdr 9,6). Paweł jest stanowczy – bez miłości nic nie ma wartości w ostatecznym rozrachunku: ani filantropia, ani męczeństwo. Jak refren powracający lament: a miłości bym nie miał – także i dzisiaj może nas wprawić w zmieszanie. Jak można robić takie rzeczy bez miłości? Paweł prawdopodobnie chciał zaszokować swych czytelników celowo, aby pobudzić ich do myślenia. Być może niebezpieczeństwo czai się na nas z obu stron: z jednej bowiem „czynienie dobra” może stać się zamaskowaną formą egoizmu (czas zdobyć sobie wdzięczność i podziw ludzi) z drugiej zaś lęk przed tym egoizmem może nas tak sparaliżować, że nie będziemy w stanie dostrzec ludzkiej biedy. Na marginesie zacytować tu można mądry apoftegmat pochodzący zapewne z VI w.
Pewien brat mówił do abba Pojmena: „Jeżeli daję bratu trochę chleba albo cokolwiek, szatani robią ten uczynek nieczystym, podsuwając mi intencję przypodobania się ludziom”. Starzec mu odpowiedział: „Choćby to i było dla przypodobania się ludziom, my jednak dajmy bratu to, czego mu potrzeba”. I opowiedział mu taką przypowieść: „W pewnej gminie było dwóch rolników: jeden z nich obsiał pole i zebrał plon lichy i zanieczyszczony, drugi zaś zaniedbał zasiewu i nie zebrał zupełnie nic. Gdy głód nadejdzie, który z nich przeżyje?” Brat odrzekł: „Ten, który zebrał plon mały i zanieczyszczony”. Starzec mu powiedział: „Tak i my siejmy to nasze drobne i nieczyste ziarno, żeby w czasie głodu nie zginąć”
Krok 5. Miłość cierpliwa jest
ZOBACZ WSZYSTKIE KROKI HYMNU O MIŁOŚCI
